Верш Ліхтар і поўня
Ліхтар нябесны і ліхтар зямны
ўсю ноч не спяць – штоміг праводзяць зверку:
усё глядзяць, ці роўныя яны, –
і кожны бачыць іншага люстэркам.
А параўнаўшы яркасць і памер,
абодва лічаць: гэны – мне не роўня!
Ліхтар для поўні – вулічны таршэр,
які на шар падобнай бачыць поўню.
Каб не адстаць адзін ад аднаго,
два ліхтары – дзве поўні – два свяцілы –
дзеля прывабы погляду майго
адной агульнай дзейнічаюць сілай.
Таму я іх аднолькава люблю –
за тое, што ў начы чарнільна-сіняй
святло з вышынь ліецца на зямлю,
святло з зямлі струменіцца ў вышыні.
25.02.2013
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Ноч, вуліца, ліхтар, аптэка Ноч, вуліца, ліхтар, аптэка… Няма чаго перакладаць. Я супраць Блока – недарэка, Дакладней мне не напісаць. На Мяснікова – во […]...
- Ліхтар у паветры больш за волю Ліхтар у паветры больш за волю Не запаліць, не падыйсці. Атрутны дым ужо пад столлю, І больш нікуды не ўцячы. […]...
- Утапічна спявае ліхтар Утапічна спявае ліхтар… Снег прысыпаў навокал будыны. Быццам белаю фарбай маляр Прыпарушыў галінкі рабіны. Яго пэндзаль крануў паліто. Датыкнуўся маёй […]...
- Ранішні ліхтар Заўжды мяне чакаеш у гэты час, Частуеш цемру ты прыглушаным сьвятлом, Мы будзем жыць, агень покуль ня згас, Ды на […]...
- Завісла поўня Завісла поўня спелая над хатай, Ранетаў дух румяных прагна п’е І мые шчокі круглыя свае Расою жнівеньскай халаднаватай. Зялёны чысты […]...
- Ноччу халоднай ліхтар ацалелы Ноччу халоднай ліхтар ацалелы Полымем сінім гарыць ля акна. Нібы па снезе з пралескай нясмелай Ходзіць здзіўлёна і ўцешна вясна. […]...
- Ночь, улица, фонарь, аптека. (пераклад) Пераклад верша А. А. Блока Ноч, вуліца, ліхтар, аптэка Сляпое, цьмянае святло. Здаецца, так было спрадвеку – Інакш адбыцца не […]...
- Спакваля зачытаюся вершамі Спакваля зачытаюся вершамі, Багацеючы, хай і не грошамі. З асалодаю – мабыць, не першымі, З пажаданнямі – каб не апошнімі. […]...
- Чаго ні давялося перажыць Чаго ні давялося перажыць, а я жадаю аднаго – любіць!.. Любіць зямлю, лясы і сінь вады, любіць адной або з […]...
- Цалую твой партрэт Цалую твой партрэт – у смуце, у журбе. МілЕнькі! Белы свет сышоўся на табе! Забойны гэты клін не выштурхнуць нічым: […]...
- Слыхавыя апараты не займаюцца Дагарэла свечка І заснуў ліхтар, А для думак тэчкай Неба стаў драккар. Поўні ж без нябёсаў Дзе ж й куды […]...
- Пераклад верша “Love” Henry David Thoreau Бы дзве планеты, быць бы нам… Ды раптам… зоркаю двайной… Ўзышлі і ззяем… недзе там, Дзе спалучыліся з табой… Сусветных […]...
- Ваўчыная Поўня Поўня бледнаскурая, Поўня бледнатваря Поўніць неба слёзамі, Лёзамі халоднымі. Паглядзі праз дахі Змерзлага наўколля, Паглядзі на гмахі Снежаньскай няволі. І […]...
- Адпачывай, пакуль смяецца поўня Адпачывай, пакуль смяецца поўня. На востраве вастрацца кіпцюры… Паветра расквітнее на жароўні, Калі натоляць прагу ўладары. Васьмёра карлікаў валтузяць футравіну, […]...
- Папараць-кветка, поўня і цень Папараць-кветка, поўня і цень. Толькі апоўнач, не ўбачыш удзень. Толькі адна ноч падорыць дзівосы. Папараць, сосны, яліны, бярозы. Я ж […]...
- Верш для Юліі Вось і ты, маладая, молада пакідаеш мяне на прэч, наталіўшыся ўзахап з голаду спрытам рук маіх, сілай плеч. Пакідаеш, а […]...
- Я і ты Я і ты, быццам зоркі на небе – толькі разам і толькі стагоддзі. Я і ты, дзве макулінкі ў хлебе, […]...
- На пляцы майго сэрца Я змайструю помнік свайму цярпенню І пакіну яго на пляцы майго сэрца, Дзе блукае здаўна не адно пакаленне, І, напэўна, […]...
