Верш Ты

Ещё вершы:

1. І верціцца Зямля Прайшоўшых дзён патрэбу не шукаю. І можна, мусіць, так сказаць: мінаюць дні, гады мінаюць, канца ім краю не відаць. Праходзіць […]...
2. Віншую Віншую ўсіх са святамі, Вясёлымі калядамі, Каб у жыцці Вам шанцавала, І радасці на ўсіх хапала. Я жадаю ўсім пяшчоты, […]...
3. Песня дзьмухаўца Мяне абдымае вецер, Надта кароткім будзе жыццё, Я нават не марыў з’явіцца у вершы, У вершы пра быццё… Нехта глядзіць […]...
4. Пажаданне дзядоў Ты пажаданне прымі ў сваё сэрца ад нас Табе жадаем каб свет у вачох не згас Каб Рода Дух абудзіўся […]...
5. Вёсачка Гэта вёсачка сэрца майго родны кут, Нахлынаюць адна за адною памяці хвалі, Толькі тут, толькі тут, толькі тут, Сапраўды и […]...
6. Першая фраза пра каханьне А з-за лясочку сарамліва Світанак запаўзае ў хату Вуркотным сакавіцкім хватам У паджарынах і пералівах. Рудапалоса ў запавесах – Крануцца […]...
7. А ты ідзі! Дарог у свеце многа, А ты між іх сваю знайдзі. Няхай нялёгкая дарога, А ты ідзі, А ты ідзі!.. Няхай […]...
8. Сурпрыз Жадаюць лепшага заўжды, альбо нічОга не жадаюць. Хіба праклён ажыццявіць сваім здяйсненнем супермару? Нашто аб гэтым нагадаў?- І сам не […]...
9. Яе імем Вандруюць па свеце тайфуны-буры, і кожная – з імем жанчыны: “Аліса”, “Вікторыя”, “Грэта”, “Лавура”” а следам – патоп, руіны. Знясілена […]...
10. Я вечнасць прызаву Я вечнасць прызаву ў сведкі Свайму каханню. Няхай жа збудуцца ўрэдку Мае жаданні. Ды многага і не прашу- Мне дайце […]...
11. Чалавек ёсць сацыяльная істота Чалавек ёсць сацыяльная істота, Якая існуе ў грамадзкіх рамках. І пастаянна ў жыцці сваім няпростым Выконвае ён шэраг абавязкаў. Ён […]...
12. Як на цябе, я, мабыць, не глядзеў Як на цябе, я, мабыць, не глядзеў Шчэ ні на кога – толькі на ікону. Спатканая сягоння неспадзеў, Ты не […]...
13. Доўгія вуліцы Доўгія вуліцы… Дарэмна шукаю цябе… Не маюць канца дажджлівыя ночы… О, я магу ісці да канца свету, Але не магу […]...
14. След І гледзячы на свет нявіннымі вачыма, Мы зла не ведаем, ні крыўд, ні змен. Мы гэты свет, парой, не разумеем […]...
15. Я дыханнем сваім аднойчы Я дыханнем сваім аднойчы Тваіх вуснаў крануцца мару Пасярод звар’яцелай ночы На ускрайку бязмежнай хмары Я вільготнасць твайго пагляду Вып’ю […]...
16. Мова як подых Мова як подых, як асалода, Мова як слодыч жаданняў і мар. Як памяць, надзея, жаданні народа, Мова – святло паміж […]...
17. Успамін, за 283 дня Або праз 103 днi Хлопчык меньшы ўзяў у руку руку больш, мо і сястры. Той дзяўчынке надта сумна стала ў […]...
18. Ем кулеш свой, а ён дзёгаць чорный Ем кулеш свой, а ён дзёгаць чорный, Лыжкой чэрпаю долю свою, А яна ідзе прасторам няторным, Усё на горку, наўпрамк, […]...
19. ПАНАЦЭЯ Я сплю з табой, і адтаго не сплю, Што ад прысутнасці шчаслівай вар’яцею. Ізноў пасцель тым болей я люблю, Што […]...
20. Спарахнелі жаданні і мары Спарахнелі жаданні і мары, Ўжо не вабяць пяшчотаю дні. Неўпрыкмет мы чарсцвейшымі сталі Да кахання, дабра, чысціні… Пакрысе забывацца на […]...
