Верш У купальскую ноч

У купальскую ноч над прасторамi вод цалавалiся явар з калiнаю. Як драмалi палi, засынаў небасвод, – я спаткаўся з чароўнай дзяўчынаю… Як драмалі палі, а ў палях ды туман, ой, туман-малачай серабрысты жыта рунь паліваў і кудзеліў твой стан, – мы ступалі далінай імглістай. А ў даліне ў цішы чырвань-кветкі цвілі, ты вяночкі пляла прамяністыя. Залаціўся агнём золак ранні ўдалі, як мінулі даліну імглістую. І пайшлі, і пайшлі мы на вольны прасцяг, у прасторы палёў сінявокія. Толькі спевы дзяўчат, ой, ды спевы жыцця усплывалі далёка, далёка… Не развесісты гай гаманіў пад гарой, не зязюля ў гаі кукавала, – у купальскую ноч пры спатканні з табой ты аб шчасці з запалам спявала.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Асмужліва-журлівы сцішны ветах Асмужліва-журлівы сцішны ветах. Ключы жыцця згасаюць дзень пры дні Ільдзіны змроку крохкія, як лета Са звонам яблык ў роснай цішыні. […]...

ВЕЧАР У ІСПАНІІ ВЕЧАР У ІСПАНІІ Ціхі вечар. Вокны на даліну. Замак асвятленнямі палаў. Граў напітак у фужэры вінным. Цень прыслугі ўдзячнай ля […]...

Ізноў прыйшоў я на ускраек бору Ізноў прыйшоў я на ускраек бору – Я тут не быў пасля зімовых сцюж. З прыемнасцю ўдыхаю пах чабору – […]...

На полі вясною Люблю я прыволле Шырокіх палёў, Зялёнае мора Ржаных каласоў. I вузкія стужкі Сялянскіх палос – Люблю цябе, поле, Люблю я […]...

БАБіНА ЛЕТА Адгалоскам у бары песні спетай, рэхам летняе пары дзіва гэта. Як салодкі летні сон на імгненне спелых траў, палёў, лясоў… […]...

Успамін пра дзяцінства Як прыгожа пяе ранні птах, Яго спеў успамін пра дзяцінства навея: Як у ноч, калі гром грукацеў у дварах, Над […]...

Зімой у лесе I лягла ж цішына У бары за гарой, – Каб дравінка адна Хоць кіўнула сабой. Снег пушаны залёг На галінах […]...

У сэрцы веска невялічка “У сэрцы веска невялічка “ Дарог у нас было нямала Жыцце насіла і матала Былі чужыя гарады Ляцелі хуценька гады […]...

Мы з братам Каб у нас была сястра, Мы б яе не білі, Каб у нас была сястра, Мы б яе любілі. – […]...

Такой парой Такой парой, Калі, як цень снягоў, На баравінах Ландыш выпадае, Калі вясна Чакае і гукае, Калі зязюля Вечнасць абяцае I […]...

Далёка мы ад дому. Хоць бы слова Далёка мы ад дому. Хоць бы слова Пачуць і супакоіцца душой. Прыснілася: He чую роднай мовы, Мне цяжка гаварыць не […]...

Народнаму пасланцу Мы ідзём выбіраць. Яшчэ раннія вельмі часы. Хай на вуліцах змрок, Многа ў сэрцах затое святла – Сёння свята у […]...

О як блажэнна О, як блажэнна набажэнства дрэў вясновых, узняўшых рукі ў праслаўленні да нябёс! Яно натхняе на такія спевы-словы, што песні-вершы працінаюць […]...

БАЛАДА КАСТУСЯ АКУЛЫ (16.11.1925– 29.01. 2008) Далёка Радзіма, як зорка Венера, Якая заўсёды ўначы прад вачыма Была, і ў душы не цямнілася вера, […]...

Ранні жаўранак неспакою За барамі, за грукатам трас рушыў лёд красавіцкай ракою, і яму адгукнуўся ў адказ ранні жаўранак неспакою. Ледзяное дыханне вады. […]...

Чараванне душы Нагадай мне, цыганка, Шмат радасных дзён, Неспадзейных і добрых навін, Слоў аб шчасці сюды Чым найбольш прыпалонь, Вестак радасных крыху […]...

Наша каханне жыве ў маіх вершах Калі я выкладаю свой боль на паперу, Калі радасць малюю сваімі радкамі, Я распавядаю аб тым у што веру, Спяваю […]...

Туга па радзіме Туман у снежні – варажба… Ці насланнё, ці адзінота? Ён першы снег не зневажаў. Ён проста быў, як я, маркотны. […]...

