Верш Дакраніся
Дакраніся
Ціхай нотай.
Не прашу ўсяго –
Хоць дотык!
Дай хоць кроплю,
Дай хоць мора,
Хоць паўстаньне,
Хоць пакору!
Не кідай мне
Ў твар правіны.
Не пытай,
Дзе я загінуў,
Бо ў сьвяточнае адзеты
З тваёй шафы ўсе шкілеты.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Дакраніся чулаю рукою Дакраніся чулаю рукою Да мяне… Затулі ў апошні раз каханнем Ад бяды… Мо запомніш ты мяне такою А мо не, […]...
- Ты не пытай мяне хто вінаваты Ты не пытай мяне хто вінаваты Ў тваіх няшчасцях і кумірах, Хай досвед твой так жудасна багаты, Хай чорт табе […]...
- Трыялет “загінуў пакінуў ты нас Трыялет Загінуў пакінуў ты нас Душою сваёю прызнанай. У сэрцы, застаўся ты ў нас. Загінуў пакінуў ты нас. Няхай, хоць […]...
- Шанаваць Багоў Келіх смачнага барыльца, Плаўлены сырок, За пазбаўленых напіцца Вып’е ваш прарок. За зняволеных у турмах, Розных Эл-Тэ-Пэ, Геніяльных і разумных, […]...
- Не хварэць, сумаваць Не хварэць, сумаваць Я зыйшоў да зямлі, Не пакоры чакаць, Не пакору нясьці; На азёры твае, На блакіты нябёс – […]...
- К Элизе Зайграй “К Элизе”, мілы піяніст. Пяшчотна дакраніся клавіш пальцамі сваімі. Душа мая з тваёй даўно ўжо зліліся. Я да цябе […]...
- На грошы змалку небагаты На грошы змалку небагаты, Я на багатай рос зямлі, Дзе бэз праз вокны лезе ў хаты, Дзе вішні зноўку расцвілі. […]...
- Абсыпаюць сонечныя стужкі Абсыпаюць сонечныя стужкі дробную саромлівую хмель, зазываюць лозы-балбатушкі ў цень ад лісця хмарны карабель… Дакрануся ціха і пяшчотна да радкоў […]...
- То з сяброўкаю ты, то з сястрою То з сяброўкаю ты, то з сястрою. Грэх на лёс свой, бадай, наракаць. Апранай жа зялёныя строі – Заўтра пойдзем […]...
- Каханьне-дранік Любовь-морковь – это по-русски… Ня веру ў моркву-каханьне, веру ў каханьне-дранік, веру ў каханьне-бульбу, веру ў бульбоўнік каханьня! Веру ў […]...
- Размаўляй са мной Размаўляй са мной на сваёй роднай мове, Абдымай мяне шчырымі словамі. Выпусці думкі на волю, Злейся душою з далёкімі зорамі. […]...
- Чапляюся за кожны ўласны дзень Чапляюся за кожны ўласны дзень, За міг, падараваны мне, дурніцы, Са смагаю, нібыта авадзень, Які не можа кроўю наталіцца. Шукаю […]...
- Прад Богам Я глінай мяккай ў руках Тваіх, Божа, Дух мой асобны нічога не можа, Хоць з Тваёй ласкі і ў Тваёй […]...
- Ты, мой брат, каго зваць беларусам У чатырохлецце “Нашае нівы” Ты, мой брат, каго зваць беларусам, Роднай мовы сваёй не цурайся; Як не зрокся яе пад […]...
- Госпадзе, душу маю крані Госпадзе, душу маю крані ласкаю світальнага пагляду, над сабой Тваю прымаю ўладу, і, слабую, Ты мяне ў прынадах і спакусах […]...
- Моцна Адразу не адчуць: Цябе падхопіць моц. Дазволіш Варухнуць Нагой па снезе: клоц. Скрыпучы снег заціх, Палёг і спіць даўно. Мне […]...
