Верш Размова з морам
“Я тут”, – шаптала хваля
Гулліва ў ранні час,
Нясла з глыбінь крыштальны,
заклічны свой галас.
“Я тут”, – крычала чайка,
Падхоплівала гук,
Імчалася да зграйкі
З размахам белых рук.
Вясну так сустракала,
І срэбрам ззяў заліў,
І мора лікавала,
Крануўшы пульс зямлі.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Праглынутыя морам Сны глытай, завешвай шторай, Засынай на хвалях мора. Ты пялёсткамі ахутан вадзянымі, Думкі зблытаны. Ты трымаеш пад кантролем Выпадковасць Песень […]...
- Размова з сябрам, які абяцаў ды не прыехаў Лактаць гарэлку, гэта вам не мёд А ў адзіноце, быццам як злачынства Звяртаюся сам – насам “Будзь здароў!” Той у […]...
- Раве над морам, б’е віхура Раве над морам, б’е віхура, За валам вал, нібы гайня. Ды толькі б як не выла бура – Жыве па-свойму […]...
- НАІЎНАСЦЬ Б. С. Пасля сустрэчы, пасля белых лілій Вярнулася наіўнасць смешнай госцяй, Было мне добра – ты мяне акрыліў, І я […]...
- Ратунак Пашчасьціла мне ці не? Гаворка якраз не пра гэта. Жыву я ў той старане, . Якая нічым не сагрэта. Яе […]...
- Зьнікла энэргія слова і цела Зьнікла энэргія слова і цела, І засталося вяршэнства сноў. Божа, як непасрэдна хацела Гэта жанчына маіх замоў. Як жа шаптала […]...
- Я апраўдаю снег цяжкі Я апраўдаю снег цяжкі, Мяне снег лёгкі апраўдае. Зіма, навек мой сум пакінь У гэтых стылых белых далях. Змані багаццем […]...
- Ляля Цябе прывабнай, маладою, Багіня, уяўляю, ты Растопіш лёд сваёй хадою, Жыццё абудзіш з нематы, І надасі жывую сілу Крынічкам чыстым, […]...
- Размова з Ду Фу Чытаю кнігу, за страфой страфу. Пытаюся – адказвае Ду Фу. – Скажы, Ду Фу, навошта п’еш віно? – Забыцца памагае […]...
- Падснежнiкi Такiх далiкатных, паветрана-тонкiх Падснежнiкаў белых букет. Часцiнку вясны ручаiнава-звонкай, Ласкавага сонейка след. Прыгожыя кветкi старанна малюю. Я сёння крыху чарадзей: […]...
- Чую мора я Чую мора я. Цёплыя хвалі, Што на поўдні сагрэтых краін, Сіняй далеччу нешта шапталі, Слых ласкаючы спевам сваім. Чую мора […]...
- Размова з нашчадкамі Неверагодна, неверагодна! Мы ўжо для будучыні непрыгодны, I для сучаснасці мы непрыгодны: Нашы нашчадкі – Люд не лагодны. Мы кансерватары […]...
- Размова з унукам Размова з унукам Кажа неяк унук ветэрану: “Дзед, які незайздросны твой лёс! Ваяваў ты, залечваў раны, Што ж ты маеш […]...
- Начная размова Ты памятаеш, месяц-брат, як мы з табой гулялі? Як нашы вуліцы й двары да ранку не змаўкалі? Ты памятаеш, месяц-брат, […]...
- Размова з адсутнымі Зноў спакою ўсю ноч Няма, Зноў надзея на сон Малая. Зноў, нібы чараўнік Ці маг, Я з адсутнымі Размаўляю. Размаўляю, […]...
- Размова з маладосцю Хоць на дзянёк вярніся, маладосць! Праз шмат гадоў хачу цябе пабачыць. Прыйдзі, прысядзь! Ты мой найлепшы госць, Хай не за […]...
- Размова з маці …А матуля у хаце запаліць святло – Вечаровую скруху усцешна развее. І ад шчырай размовы за белым сталом На душы […]...
- Мною забыта нямала Мною забыта нямала сваіх і пачутых слоў, а словы, што ты сказала, чуюцца зноў і зноў: “Як бы цябе я […]...
- Гуканне вясны На аселіцу да гаці Выйшаў люд вясну гукаці, Каб вясна дзесь не блудзіла, А на голас прыхадзіла. Каляровыя тут стужкі, […]...