Плыві, наша песня, далёка! Плыві, наша песня, далёка, Па ўсіх акіянах плыві… Над светам палаюць высока Крэмлёўскія вежы Масквы. Як сімвал прыгожае долі, На […]...

Усё часова на зямлі, часова Усё часова на зямлі, часова… Але жыве дзіцячы смех і слова, У небе – сонца, пад гарой – крыніца, I […]...

Восень ідзе па палетках Восень прыйшла ў Беларусь Ў родныя нашы абшары, Птушак чароды нясуць Лета скрозь шэрыя хмары, На развітанне лятуць У небе […]...

Усё забудзецца Усё забудецца, ты толькі не сумуй, І з песняй прачынайся кожны ранак. Дарэмна не хвалюйся, не турбуй, Загоіцца праз час […]...

Уцякуць, прасачацца скрозь пальцы вадою гады Уцякуць, прасачацца скрозь пальцы вадою гады, I не будзеш такiм, як ранней, маладым. Абаўе павуцiнка маршчын вабны твар, I кране […]...

У тумане Нехта нябачны У шэрым тумане Ціха гукаць мяне Вечарам стане Голасам, поўным Пяшчоты і болю. – Хто ты? – спытаю. […]...

Шчэ жыў прадчуваннем прыгожага Шчэ жыў прадчуваннем прыгожага, Шчэ ружа-краса не цвіла, А сны юнака растрывожыла Паненка, што побач прайшла. Мінулі часы. Ды блізкімі […]...

Купаліся русалкі Купаліся русалкі На Русальным тыдні, Гайдаліся на гнуткіх Бярозавых галінах. Шаптаў ім ціха ветрык, Пры месячка сьвятле: “Прыгожыя, вясёлыя, Што […]...

Мой край азёрны Мой край азёрны, край люстраны, З таемнай гутаркай лясной, Чым да цябе я прывязаны, Што ты заўсёды прада мной? Гартаю […]...

Радзіма мая дарагая Радзіма мая дарагая, Ты ў шчасці жаданым жыві! Я сэрцам табе прысягаю Ў шчырай сыноўняй любві! На рэках шырокіх і […]...

Куцьця Сьцяліўся туман па зямлі, Ясьнелі пад сьнегам рабіны, Я выйшаў на прызьбе паліць І вечар на плечы накінуў. Зьвінела на […]...

БАЛАДА УЛАДЗІСЛАВА СЫРАКОМЛІ (29.09.1823–15.09.1862) Там, дзе кветкі цвілі, сёння-пырнік, Сёння пырнік, а заўтра-крыжы. І тутэйшай зямлі сумны лірнік Думу думае-як тут жыць?- І […]...

БАЛАДА ФЛЯРЫЯНА ДАНОЎСКАГА (1834-6.03.1903) У чаўне па Нарачы плывеш, Як па небе, у якім святло, Як вада, якой не ведаць меж, Ды не […]...

Размова з морам “Я тут”, – шаптала хваля Гулліва ў ранні час, Нясла з глыбінь крыштальны, заклічны свой галас. “Я тут”, – крычала […]...

Апранаем мову Мы мову апранаем… Сваю, бацькоўскую ды беларускую – не паважаем! На ёй не пішам і не размаўляем ні дома, ні […]...

На сцэне i ў залі Над прасторам і зацішшам, У дзікім гневе навальніц, “Бронепоезд” даль калыша, Мчыцца ў будучыні дні. Надрывае бурай грудзі, Водгук коціцца […]...

Родная хата Сцяжын-дарог на свеце многа, Шляхоў таксама не злічыць. Маленства нашага дарога Да роднай хаты дабяжыць. Адсюль пайшлі на голас часу. […]...

Ціха падае кляновы лісток Ціха падае кляновы лісток Над магілай салдатау, якія У люты холад, вясновы змрок Краіну і нас баранілі. Абрэзы трымалі у […]...

Хто сваю не шануе вясну Хто сваю не шануе вясну Ва ўспамінах красуня-вясна, І гадкоў маю я толькі восем. І бягу ўсім насустрач вятрам, Як […]...

Люблю прайсціся пад дажджом Люблю прайсціся пад дажджом, Асенняй лужай стаць на час… У сэрцы шчырым зберажом, Што так шануе нас. У дождж з […]...

Я – планета, ты – планета Розуму ў цябе палата, А ў мяне яе няма, толькі думкі як гарматы, сутыкнуўшыся, грымяць. Я – планета, ты – […]...

БАЛАДА УСЯСЛАВА ЧАРАДЗЕЯ (каля 1029 – 14.04.1101) У Полацкім княстве спакой не жыве- Суседзі імкнуцца твой трон захапіць, І злая іх кроў на […]...