Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Жанчына і лета

Жанчына і лета

Пасталела лета
Між бяроз адчай
У гадах кабета
З нову не пачаць

Памяняла фарбы
Шчырасцю узяло
А кабеце хоць бы
Пара добрых слоў

Дорыць садавіну
Церпкае віно
Журыцца жанчына
У галаве адно

Лета цераз зіму
Зноуку немауля
Сэрца яе шчыміць
Забярэ зямля

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Жанчына і лета - Уладзімір Гайдук