Верш Заблішчаць купалы на Купалу
* * *
Заблішчаць купалы на Купалу
ад высокіх паганскіх кастроў,
нібы з даўніх стагоддзяў паўсталых,
каб сагрэць нашу кволую кроў.
І ў глыбінях душы адгукнецца
патаемнае нешта, як звон.
Сэрцу некуды будзе падзецца,
сэрца мусіць скакаць праз агонь.
Вусны вуснаў крануцца нясмела,
сэрцы смеласці вуснам дадуць.
А пасля, распрануўшыся, целы
у купальскую ступяць ваду…
У сучаснай заблытанай драме
нібы краты над намі вісяць.
Толькі наша спрадвечная памяць
прагне Папараць-Кветку шукаць.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Каб вярнуцца Колькі разоў я хацеў вярнуцца Ў той чаромхавы, сонечны май. Тваіх вуснаў жаданых крануцца І адчуць іх малінавы рай. У […]...
- Верш прысвечаны творчасці Янкі Купалы І кожны твой верш, і кожны радочак, Напоўнены шчасцем і цеплынёй, Жыве ў іх каханне аб родным народзе, І думкі, […]...
- Адвернутыя твары Адвернутыя твары глядзяць кожны у сваю далечыню у сваё мінулае у сваю талерку Адвернутыя твары рэдка паварочваюцца найчасцей калі зацякае […]...
- Янку Купалу Я псеўданім Купала Яшчэ з маленства знала. Як Янука на Янка Рэдактар справіў гладка. Чытала Янкі творы На беларускай мове, […]...
- Зварот да Купалы ЗВАРОТ ДА КУПАЛЫ Па роднай старонцы душа забаліць, – Пачую здалёк: загукала. Вяртаюся зразу ў дзяцінства, калі Звяртаюся я да […]...
- БАЛАДА ЯНКІ КУПАЛЫ (7.07.1882-28.06.1942) …Сябе забыць ці быць забытым? Сябе забіць ці быць забітым І ў лесвічны ляцець пралёт? Прыстукі чорныя, як лёд, […]...
- Я прысягаў не раз, не двойчы Я прысягаў не раз, не двойчы Не абуджаць у сэрца зноў Тваю паходку, стан дзявочы, Загадкавых апошніх слоў. Я уцякаў, […]...
- ПРЫХОДЗЬЦЕ Ў ГОСЦІ ДА КУПАЛЫ ПРЫХОДЗЬЦЕ Ў ГОСЦІ ДА КУПАЛЫ Адкіньце прэч журбы навалу, Душы ляноцце. Прыходзьце ў госці да Купалы, Часцей прыходзьце. Ён вас […]...
- ЖАНЧЫНА Ў ЧОРНЫМ У век вар’яцтва i насiлля (Не важна, колькi панне год!) Жанчына ў чорным – страшны сiмвал Сучаснай драмы i нягод. […]...
- Нас цяпер аніхто не разлучыць Нас цяпер аніхто не разлучыць – Я надзею ў свой верш пасялю, Каб пасля пры сустрэчы агучыць Ціхім словам прызнання: […]...
- У стынь-ваду У стынь-ваду апошняга спаткання закіну чорны брук начэй, перакладу мелодыю кахання на мову вуснаў, рук, вачэй. Як і заўжды, змаўчу […]...
- Памятаеш, як добра нам было? Памятаеш, як добра нам было? Шчасце нам здавалася бясконцым, Мы думалі, што створаны адзін для аднаго, Але, на жаль, у […]...
- Дождж на Вячы Дожджык Крануўся нясмела Вуснаў дзявочых Гарачых. Здаецца, памаладзела Адразу Вячыстая Вяча. А хмары Спяшалі наперад. I толькі Імклівыя хвалі, Пад […]...
- Я дыханнем сваім аднойчы Я дыханнем сваім аднойчы Тваіх вуснаў крануцца мару Пасярод звар’яцелай ночы На ускрайку бязмежнай хмары Я вільготнасць твайго пагляду Вып’ю […]...
- У купальскую ноч У купальскую ноч над прасторамi вод цалавалiся явар з калiнаю. Як драмалi палi, засынаў небасвод, – я спаткаўся з чароўнай […]...
- І вечнасьць у тваіх вачох І вечнасьць у тваіх вачох, і невычэрпная самота, і вохры восеньскай агонь. Па цьмяных жнівеньскіх начох душа у пошуках пяшчоты […]...
- Калі памру Калі памру, хай пахаваны буду я Пад сцягам бел-чырвона-белым і пад гербам, Каб працягнулася ў сэрцы барацьба І каб застацца […]...
- Ты Ты прамільгнула і сышла з такога доўгага чакання, неўміручага жадання, шукання пільнага, блукання сярод звычайнасьці штодня. Ты прамільгнула і сышла. […]...