21. Колькі б не было год за плячыма Колькі б не было год за плячыма, Колькі б я не блукала ў цішы, Беларусь, мая маці, Радзіма, Застаецца заўсёды […]...
22. Муторык Без асаблівага жаданьня, Без асаблівай цішыні, Без асаблівага спазнаньня, Без асаблівай цеплыні, Без асаблівае свабоды, Ня надта дбаючы пра лёс, […]...
23. У летуценнях У летуценнях вёсны надта сонечныя. Наяве вёсны абагрэты сончыкамі, грамамі і таўкачыкамі польнымі, чаканнем радасці – канікуламі школьнымі. А хто […]...
24. Я хацела ўбачыць анёла Я хацела ўбачыць анёла, Што за спінай нячутна стаіць, Усміхнецца, калі мне вясёла, Калі дрэнна, падкажа як жыць. Я хацела […]...
25. Помнiк каханню Заімшэлыя далоні Нерухомых цягнікоу, Мы з табой каханню помнік Пабудуем паміж слоу. Як пачуем крокі кропель Па запэцканаму шклу. Ты […]...
26. Ад нуды Як бессэнсоўнае пачаць? Каб проста так, не наўмысна? Ужо ж пачаў. Чаго губляць? Няхай. Як быццам пазабыўся. Пішу, як быццам, […]...
27. Вы кажаце Вы кажаце: надта пяю я нявесела, Пацехаў нiякiх не бачу ў людзей… Пакiньце смяяцца! Вас праўда не ўсцешыла, Няпраўды ж […]...
28. Зварот “Сваей надзеі ты не траць дарма, сваіх падзей ты не хавай з вачэй…” Я ўсе чакаю памяці і веры, але […]...
29. Зорка Палын Шэрыя кроплі з шэрых аблокаў, Як попел анёлаў прыцерушыў зямлю, Вораг народу – дурасць чалавека Знішчае багацце ў вольным краю. […]...
30. Шпурнуў у суседа камень Шпурнуў у суседа камень – Сам сінякі носіць. Плюнуў у гневе на брата – Ніяк адмыць не можа Уласнага твару. […]...
31. Я беларускай мовы носьбiт Я беларускай мовы носьбiт, Адданы за яе змагар. Няўжо не будзе прыкра ўнукам, Што мы згубiлi гэты дар… Брат-беларус, прачнiсь […]...
32. Цяжарнасць Птушка-ноч распрастала крылы, Зоркі-пёркі пападалі ў сны… Пожняй стомленай поўня застыла У адбітках на нырках вады… Задухмянай задухі шыпшына Калыхае […]...
33. Дзяды, альбо дзень памерлых З кожным днем усе мацней адчувалася прыцягненне зямлі, набліжалася вялікая змена, жыцце падыходзіла да мяжы. Выразнай і непазбежнай. Знікалі жаданні, […]...
34. Гады, падзеі ва ўспаміны адляцелі Гады, падзеі ва ўспаміны адляцелі, Жыццё да фінішу імкнецца. А мы заўсёды маладымі быць хацелі – Душа ўсё роўна юнай […]...
35. Праплываюць хутка хмары ў нябёсах Праплываюць хутка хмары ў нябёсах, Выносячы з сабой ўсе благія успаміны. Як ў люстэрку адлюстроўваецца ў нашых лёсах Ўсеагульнага прагрэса […]...
36. Застольная Няхай жыве паўкварта, А то няхай і больш Такое моцнай, вартай, Каб аж глушыла боль. Жыве хай хлеба луста, Здабыта […]...
37. За апошняй гутаркай Біты час Хвілін аскепкі! Я збіраў Даволі доўга Вось… Пабілася карціна Ты сышла Мая палова… Усё сур’ёзна Безнадзейна! Паступова Немагчыма… […]...
38. Я не парушу твой спакой Я не парушу твой спакой, бо ты парушыць не дазволіш, бо ты сваёй не зменіш ролі, прызначанай табе сям’ёй. Бо […]...
39. Стары дуб Стары дуб над абрывам стаіць, Карані пазвісалі над пропасццю. І бурлівая рэчка шуміць, У падножжа яго велічнай постаці. І на […]...
40. Лiлеi вёсачак маiх Лiлеi вёсачак маiх Як мне сказаць, якi ваш колер? У лiпнi бачу ўсюды iх I ix люблю за iншых болей […]...