Верш На дрэвах не відаць
На дрэвах не відаць
Лісткоў і павуцінак.
Зямля, нібыта пляц, –
Hi траўкі,
Hi сцяблінак.
Настрой ва ўсім такі,
Што недзе штосьці рвецца.
Над вёскаю –
Дымкі.
У маці ные сэрца.
На скроні б’ецца пульс
Дрыготкі і няпэўны.
Нібы змяіны ўкус,
Укол унутрывенны.
Працягвацца жыццё
На ўколах не жадае.
He прыйдзе пачуццё,
Што маці маладая.
I ўжо на ёй,
На ёй –
Лісткі і павуцінкі.
Так доўга над зямлёй
Таўкуцца аблачынкі.
Эх, разбрысціся б ім
У дзень,
Вясновы самы!
Убачыць свет не злым
Умеюць толькі мамы.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Ледзьве відаць яго – Калі свісталі над табою кулі і побач разрываўся ўжо снарад, святыя словы “родная матуля” ты ўспомніў у апошні міг, […]...
- Закаханыя над горадам (паводле Шагала) Нібы лісткі з калінкі голае, Зноў закаханыя над горадам. Ляцяць высока над зямлёй, Над роспаччу і мітуснёй, Над […]...
- Я – калгасніца Я – калгасніца Маладая, Жыву весела, Ані дбаю. Мае дзетачкі Позна-рана I накормлены, I прыбраны. Сваю Настачку – Дзіцё тое […]...
- Так, відаць, ужо вызначыў лёс Табе ў сэрцы я месца знайшла, Беларусь мая, побач ля Бога. Дзе б не йшла я, куды б не брыла- […]...
- Дробны дожджык – Дробны дожджык Ды накрапае, Выйдзі, дзяўчына, Сэрца жадае. Выйдзі, дзяўчына, Сэрца жадае. – Да цябе б выйшла, Не пусціць […]...
- Ажна майткі відаць! Віктару Шніпу Шныпару* неяк па праспекце – Ідзе наперадзе кабета. І нешта бачна з-пад спадніцы, Дык я ўставіўся ў гэта: […]...
- Небагата часу з таго дня мінула Небагата часу з таго дня мінула, Як збірала маці сына ваяваці. Сядзіць матка ў хаце, слёзы выцірае. Сын яе адзіны […]...
- Вас, відаць, не было сапраўды Вас, відаць, не было сапраўды Ля крыніцы, ля вішань, ля студні… Нібы сон, паўтараліся Вы, І балелі-балелі мне грудзі… Вы […]...
- Ліст да маці Мне барабаніць дробны дождж у шыбу, Лісткі праз фортку падымае вецер. Радкі хвалююцца і скачуць, нібы дзеці, І сын, што […]...
- Зебра Радок к радку – засеянае поле Палоска к паласе-жыццё І хочацца пажыць І хочацца адведаць Кахання незямнога пачуццё… Я думаю […]...
- Хаўрус Хаўрус. Як сухмень – спатыкаюсь, Прыйдзе дождж – пасьлізгнусь, Жыцьцё гэтым не лаю, Зь ім ня рушу хаўрус. Мо чыясьці […]...
- Вецер б`ецца ў шыбу Вецер б`ецца ў шыбу, Вые ваўчыным рыкам. Завіруха ўсё вышэй Гуляе з бялюткім снегам. Скразнякі гуляюць па хаце, Заносячы холад […]...
- Любы мой, мой любы, мілы Любы мой, мой любы, мілы Мне так хораша з табой! Словы гэтыя бы крылы Уздымаюць над зямлёй, Словы гэтыя бы […]...
- ***Халадае жыццё. Халадае Халадае жыццё. Халадае. Быццам снегам людзей засыпае Злосцю, зайздрасцю, сквапнасцю, болем… І вясна больш не прыйдзе ніколі. Халадае жыццё. Халадае. […]...
- Ружачка РУЖАЧКА (Пераклад латгальскай народнай песні) Ой вырасла ружачка Чырвона ў садзе, Ой вырасла ружачка Чырвона ў садзе. Пад той ружай, […]...
- Ты – маё і жыццё, і смерць Прыйдзе, прыйдзе ў ветразях снежань, Набаліцца сэрца маной… А пакуль у любві не межань, Ружы ўсе для цябе адной. А […]...
- Калі Гасподзь асвеціць пачуццё Калі Гасподзь асвеціць пачуццё – То боль душэўны, нібы воск, сплывае, Агонь Нябёсны існае яднае… Любоўю спараджаецца жыццё....
- Жніво. Смуга над плёсам. Воз снапоў – Жніво. Смуга над плёсам. Воз снапоў Уціснуў дзед вяроўкаю тугою. Конь адбіваўся злосна ад сляпнёў, Матляў і трос патрэсканай […]...
