Верш Размова з маладосцю

Ещё вершы:

1. Размова з сябрам, які абяцаў ды не прыехаў Лактаць гарэлку, гэта вам не мёд А ў адзіноце, быццам як злачынства Звяртаюся сам – насам “Будзь здароў!” Той у […]...
2. Падары, ці Размова дарослых людзей Прашу цябе, мой блізкі чалавек, Насупраць сядзем, паглядзім у вочы. Там, на двары, век абганяе век, А мы з табой […]...
3. Я спазнілася праз дождж Я спазнілася праз дождж, Я спазнілася… Хоць спяшалася і бегла як магла. Закахалася ў цябе, Ці стамілася Я чакаць таго, […]...
4. Размова з нашчадкамі Неверагодна, неверагодна! Мы ўжо для будучыні непрыгодны, I для сучаснасці мы непрыгодны: Нашы нашчадкі – Люд не лагодны. Мы кансерватары […]...
5. МОЙ КРАЙ – МАЯ ВЕЖА З удзячнасцю Максіму Багдановічу Мой край – мая вежа, Чырвоны арнамент. Маленькія сцежкі і сінь над лясамі. Палёў родных водар […]...
6. Сын і маці С ы н – Мамка, мамка, нам сягоння Гаманілі ў школе Аб якойсьці Беларусі, Што жыве на волі. Хоць я […]...
7. Маладосць была, ці прыснілася? Маладосць была, ці прыснілася? Глядзіць бабуля на закаханых, Такіх прывабных, модна прыбраных. І бачыць сябе ў іх, ранейшую, Красуню вясковую […]...
8. Размова з Ду Фу Чытаю кнігу, за страфой страфу. Пытаюся – адказвае Ду Фу. – Скажы, Ду Фу, навошта п’еш віно? – Забыцца памагае […]...
9. Размова з адсутнымі Зноў спакою ўсю ноч Няма, Зноў надзея на сон Малая. Зноў, нібы чараўнік Ці маг, Я з адсутнымі Размаўляю. Размаўляю, […]...
10. Размова з маці …А матуля у хаце запаліць святло – Вечаровую скруху усцешна развее. І ад шчырай размовы за белым сталом На душы […]...
11. Начная размова Ты памятаеш, месяц-брат, як мы з табой гулялі? Як нашы вуліцы й двары да ранку не змаўкалі? Ты памятаеш, месяц-брат, […]...
12. Размова з унукам Размова з унукам Кажа неяк унук ветэрану: “Дзед, які незайздросны твой лёс! Ваяваў ты, залечваў раны, Што ж ты маеш […]...
13. Размова з морам “Я тут”, – шаптала хваля Гулліва ў ранні час, Нясла з глыбінь крыштальны, заклічны свой галас. “Я тут”, – крычала […]...
14. Як многа ўжо родных лягло На поўні тугое крыло. Плывуць яны хмарамі, дымам, Гаротным маім успамінам Па небу глыбокаму, Песняй далёкаю, Слязой па шчацэ, Свячой […]...
15. Прышчэпак З такой асцярогай, каб стык не парушыць, Бінтуючы зрэз кажурынай кары, Прышчэпліваў бацька атожылак грушы, Каб бэры званамі званілі ўгары. […]...
16. Дарога жыцця Дарога жыцця жаданая Далёка зямлёй прайшла, Яна яшчэ ў розуме Маркса Светлаю зданню была. Яе, паміраўшы, бачылі Ў праменнях зары-вясны […]...
17. Я хачу паварушыць тваім хвастом Я хачу паварушыць тваім хвастом, я мару падыхаць тваімі жабрамі і, каб шырэй наглядзецца тваім хараством, з вачэй сваіх сцерці […]...
18. Зіма на бацькаўшчыне Дзень цэлы плавалі вятры Над восенню палёў бязмежных, Пад вечар снегам завірыў Спазніўшыся кудлаты снежань. Ён ахінуў стагі лугоў, Як […]...
19. Самая шчаслівая Тут прастор палёў, лясы і горы, Глыбіню азёр і сілу рэк, Нават сонца яснае і зоры – Пакарыў упарты чалавек. […]...
20. БАЛАДА КАМІЛЫ МАРЦІНКЕВІЧ (каля 1837-пасля 1886) Ты ў высылцы за кінутыя кветкі Паўстанцу на яго апошні шлях Глядзіш на свет з усмешкай вельмі […]...
