Верш Кінапамяць
Вяртаннем з нябыту мараў, жаданняў
Бы ветрам са Свіслачы быў ты жывы.
У безлічы дзён, на паперах спатканняў
Нібыта тапельца падняўся з вады,
З вады пракаветных ахрышчанных зданняў,
Што крумкачамі чынілі твой лёс.
З вады незагойвальных лета світанняў,
Якія паеў неашчаднасці плёс.
Вяртанне праз боль, праз пакуты, праз страты
Так, быццам Авеля кроў праз віно…
Пад гучна-шалёныя стрэлы гарматаў
Тваіх успамінаў, якіх не было…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Шкоднасць На самым версе піраміды адное неба пунктам А. Да пункту Бэ, дзе ты быў мілым каменні толькі, столькі… Шмат. Шлях […]...
- Прывыкаю, к табе прывыкаю Прывыкаю, к табе прывыкаю. Прыкіпаю праз з’едлівы боль. На пакуты сябе абракаю. З галавой у зямную юдоль. Замірае, з табой […]...
- Не пляскайце гучна ў далоні Не пляскайце гучна ў далоні Артыстам, якія для вас Спявалі бяздушна сягоння, Якія абкралі ваш час. Калі хто завучана, гладка […]...
- Баяцца паэты прастояў Баяцца паэты прастояў. Як гнёт: “Ні дня без радка…” З парожняга ды ў пустое – Абы не гуляла рука. А […]...
- Жанчына і лета Жанчына і лета Пасталела лета Між бяроз адчай У гадах кабета З нову не пачаць Памяняла фарбы Шчырасцю узяло А […]...
- БАЛАДА БАРЫСА САЧАНКІ (15.05.1936-5.07.1995) У кнігах, што сабраў ты, Беларусь жыве, Змагаецца, святкуе, плача і пяе, І мае Бога і ў касцёле, і […]...
- Якія тут сосны! Якія дубы! Якія тут сосны! Якія дубы! Якія маліны! Якія грыбы! Якія тут студні з гаючай вадой! І на лугах у расе […]...
- ЛЯ ХАТЫ Ты не ўстанеш, не пабачыш, Як мне цяжка аднаму – Словы болю, горыч плачу Выказаць няма каму. Моўчкі тупаю ля […]...
- Досьвед Досьвед – гэта гады, Якія ты пакінуў наступнікам у пакаленнях. Пачуцці – хвалі вады, Якую ты выпіў стагоддзі таму і […]...
- Сьпелыя вішні Сьпелыя вішні у залатым сонечным соку вып’ю іх Поўнюся сьпелай музыкай лета разьвітаюся з тым, што сьпета Гэта лета лета […]...
- Няма жадання Няма жадання спакушацца болей Тваёй усмешкай бесклапотных дзён, Шукаць шчаслівае ў суцэльным горы, Мая прымова, мой бясонцы боль. І не […]...
- Мінае ноч, мінае дзень Мінае ноч, мінае дзень, За імі – тыдзень, месяц, год… Ізноўку восень – вечны цень – Тугу шчымлівую адродзіць. Там, […]...
- Каб ты ведаў Мой каханы, мой любы! Што не тоіш атруты, Быццам боль і пакуты Не твае, а мае! Зноўку вусны надзьмуты, Не […]...
- БАЛАДА МІХАЛА КЛЕАФАСА АГІНСКАГА (7.10.1765-15.10.1833) Радзіма вечная, як неба гэта, З якога, нібы дождж, сыходзіць Бог І ў музыцы жыве, нібыта лета Жыве ў […]...
- Напрыдумваў сабе – і рагочаш Напрыдумваў сабе – і рагочаш. Ты спачатку рагочаш з сябе. Колькі можна: “Хочаш – не хочаш”? Проста я – не […]...
- Малалеткі Мы ж дзеці Між дзён і начэй нібы між ног дарослых на танцплашчадцы фарбуем твары быццам пасхальныя яйкі падсоўваем ў […]...
- Над Гарынню Любы мне Палесся край – Ён прыроды быццам рай: Травы коўдраю, лясы, Птушак дзіўных галасы, Хуткая Гарынь-рака… Ў сэрцы – […]...
- Канец лета Лецейка ты, лета, Гучна песня спета, Весела было! Бралі поўнай чарай Шчодрасць тваю, дары – Сонца і святло. Цешыла ты […]...
- БАЛАДА МАГІЛЬНЯНСКАЙ БІТВЫ (1284) Бітва працягвалася з ранку да вечара і скончылася на карысць князя Рынгольта. Кааліцыя рускіх князёў і татар панесла страты […]...
