Верш Заляцела птушачка ў сіло
Заляцела птушачка ў сіло.
Білася,
дрыжэла і
крычала.
Палыном ў вачох рудых цвіло
Гора-горачка,
а ЎСЁ – маўчала.
– Вызвалюся! Так! Усім назло! –
Дыхала
парывіста
пад джалам.
Пад жалезнай пасткаю крыло
ўшчэнт знявечыла,
а ЎСЁ – маўчала.
У дрыготкім целе не было
рэшткаў сілы,
крыўдаў не гучала.
Крывавела цела,
ды… жыло,
існавала…
Толькі ЎСЁ – маўчала!
І ў маўчання немаце змагло
ў роспачы з’явіцца пакаянне –
Праз пакору шчырую прыйшло
Трызненне і светлае адхланне.
…Зноў заняўся золак над сялом,
Тчэ зазвычай кужаль свой світанне…
Заляцела птушачка ў сіло? –
На паклікання святога пакаянне!
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Хвіліна маўчання Хто ў вечнасць пайшоў, Таму годы здаюцца хвілінамі. Ды гэта хвіліна, Здаецца мне, Так і для іх Няспешна праходзіць, Звязуючай […]...
- Што ж марыць аб пяшчоце і каханні Што ж марыць аб пяшчоце і каханні? Ад мараў – ці пабольшае любові? Душа мая, спяшай на пакаянне – Ужо […]...
- Усё было: і сон, і парыванне Усё было: і сон, і парыванне, Высокі ўзлёт, і марнасці сіло, I нараканне, і самаз’яднанне. Нянавісці ніколі не было. Нас […]...
- Белы храм У мазырскай Даліне Анёлаў, Дзе Прыпяць, нібыта сляза, Узняў нескароную голаў Белы храм з-пад няверы ляза. Так распяты Хрыстос уваскрэснуў […]...
- НЯБЕСНЫ КЛАВІР Радок к радку, да знаку знак, імгненне і мелодыя пpачнецца. Жывым і чыстым напаўняя сэрцы, У добрых, як ніколі, нашых […]...
- Аднойчы да чалавека прыйшло свята Аднойчы да чалавека прыйшло свята… Неспадзяванае, як першы снег, Шчаслівае, як адчуванне палёту, Урачыстае, як зыход сонца, Прыйшло да чалавека […]...
- Дыптых ДЫПТЫХ І Пагавары са мною моваю нястомных птахаў, якія вяртаюцца ў гняздоўі, дураслівага ветрыку, што кудлаціць пасмачкі валасоў, усхліпаў хваляў, […]...
- Мне зязюлечка куе Па матывах беларускіх народных песень Мне зязюлечка куе- Жыці прадракае, А мой любанькі мяне Зоўсім не кахае. Ой, мая ж […]...
- Прашу цябе вяльможна, развітанне Прашу цябе вяльможна, развітанне, Не падганяй, шляхі не караці. Яшчэ не падрасло маё каханне, Яно яшчэ разгубіцца ў жыцці. Цябе […]...
- Жаданне паэта Жадае маўчання душа, А ранак – у крыку варон, У гудзе машынным шаша, Гучыць дзесьці вальс, нібы сон… Прасцяг – […]...
- Над Белаю Руссю Над Белаю Руссю – белы снег, Нібыта чыстае сумленне, Нібыта светлае збавенне За самы патаемны грэх. На досвітку запахне снег […]...
- Бяссмерце Станоўчых прыкладаў няма. Іх не было яшчэ ніколі. Пераўзысьці праз мімаволі не закрануўшы сваяка, не пакідаючы пакою, дзе ўсё былое, […]...
- Вечар шостага жніўня Вечар шостага жніўня. Наш парог у трыццаты год. Дождж лятункам тужлівым Ападае на сад, агарод. Ацяжэлае лісце Да мяне – […]...
- Каханне – хісткі і імклівы плыт Каханне – хісткі і імклівы плыт. Яно вандруе шляхам самагубства і можа раптам адысці ў нябыт, каб папярэдзіць здрадніцтва наступствы. […]...
- Ваў, Мыш Ў сезон, адрозны ад другіх, тым толькі, што ты сам напішаш, я прысвячаю гэты сціх, што склаўся сузіраннем мышы, Таму, […]...
- Стаіш на парозе Стаіш на парозе, а я ўсе не веру. Няўжо ты, каханне, пастукала ў дзверы? Няўжо ты прыйшло да мяне нечакана? […]...
- Дрэва Час асенні, як тужлівы вечар, На прамёрзлы лес развесіў хмары. А па дрэве, быццам бы па твары, Секануў сцюдзёнай соллю […]...
- Крылатым – неба і зеніт Крылатым – неба і зеніт, І ў спіну – вецер спадарожны. Бяскрылым – непазбежнасць крыўд У момант той, калі зняможны. […]...