21. Нешта згубленае шукаю Нешта згубленае шукаю, I нiяк яго не знайду Па зарослых шляхах блукаю, Да цябе у сваiх снах iду Як у […]...
22. У дарозе да цябе У дарозе да цябе Жыццё маё праходзіць. У чаканні і мальбе Дзень кожны адыходзіць. У дарозе да цябе Любоў мая […]...
23. Было. Былі. Была! Было. Былі. Была! Мне маска не да твару. Я тая, што прайшла Трагедыяй пажару І жар сухой верстф да сэрца […]...
24. Шкоднасць На самым версе піраміды адное неба пунктам А. Да пункту Бэ, дзе ты быў мілым каменні толькі, столькі… Шмат. Шлях […]...
25. БАЛАДА АРЦЁМА ВЯРЫГІ-ДАРЭЎСКАГА (4.11.1816–1884) “З Беларушчынай не развітаўся. Гэта мой ідэал,”– ты пісаў І праз ночы душою вяртаўся У той край, дзе раса, […]...
26. Ліпеньскі вечар Яшчэ ў дрымоце дзённай совы, Раса не легла на лугі, А ён папругай тумановай Падперазаў ужо стагі. Як “заўтра” захадам […]...
27. БАЛАДА ЯЗЭПА ДЫЛЫ (14.04.1880-07.04.1937) Ад родных слоў, ад родных ветлых хатаў, За тое, што ты любіш родны край, Завезлі, як ваўка, цябе ў […]...
28. САЛОДКІ СОН САЛОДКІ СОН Ты да мяне прыйшла, праз доўгае растанне, З часоў, калі была не ў марах, і не ў сне, […]...
29. Была вайна Была вайна… Была вайна… Зямля гарэла, Гарэлі вёскі, гарады. Была бяда, Яна хацела, Жывое знішчыць на зямлі. Была вайна… Зямля […]...
30. Беларуская хатка БЕЛАРУСКАЯ ХАТКА* Ў Беларускай хатцы у сталіцы У каторы раз я рад пабыць, – Як у храме, шчыра памаліцца, Каб […]...
31. БАЛАДА ЯНА ЧАЧОТА (7.07.1796–11.08.1847) За вокнамі бібліятэкі Выходзіць світанне з дажджу. Зноў кнігі табе, нібы лекі Ад суму, што поўніць душу, Бо спевы […]...
32. На полі вясною Люблю я прыволле Шырокіх палёў, Зялёнае мора Ржаных каласоў. I вузкія стужкі Сялянскіх палос – Люблю цябе, поле, Люблю я […]...
33. Я б з табой зацвіла белай ружаю Я б з табой зацвіла белай ружаю, Дзікай ружаю ля вады, Не была б ніколі прастужанай, Не пазнала б тады […]...
34. Мой далёкі Далёкі Усход Мой далёкі Далёкі Усход, Маладосць мая ў моры блакітным… Дзе ты, той штармавы паварот? Дзе ты, бераг, туманам спавіты? Развінаюцца […]...
35. Беларусь, мая бедная мацi Беларусь, мая бедная мацi! Што глядзiш з такiм болем нямым – Не, любоў да цябе я не страцiў Калi жыў […]...
36. Была спякота Была спякота І адзінота – Вокны адкрыла. Была сустрэча, Халодны вечар – Расправіла крылы. Была спакуса, Радасць чакання, Ўзлёт і […]...
37. А вы плылі на пласкадонцы А вы плылі на пласкадонцы, Калі сярдзіты бор гудзе I раскалыханыя сонцы – I на нябёсах і ў вадзе? Напорам […]...
38. Жонка Калісьці самаю прыгожай З усіх дзяўчат яна была, I ты за ёю асцярожна Хадзіў па вуліцах сяла. Здавалася, у цэлым […]...
39. Як цябе няма са мною побач Як цябе няма са мною побач, Белы свет халодны і пусты. I гукаю я тады на помач У адчаі: – […]...
40. Часу няма сказаць “люблю” Часу няма сказаць “люблю”, не тое, што пакахаць, а ў пісьмах бацькавых працякае страха – 25 ёй гадкоў на Іллю. […]...