- Начны раманс Іду дамоў пад зорным небам, Самотны месяц зiхацiць. Спрабую зберагчы санэтам Агонь каханьня, што кiпiць. Жыве ў сэрцы твая постаць, […]...
- ЗДАЕЦЦА Здаецца, я ведаю цябе век. Той век, што помню сябе самога. Азярынкі вачэй, з берагамі пушыстых павек. І позірк,– цёплы […]...
- Успаміны аб далёкім леце Б’ецца у раце адлюстраванне Нахіленай з берага вярбы. Першае у маім жыцці спадканне. Я трасуся каласок нібы. Ты ж мяне […]...
- Касі, каса “Касі, каса, пакуль раса. Раса далоў. Мы косім зноў”. А пад касою той трава. Трава – не кроў, не галава. […]...
- Смак ліпеня Каменьчык, цюкнуўшы у шыбу, Даў знак – сустрэчу святкаваць. Нясмела ты мяне паклікаў Па кроплі ліпень смакаваць. Збіралі зёлак пах […]...
- Ачышчаюць агонь і вада Ачышчаюць агонь і вада… Мо таму напрадвесні спрадвеку Ручаёў гаманкіх чарада Разлівае блакітныя рэкі?.. А згудзе ў векавечнай красе, Адсвяткуе […]...
- Маўчанне бывае рознае Маўчанне бывае рознае. Адны маўчаць таму, што вельмі асцярожныя, – баяцца розных табу. Маўчанне бывае рознае. Маўчаць занадта цвярозыя. Скептыкі […]...
- Пад першай Пад першай красавіцкай залевай – дзяўчына без парасона… Неба здзіўляецца тваёй смеласці; усе глядзяць табе ўслед; а дождж – шле […]...
- Я чуў, каханая, што ты будуеш дом Я чуў, каханая, што ты будуеш дом, вялікі дом для ўласнага сямейства, а твой ваюе рыфмамі са злом, спаўзаючы паціху […]...
- Вярніце краіне праўду! Вярніце краіне праўду! Адкрыйце імёны ахвяр! Каб болей ні сёння, ні заўтра Не везлі страляць у яр. Нам болей не […]...
- БАЛАДА ВАСІЛЯ ГАДУЛЬКІ (17.05.1946-15.06.1993) Нібы воран ляцеў над палямі, Нібы воўк тут шукаў воўчы след, Вершаванымі плакаў слязамі Адзінокі, як неба, паэт, У […]...
- БАЛАДА ІГНАТА ДВАРЧАНІНА (08.06.1895-08.12.1937) Пакуль ёсць школы-мова не загіне І родны край не згубіцца ў снягах, А будзе незалежнаю краінай, Дзе кожны ўспомніць […]...
- Віталіне Не чакаў я, выяджаючы, Жа гэткую сустрэну я Здалося, ўсе пра цябе кажуць, ты Гэтак ладная й няпэўная Тое ймя […]...
- Дождж насцёбваў, біў у парасон Дождж насцёбваў, біў у парасон, Што падатліва ад ветру гнуўся, Засякаў на мокрае крысо і да слоты бруднае імкнуўся. Ты […]...
- Раманс аб агні Агонь не згасне покі полымя трымціць Альбо калі яго не загасіць гвалтоўна Не сплавіцца, пакуль дашчэнту не згарыць Не знікне, […]...
- Было так радасна і хораша! Было так радасна і хораша! Ты, як агонь, ахапляла горача. Было так дзіўна і цікава! Ты, як вада, мяне абцякала. […]...
- Ліпень, ліпень Ліпень, ліпень… Незабыўны ліпень! Мне развітанне сэрца апякло. Твой позірк – як балючы кіпень, Спаткання закаханага крыло. Разлукі смутак салаўіным […]...
- БАЛАДА МІКОЛЫ КУПРЭЕВА (25.05.1937-20.09.2004) …Імчыць цягнік праз вецер і туман, З асенніх дрэў зрываючы лісцё, Нібы агонь, якога больш няма У сэрцы, што […]...
- Я вазьму ў далоні свет сонца Я вазьму ў далоні свет сонца, Я вазьму ў далоні зару, І ў тваё іх закіну аконца – Я табе […]...
- Я прыйду на зары Я прыйду на зары Нечакана і ціха I знаёмую клямку Нясмела крану… На буслянцы прачнецца Старая бусліха I разбудзіць вясну. […]...
- Настаўніку Стаяць ля маладых гадоў, Ля чалавечага дзяцінства – Вялікі гонар, светлы доўг Настаўніцтва і мацярынства. Спачатку ў сэрцах прабудзі Цягу […]...
- Хто можа схаваць агонь? Хто можа схаваць агонь, Хто можа спыніць світанне? У заўтра бяжы бягом, – Няма ў лёсу вяртання. Хто можа знішчыць […]...