- Тыя коні не пасьвяцца ў травах мурожных Тыя коні не пасьвяцца ў травах мурожных, Не бяруць хлеб даверліва зь цёплай далоні… Я жыву, адчуваючы жылкаю кожнай, Што […]...
- Усё Усе словы, якія я сказаў, Усе думкі мае не пачуты. Усе рэчы, якія я забраў, Ужо кожны дзень для мяне […]...
- Кампазытары марозы Водціскі зубоў, Кіпцюроў адбіткі, Песняй льецца З сэрца кроў, Захлынецца Гідкі Розум. Дотыкі-вятры І вады сцюдзёнай, Льецца песняй Кроў бяды, […]...
- Натхняй! Натхняй мяне кожны дзень, калі ласка І раніцай соннай, і позна ў начы. Будзь сонцам і сагравай сваёй ласкай, А […]...
- БАЛАДА АЛЕГА ЛОЙКІ (1.05.1931-19.11.2008) На Слонім выпаў снег, нібыта попел белы Ад тых мастоў, якімі не вярнуцца ў свет Табе ўжо болей, у […]...
- Ты кажаш, што маршчын нямала Ты кажаш, што маршчын нямала, Што прыбаўляюцца ўвесь час. Жыццё няшчадна нас кідала I вобзем, можа, сотню раз. Па кожнай […]...
- Забіты герой Ляжыць герой, забіты ў змаганні за жыццё. І галашэнні чуюцца на могілках бясконца. Іх вобразнасць вышэй за шчырасць слёз, Што […]...
- Паляванне ідзе на вампіраў, людажэраў, ды іншых… людзей Атрутныя дні І шэрая чэрнь, Смаўжыныя сцежкі, Халодныя пешкі. Паўзе людажэр на рамні У чарзе… І паскудная Ахінае смуга зноў […]...
- Лета вятрыскам суворым Лета вятрыскам суворым, вільготным Кранаецца рэхам паўднёвай вайны. І тыя, хто быў, маладым і нязгодным — Ліпень ўсё роўна забраў […]...
- # ты пачакаеш ля прыпынку # ты пачакаеш ля прыпынку можа болей чым звычайна глынеш гаркоткага-салодкага віна ён можа ценем быць нябачным побач недзе можа […]...
- На лапах трох скакаў сабака На лапах трох скакаў сабака З такой пакутай на вачах… Слёз не было, а позірк плакаў. Не білі больш, а […]...
- БАЛАДА АРШАНСКАЙ БІТВЫ (8.09.1514) Не вясна, ды Крапіўна ля Воршы, Як з палону, ідзе з берагоў. І крыляе над ёй чорны коршак, Бо […]...
- Святло студзеня Нашто ж на зямлі Сваркі і звадкі, боль і горыч, Калі ўсе мы разам ляцім Да зор? (М. Багдановіч) Святло […]...
- Варушыць памяць напамінак Я ведаю, не раз згадаеш, Якое лета то было: Мы ўдвух – шчаслівыя, кахалі – Зайздросціла усё сяло. Другі развеяў […]...
- Свет кахання адкрыты для ўсіх Свет кахання адкрыты для ўсіх. Увайшоўшы, забудзеш пра выйсце. Вось і я тут для росквіту сіл Назаўсёды застаўся калісьці. А […]...
- БАЛАДА ВІЦЕНЯ (?–каля 1316) Пагоня… Імчыцца пагоня, імчыцца Наперадзе князь на бялюткім кані І меч у яго, быццам бы бліскавіца, І вораг, […]...
- Няміга Высокімі гурбамі У снежні снягі засінелі… Якія завеі, любая, Якія завеі! Наскрозь праінелі – Да сонца, да першай адлігі – […]...
- Беларуская кроў У жылах цячэ беларуская кроў, Кроў маладосці, язычных багоў. У нашай крыві зіхаціць чысціня, Наша краіна на свеце адна. Ўдзень […]...
- БАЛАДА ТАМАША ЗАНА (21.12.1796-19.07.1855) Прысніцца Вільня, нібы сонца ўзыдзе, І ты зноў прачынаешся ў слязах Не ад таго, што сумна ці ты ў […]...
- БАЛАДА ПЯТРА КРАЧЭЎСКАГА (7.08.1879 – 8.03.1928) Прага. Альшанскія могілкі. Светла Сцежка вядзе праз гады і праз лета Зноў да цябе, быццам бы да […]...
- БАЛАДА МІКОЛЫ КУПРЭЕВА (25.05.1937-20.09.2004) …Імчыць цягнік праз вецер і туман, З асенніх дрэў зрываючы лісцё, Нібы агонь, якога больш няма У сэрцы, што […]...