- Ад зайздрасці Зайздрасць гэта – пачуццё? Дык чаму яна з’ядае, Лезе ў самае нутро, І грызе там забівая? Нам пачуцці ўсе даны […]...
- Я губляю пачуццё быцця Я губляю пачуццё быцця. Трачу адчуванне цела й духа… Бездапаможная, нібы дзіця, Я уся – агонь, і боль, і скруха. […]...
- А ў полі вярба А ў полі вярба Нахілёная, Маладая дзяўчынонька Заручоная. Маладая дзяўчынонька Заручоная. Заручоная I запітая, Тады яе запівалі, Як сад зацвітаў. […]...
- БЕРАЖЫ СВАЮ ЗЯМЛЮ, БЕЛАРУС! Хоць сёння беларус не ў павазе, Такое можа і з другім здарыцца, Але ж, панове, усе прыйдзе, не адразу, Мы […]...
- Ды й, не слава расейскіх паэтаў Ды й, не слава расейскіх паэтаў За сабой зманіла, зьвяла, А зтрымцеўсь я душой, зьбіўся сэрцам, Ва ўсім, што маці […]...
- Пайшло яно Пайшло яно – незваротнае, як час, як само жыццё. Глядзім услед, гаротныя: “Бывай, бывай, пачуццё!” Думалі, што ты вечнае, што […]...
- Жаданне паэта Жадае маўчання душа, А ранак – у крыку варон, У гудзе машынным шаша, Гучыць дзесьці вальс, нібы сон… Прасцяг – […]...
- Пяшчота.(Прысвячаецца маей дачушке) Сонейка мілае, усмешкай палае, Бацьку й маці бачыць жадае, Чароўныя вочы сэрца змінаюць, Дзіўныя ручкі, душу сьціскаюць. Палаюць пачуцці да […]...
- Дзяўчына Твой пакойчык, прытульны, спакойны і белы, пахне цёплай пяшчотай нетрывожаных дзён. Нібы жнівеньскі сад, духам яблыкаў спелых, пахам моцных антонавак […]...
- Восеньскі сум На крылах сівых, з павуціння, Восень-мастачка па свету вандруе. Прыйдзе – халодным подыхам рэкі студзіць, Стомленую маці-зямлю, людскія галовы цалуе. […]...
- Ці варта жыць без сэрца? Ці варта жыць без сэрца? Ці варта без кахання жыць? Жыццё ж ўжо не б’ецца – Пустота толькі і свярбіць. […]...
- Увысь ляціць пегас крылаты Увысь ляціць пегас крылаты Ў гэта неба над зямлёй, Толькі ведае вершнік багаты, Дзе ж яго родная хата? Там, дзе […]...
- Адзінка, адзінота, роспач, жаль Адзінка, адзінота, роспач, жаль, Калі цябе накрые думак хмарь, Ты душу ў смутак не тапі, Жыццё падаравана, дык жыві. Дурная […]...
- Вупырыца Яе не ўратавалі Памерла нехрышчонай У лесе пахавалі Пад елкаю зялёнай… Ды месяц як узыйдзе Дзяўчыначка прачнецца, У дом бацькоўскі […]...
- Трымціць на вятры ліст пажоўклы Трымціць на вятры ліст пажоўклы Адзін на адзін ён з сабой… Увосень сырую ён змоклы, А потым ужо пад зямлёй. […]...
- Чалавек адзін канае П. маці. Чалавек адзін канае… Чалавечае жыцьцё, Быццам нітачка льняная, Паміж небам і зямлёй… Чалавеку жыцьця мала, Гэтай нітачкі льняной, […]...
- Адцвілі ў полі кветкі Адцвілі ў полі кветкі, Зжалі жыта камбайны, Сталі голымі палеткі, І прыйшлі к нам халады… У небе шэрым бродзяць хмары, […]...
- Беларусь мая родная Беларусь мая родная, Маці-зямля! Да вытокаў тваіх жыватворных крыніцаў Мне б прыпасці, нібы да грудзей немаўля – Прад табой спавядацца, […]...
- Хвалi Не хвалюй мяне, не хвалi, Не кранай цяжкiх думак хвалi, Не касi жыцця кавылi, Кавалi мой настрой кавалi. Хай расце […]...
- У дарозе Бягуць бярозкі ля чыгункі, Гляджу на іх я з-пад рукі. Вясна дала ім падарункі – Зялёных колераў лісткі. Я іх, […]...
- Стары Адзінокі чалавек… Ўжо на зыходзе гадоў. Ў пустую правёў свой век, Не імкнецца ісці дамоў. Чаму? А ніхто не чакае, […]...
- Асобна Святло згасае ў акне… Не дадавай пачуццям кошту. Чаму сустрэла ты мяне? Навошта? Нашто пад гукі палкіх фраз Глядзела ў […]...