- Падары, ці Размова дарослых людзей Прашу цябе, мой блізкі чалавек, Насупраць сядзем, паглядзім у вочы. Там, на двары, век абганяе век, А мы з табой […]...
- Дзед Мароз-чараўнік Заплятае космы хмарам, Гоніць сцюжу над ракой Дзед Мароз з бялявым тварам З доўгай-доўгай барадой. Там, дзе пройдзе – гурбы […]...
- Першы дзень вясны Першы дзень вясны, За акном адліга. Нёманам плылі І знікалі крыгі. Пад мастом мастак Маляваў карціну. У яго вачах Крыгі […]...
- Вечар асенні, вечар маўклівы Вечар асенні, вечар маўклівы Песціць, цалуе, песціць каліны. Песня зблудзіла, песня у гаі, Зоры ж у высі, зоры мігаюць. Срэбрам […]...
- Нарцысы беглі да Нявы Нарцысы беглі да Нявы. Ад кацярынінскай царквы, Прашыўшы жоўценьню масты, Пятра абдзёршы рукавы, Крануўшы Спаса галавы, Прабіўшы ў Зімнім дзірваны […]...
- Зімовы лес Зімовы лес – Крыштальны сад У звоне промняў заінелых. Сняжынак свеціцца пагляд На галінках белых-белых. Ліецца ціхае святло Ў ранішнім […]...
- Цёплы ветрык павявае Цёплы ветрык павявае, зіму праганяе, А зямля яшчэ сырая, ён ёй спачувае. Заспявалі птушкі звонка – так вясну вітаюць – […]...
- Уваходзячы ў мора Ах ты, мора, бяскрайняе мора, Столькі хваль – не злічыць на вяку. Я ж пазнаць хачу ў хвалі каторай Свае […]...
- Абуджэньне Абуджэньне. І пабягуць зноў ручаіны, І пацягнуць, як здаўна, Пачуцьцяў новых залаціны Да грудзей белага руна. І вераб’і вясну азначаць, […]...
- Мора Мора Я прачынаюся ў халодным ложку, У бялізне колеру мора. І хвалі яго гайдаюць паверхню. У абдымках роднай пустэчы – […]...
- Вясна жыла у травiнцы кожнай Вясна жыла у травiнцы кожнай і ў кожным дыхала лістку, і мы, забыўшы асцярожнасць, пайшлі ў вясну рука ў руку. […]...
- Дзе той народ, хто волатамі зваўся? Дзе той народ, хто волатамі зваўся? Каго ня зломіць ні страла, ні меч, Хто галавою ў неба ўпіраўся І сонца […]...
- Ранішняя “ўмывайка” Вада-вадзіца, памажы памыцца! Памыем тварык, каб ззяў, як ліхтарык. І ясныя вочкі, каб усё было бачна. І салодкія вусны, каб […]...
- Хто сваю не шануе вясну Хто сваю не шануе вясну Ва ўспамінах красуня-вясна, І гадкоў маю я толькі восем. І бягу ўсім насустрач вятрам, Як […]...
- Табою ап’янёны (П’ю далей) Ніколі не забыць мне той вечар Калі праводзіў цябе дадому Дзьмуў халодны студзеньскі вецер Цемра нібы накрыла прастору Толькі свет […]...
- Чакаем У кожнага мора свая глыбіня. У кожнага сэрца свая таямніца. Крыло і хмурынка – Нябёсам радня. Сьпякоце крыніца сьцюдзёная сьніцца. […]...
- Вясна на Палессі – Няхай усмяхнецца нясмелым праменнем, Спалоханным ветрам, што пахне адлігай. Няхай адгукнецца плывучай камлыгай Вясна на Палессі. І выльюцца рэкі, […]...
- Язмінавы цвет За вокнамі снег ціхутка ляціць, Мы ж нашу вясну ўзгадаем. Ва ўтульнай кавярні з табою сядзім, Гарбату з язмінам чакаем. […]...
- Горад юнацтва Сёння я праязджала Праз мой горад юнацтва. і хвіліна настала Успамінам аддацца. Нібы ў сне, нібы ў казцы Летуценная, празрыстай […]...
- Я не ведаю Я не ведаю, вы мне паверыце, Ці ізноў жартам усё атрымаецца. Вы ніколі мяне не палюбіце, Сэрца быццам у грудзях […]...
- Дэпрэсія Кіруюць думкі на душы надрэз, Неасцярожным кімсьці, і мішэнь – спіна Змяніўшы “рэ бемоль” на “до дыез” … Дарма! З […]...