Верш Каласы

Мы – галасы зямной красы,
Мы – кроплі ў жытнім моры.
Мы – каласы, мы галасы
У небывалым хоры.
Мы так спяшаліся даспець,
Цягнуліся да неба,
Каб на высокай ноце спець
Зямную песню хлеба.
Нас, што ад горкіх летніх страт,
Радзелі часта-часта,
Няміласці нябеснай град
Хацеў скасіць заўчасна.
Ці зналі мы, калі для мар
Прасілі ў сонца крылы,
Што ўласнай спеласці цяжар
Трымаць не хопіць сілы?
Век карацей або даўжэй,
Ды ўрэшце – лёс адзіны.
Чым мы цяжэй, тым мы бліжэй
Да жніўнае гадзіны.
Ахвярны лёс – жытнёвы лёс.
Ды іншага не трэба,
Калі ты ў гэты свет прынёс
Хаця б зярнятка хлеба.
Даспелі мы, паспелі мы
На свой рубеж апошні…
Хай рэжа плугам час нямы
Тугу асенняй пожні.

Ещё вершы:

Галасы – каласы пад сярпом Тваім, Божа * * * Памяці Зміцера Сідаровіча Галасы – каласы пад сярпом Тваім, Божа. Песня корміць, як хлеб. І ў ліхія […]...

Жоўтых лісьцяў дажджом Жоўтых лісьцяў дажджом Абсыпаецца восень. Вецер гоніць Вандроўнікаў-хмараў табун. Ўсё даўжэй і даўжэй Сьпіс нязьдзейсьненых мараў, Усё менш год ад […]...

Як ты там? Як ты там, за далёкімі шляхамі-дарогамі? Як ты там, у горадзе, дзе пануюць вятры? Я іду да цябе невялічкімі крокамі, […]...

Мы часта любім тых, хто нас не варты Мы часта любім тых, хто нас не варты, Хто пазбаўляе смеласці спакой, Схіліўшы ўсё на кепікі і жарты, Абы не […]...

Рэверсі Рэверсі …праўда – тое, чым лупяць па твары, нібыта анучай. праўда – рэклямны тавар, які надакучвае. Віталь Рыжкоў Меч, скіраваны […]...

Дазвольце ж узняцца Адпусціце. Дазвольце ж узняцца вышэй Душам родных і блізкіх. Не плачце. І ад гэтага будзе лягчэй, ні цяжэй. Толькі сумна […]...

Галасы закаханых Вечаровай часiнай, бывала, ты дахаты iдзеш памалу i пачуеш неспадзявана: цiхiм шэптам гучаць ля паркана галасы закаханых. Сам сабе Ўсмiхнешся […]...

Сон неспакойны мой “Нельга вытрываць Бездар такую… Скарб свой, мабыць, Хутка спакую… З’еду я пашукаць Свайго шчасьця… І туды, дзе… Сапраўдная ўлада… Дзе […]...

А як я жыў А як я жыў, І што я меў? Ці бачыў я калі дастатак? Ці смачна піў, Ці добра еў? Ці […]...

Калі ты не падобны на другіх Калі ты не падобны на другіх – То, калі ласка, будзь ва ўсім нясхожым: Застанься ў ролі спадарожніка, слугі, Каханка […]...

Дзецi вайны Iм не спявалi маткi калыханкi, Яны не чулi казак ад дзядоў, Палохаў iх ахрыплы голас танка, Трывожыў iх журботны ёнк […]...

Якая цемрадзь навокал Якая цемрадзь навокал Вярэдзіць, свідруе вока. А мне яшчэ так далёка Да святла. Мой лёс-гэта лёс адзіны, Адзіны з маёй […]...

Ведаю – дзянёк настане Ведаю – дзянёк настане – Зададуць і мне пытанне: Як я жыў? Каму служыў? З кім вадзіўся? Чым займаўся? Па […]...

Родная хата Сцяжын-дарог на свеце многа, Шляхоў таксама не злічыць. Маленства нашага дарога Да роднай хаты дабяжыць. Адсюль пайшлі на голас часу. […]...

Гуртуймася, сябры! Гуртуймася, сябры, у адзіны, загартаваны, дужы Чын, каб спраўдзіць мары аб Радзіме, сваё жыццё аддаючы! Яно ня вартае нічога, яно […]...

Аб сумленні А справа, мусіць, у сумленні… Яно нам душы ці ірве, Калі струхлелае бярвенне Карэнне высекчы заве? Давалі ў рукі нам […]...

Калі б сустрэчы нашай час Калі б сустрэчы нашай час, Я ў свой нататнік запісала, Сукенку гэту пад паяс Так часта б я не апранала. […]...