- Адгалоскі даўняй зімы Ці то мроіцца, Ці то помніцца, Бы даўно калісь За ваколіцай Санны след бяжыць_ Дзве палосачкі Ад майго сяла Да […]...
- Сляпая роспач Цемра. Вакум. Вострая цень. Над ёю высіцца постаць. Чалавек спрабуе нешта знайсці І з адчаем па вакуме крочыць. Рукі трасуцца, […]...
- Косы Як сказаць вам аб прычыне, Ад чаго так сумна мне, – Дзве касы ў адной дзяўчыны, Што ручайкі, на спіне. […]...
- Святло і цеплыня Гатовы цэлы свет я асвятліць сягоння: Агеньчыкі вачэй – нібыта ліхтары, А сэрцайка маё палае, як паходня. Святло і цеплыня […]...
- Рэперкі Пагражаюць рэперкі, Ў іх маленькія х. йкі, Я дзеля піяру Апусціў іх пару. Гаў-гаў-гаў і ко-ко-ко Мне ў асабоўку, На […]...
- Класікі А класікі ўслаўлялі хараство, Радзімы у валошкавых калёрах, І поўні срэбнае сяйво У залатых, як пчолы, словах. А класікі ўслаўляюць […]...
- Каханьне Я падарунак уручыў Сваёй улюбёнай жанчыне і гаворку прарадчыў У задаволі, не у кручыне. Бо гэту жанчыну я люблю, Зраблю […]...
- Ліст да цябе Учора Яўтушэнка чарговы раз Распавёў сваёй колішней каханцы, Што Расея існуе толькі ў вершах Пушкіна І прозе Талстоя. Пішу табе, […]...
- Вясновы дзень Вясновы дзень быў радасцю даўгі, Ды скарацеў, зрабіўшыся зімовым. Цяпер даўжэе ноч маёй тугі, Яна не падуладная замовам. Я разумею […]...
- Я з далёкіх часоў Я з далёкіх часоў Вашых светлых вачэй Адчуваю цяпло, змагары! Стала менш ланцугоў, Ды не стала лягчэй, Мы хапаем святло, […]...
- Белая яблыня грому Белая яблыня грому Чорных cадоў ліхалецця. Яблык яе нікому Не пажадаю на свеце. Голая яблыня грому Жахам жагнала прысмерк. Пэўна, […]...
- Ты – хваля майго жыцця Ты – хваля майго жыцця, Ты – дождж майго сэрца старога, Сляпая мая душа І частка цела храмога. Ты – […]...
- Кахаў, кахаю і буду кахаць Кахаў, кахаю і буду кахаць, А ёй падалося, хачу абражаць, Каханых ніколі не абражаюць, Каханых толькі кахаюць. Кахаюць без мэт […]...
- Дэкану Дэкану Беларускага Iнстытута прадпрымальнiцтва Сергей Бука Якаўлеву Сяргею Iванавiчу. (17.05.1934) Легкакрылаю птушкай гады пралятаюць: Дум бясконцых, падзей працягнуўся ланцуг. І […]...
- Віна Румыніі глыток уночы Віна Румыніі глыток уночы, Срабрыстай поўні ззянне-след… З-за мора прывіды пакрочуць, Каб атуліць магнолій свет… Твая рука трымціць, бы лісце, […]...
- Цвярозым быць – навошта жыць?! “Цвярозым быць – Навошта жыць?!”, – І нехта зноў жыццё камячыць, Пачаўшы піць, Ды гэтак піць, Што свету белага не […]...
- Дзеля маладзеля? * * * Дзеля маладзеля? Дзеля дабрадзеля Мама доню біла Вербнаю нядзеляй. Біла-незабіла. Біла-галубіла: – Доля мая, доня, Што ж […]...
- Як цяжка, стоячы ўбаку Як цяжка, стоячы ўбаку, Бяссільна бачыць, што таму, Каго кахаеш, дрэнна, нудна… Ўздыхнеш, адвернешся марудна, У цень адступіш, не пасмееш […]...
- Нож Ноч твая – як тысяча начэй, Калыханка маёй сьмерці. А нож твой – як тысяча нажоў, Чырвоная кроў майго жыцьця. […]...
- Табе адной Табе адной я нёс пяшчоту, Ды па дарозе разгубляў Сярод сьнягоў, Слаты. Сьпякоты, Сярод пустых размоў, забаў. Прыйшоў незатаптанай сьцежкай […]...
- Ты паклічаш, ты пазавеш *** Ты пакліч мяне. Пазаві. Там заблудзімся ў хмельных травах… Пачынаецца ўсё з любві, Нават самая простая ява. Я. Янішчыц […]...
- Пераклад санета 147 У. Шэкспіра Каханне – ліхаманка… Жар залью – І зноў нутро калоціцца ад смагі І немач неспатольную маю Ўсё болей распаляе хмелем […]...