- Пакуль певень не запяе Як Пётр, ад Хрыста адракуся, Пакуль певень не запяе. Ад смагі пакуль не звалюся, Пакуль жылы ў грудзях не парве. […]...
- Дакраніся Дакраніся Ціхай нотай. Не прашу ўсяго – Хоць дотык! Дай хоць кроплю, Дай хоць мора, Хоць паўстаньне, Хоць пакору! Не […]...
- Кропля настрою Сонцам спаленыя свечы Расцякліся недарэчы. Цераз роспачы парэнчы Перагнуўся гэты вечар. Боль святы і невылечны У душы няспынна енчыць. Ад […]...
- Імгненні Фікуса доўгі ствол. Стол. Лямпа чакае сустрэчы З вечарам. “VEF Sigma”ДВ Высвечвае. Тры штучныя кветкі ў вазе. Ім сумна. І […]...
- Не хварэць, сумаваць Не хварэць, сумаваць Я зыйшоў да зямлі, Не пакоры чакаць, Не пакору нясьці; На азёры твае, На блакіты нябёс – […]...
- Нябеснай калыханкай засынае Нябеснай калыханкай засынае Спавольна сонца між духмяных руж, І зьзяе зорка закаханых душ. Вятрыска ў летнім садзе заціхае. Стаіць у […]...
- Бараўляны Цяплынь плыла. Язмін квітнеў духмяна, Заціхнуў вецер. Вясна была – Бальніца існавала У іншым свеце. Ялін высокіх Дзве сцяны Хавалі […]...
- Узьнясеньне Веру: душу зразумее душа. Вусны ня трэба сьціскаць гаротна… Мілая, Нас жа ніхто не змушаў Так пакахаць – Няўзнак. А […]...
- Небывалая дагэтуль Небывалая дагэтуль, Нечуванае нідзе, Над Рачэнскім сельсаветам Поўнач зорная ідзе. I выходзіць к травам ніцым Праз лябёды і званец Закаханы […]...
- Каб толькі не было вайны Ёсць дума дум сялян такая, Дзе б толькі ні жылі яны, Як зерняты ў зямлю кідаюць: Каб толькі не было […]...
- Так! Пад ценем вясла Так! Пад ценем вясла утрапёнай вады вуркатанне, пеннай бурбалкі ўсхліп, – так! Пад ценем вясла – цень на дне, цень, […]...
- Кветкаю цвіце Пакуль каханая – Сусвет перапаўняе. А знелюбее – засланяе свет. Ды палыном гарчыць Забыты след Да небакраю. Пакуль святочная – […]...
- Зірніце навокал – як здорава * * * Зірніце навокал – як здорава: пад сонцам танцуюць дажджы! Вясёлкі гуляюць над горадам, чапляюць за сосен крыжы. […]...
- Бацька! Маці! Праз што вы прайшлі П. маім бацькам. Бацька! Маці! Праз што вы прайшлі, Тое нашы не бачылі вочы, Тое я і цяпер, колькі год […]...
- Другімі сказана даўно Другімі сказана даўно Усё, што я прамовіць меўся, І мой радок застыў, сумеўся, Згубіў чарговае звяно. Шчэ не народжаны, ды […]...
- Маналог Алеся Гаруна Гараць камяні ў маім вогнішчы, расцвеленыя агнём, нібы ваўчаняты ў логвішчы сонечным прамянём. У твар мне шугае полымя, ды я […]...
- Памятаеш, мы пісалі вершы на паперы Памятаеш, мы пісалі вершы на паперы? калі яшчэ не існавала сымбаля новай веры – планшэта, калі мы не губляліся ў […]...
- Конь і Жаба На станцыю калгасны старшыня На Вараным імчаўся: Спазніцца на цягнік баяўся, Таму і паганяў каня, Хоць Вараны і сам стараўся […]...
- Чыстае, яснае, роднае, светлае Чыстае, яснае, роднае, светлае, скуль узялося яно, непрыкметнае? Можа, з сняжынкі першага снегу? Можа, з дзіцячага звонкага смеху? Можа, са […]...
- Кропка Кропка… *********************************** Спыніліся кахання майго крокі… Жалобнага маўчання не паруш… Я не спяшалася паставіць кропку – Само зайшлося ў лабірынце […]...
- Маэстра-вецер Ты музыкант цудоўны, вецер, Такога рэдка дзе знайсці! З табой мне ўзнёсла жыць на свеце, Бо колісь ты мяне хрысціў! […]...
- Прыцягненне агнёў Ha куццю у набожным куце, покуль смачна не бразнулі вечкі, запалілі дзяды ў немаце тры агні, тры відушчыя свечкі. Нібы […]...