Маё Некамфортна мне ў маім жыцці. Мне здаецца, не знайшла я свайго месца. Спешныя рашэнні прыняў ты, А цяпер плаці цаною […]...

Вуснаў цёплых рух прыемны Вуснаў цёплых рух прыемны Ціха шэпча мне: “Павер…” Ды, напэўна, недарэмна Адбылося ўсё ў чацвер. Я адзіны з тых маўклівых […]...

Кропелька неба Васілёк – гэта кропелька неба Ў мітуслівым будзённым жыцці. Дай нам, Божа, нябеснага хлеба. Каб прыстойна іспыты прайсці. Над ускрайкам […]...

Я не люблю Я не люблю, калі гавораць за вочы. Я не люблю, калі кідаюць малых. Я не люблю, калі кахаюць за грошы. […]...

Дзяўчыначка мая Дзяўчыначка мая Паслухай салаў’я Як добра ён пяе Як песня салаў’я Як родная зямля Ты спадабалась мне Дазволь табе сказаць […]...

Амаль буколіка Я зноў, каханая, з табою. Мы ў красках вязнем лугавых – Не бачым неба над сабою, Не чуем пад сабой […]...

Тым даўжэй – Дні без Мамы – Яны не твае, Іх табе напавер дае Шчодры Бог, Каб ты перад Мамай Малітваю шчыраю […]...

Не маўчы! Мы жывем як у сьне- моўчкі ды павольна- штосьці сэрца хісьне- не маўчы ніколі! Мо, журба адпаўзе, а жыццем ня […]...

Апантанасць Намаж мяне на скібку хлеба cалодкім трускавічным джэмам, налі мяне гарачай кавай у любімы кубак раніцою МНОЮ пачні свой дзень […]...

Птушыны спеў Вастрыня пачуццяў, дзе над полем шчабяталі птушак галасы, ды дарылі песню тую хорам слухачам, навокал што былі. Разумелі песні гэтай […]...

Паслухай, як б’ецца Называеш сябе беларусам? Ганарышся крыві чысцінёй? Насамрэч трэба зваць цябе трусам, Раз саромешся мовы сваёй. Ты не чуеш? Кукуе зязюля. […]...

Хлеб Ці гэта звычка, ці патрэба – Адчуўшы лепшы ў свеце пах, Я зноў цалую бохан хлеба, Які трымаю у руках. […]...

Тварцам агню Агонь з нічога не ўзнікае. Павінна ўсё-ткі штосьці быць, Што разам з тым агнём знікае, Калі аблонь агню гарыць. Павінен […]...

Марку Шагалу Лячу туды, дзе ранішні туман Мне падрыхтуе новыя сюрпрызы. Складаю свае крылы – дэльтаплан І заміраю ля стагоддзяў рысы. Нясу […]...

Спатканьне Прайдуць гады, мінуюць тыднi У жыцьцi сустрэну шмат людзей, Але адзіны вобраз у сэрцы Застанецца сярод падзей… Адзіны ён, бо […]...

ГАРАСКОП Ты і я – аднолькавыя лічбы ў гараскопе гэтага жыцця. Удвая нябёсныя абліччы захіляюць нас ад небыцця. Недзе там, ля […]...

Чырваніць, чырваніць, чырваніцца рабіна Чырваніць, чырваніць, чырваніцца рабіна, На лясы, на лясы паплыла павуціна. Галасы, галасы – ветравыя спяванкі, Верасы, верасы вераснёвага ранку. Адцвілі, […]...

Аксіёмы лесвіц Як толькі мы нарадзіліся і першы зрабілі крок, нам збудавалі лесвіцу, – “Смялей жа, сынок!”. I мы палезлі наверх, на […]...

Купляйце мінскае паветра “Купляйце мінскае паветра – Непараўнальны водар свой!” Ужо й да гэтага дапетрыў Хтось “камерцыйнай” галавой. У гэткіх банках, што і […]...

Калі цябе ўспамінаю Калі цябе ўспамінаю, Сэрца шалёна калоціцца Калі цябе ўспамінаю, У душы нешта перагортваецца… Калі цябе ўспамінаю, Сумую я, так карацей… […]...

Празрыстыя Празрыстыя Асеннія лясы Саромеюцца Яркага убрання. Ёсць у прыродзе штось Ад вымірання, Калі змаўкаюць Птушак галасы. Над гаем I над […]...

Фінансіст ФІНАНСІСТ Сядзіць бязногі ля царквы. Сляпы, нямы усе – ы-ды – ы. А люд успрымае так – шкада, Трэба чырвонцау […]...

САРАМЛІВАЯ Ты схілася па-над люлькаю І туліла дзіця да грудзей, Нібы верба – танюткая, гнуткая, Калі цень аддае свой вадзе… А […]...