- Я хачу вярнуцца да цябе Я хачу вярнуцца да цябе Краскай ціхай ля ўтравелай сцежкі, Засланіць зямлю сваёю ўсмешкай – Я хачу вярнуцца да цябе. […]...
- Другімі сказана даўно Другімі сказана даўно Усё, што я прамовіць меўся, І мой радок застыў, сумеўся, Згубіў чарговае звяно. Шчэ не народжаны, ды […]...
- Рэўнасць да ночы Маўчыш!.. А ты мне адгукніся, Нібыта за грыбамі ў лесе; Майго пляча чуць дакраніся – Адразу верш з душы ўваскрэсне. […]...
- Страціў лес свой зімні чуб Страціў лес свой зімні чуб, Ліст растраціў да манеты… I стаіць адзін адзеты За акном іржавы дуб. Дуб-мярзляк, скупеча-дуб Шмоццем […]...
- Восень і маладзік Разгараецца балота- Мох пястуе журавіны, На рэпітыцыі адлёту Журавы ў небе клінам. Гарбуз за плот учапіўся, Пуза звесіў да зямлі, […]...
- Калі навіны ператворацца ў Навінкі Калі навіны ператворацца ў Навінкі А па БТ чарговае трызненне, То гэта не нагода для журбінкі Бо нас чакае Адраджэнне! […]...
- Цеплай ціхай ночкай Цеплай ціхай ночкай, Па дарожцы, Неба зоркі рассыпала, Зоркі рассыпала, Ды на свята прыглашала. Там, дзяўчынка та гуляла, Русы косы […]...
- Ямỳ Цеплым подыхам, Ціхай ласкаю Ты кранай мяне. Будзь мне казкаю. Добрай, сонечнай. Незлічонаю. Будзь маім цяплом. Цемрай чорнаю. Барані мяне, […]...
- Песня злодзея Спіць на грудзях маіх Чало Тваёй шчасліва-ціхай Стомы. Нібыта ўсё, Што сніцца дома, Збывацца раптам пачало. І быццам бы Даўным-даўно […]...
- Канцы з канцамі ледзьве зводзіць лета Канцы з канцамі ледзьве зводзіць лета – няўжо прырода гэткая скупая? To луг травою буйнай не адзеты, то пчолам мёду […]...
- Калі ты не падобны на другіх Калі ты не падобны на другіх – То, калі ласка, будзь ва ўсім нясхожым: Застанься ў ролі спадарожніка, слугі, Каханка […]...
- Вось і новы закончыўся год Вось і новы закончыўся год Перапалкай тваіх дэпутатаў I тваёй перапалкай, народ, У бясконцых, бясплодных дэбатах. Колькі злосці і колькі […]...
- Тым даўжэй – Дні без Мамы – Яны не твае, Іх табе напавер дае Шчодры Бог, Каб ты перад Мамай Малітваю шчыраю […]...
- Безабаронную не кідай Безабаронную не кідай, Не бяжы ад мяне ўпотай. Не пакінь, не згубі, не прадай, Пашкадуеш, мой мілы, потым. Прыгарні, супакой […]...
- Снежаньцы (1825 -2010) Кроў мучанікаў, ці бунтаўшчыкоў? – хай кожны ў сэрцы Бога запытае, і вольнае сумленне атрымае адказ: “Мой Край, […]...
- Галоy~ная роля Святло. Сцэна. Я. Неба замест дэкарацый. Музыка салаy~я, Бярозавых ножак танцы. Ў падножжы – травы гушчар – Зялёныя валасы. Радзімы […]...
- Зноў чэрвень з бэзам развітаўся Зноў чэрвень з бэзам развітаўся І гнёзды поўняць галасы. У думках час, калі кранаўся Тваёй шчакі, тваёй касы. Таполі пух […]...
- Пераклад санета 100 У. Шэкспіра Ты, Муза, дзе? Чаму цябе няма З тым, хто тваёй магутнасці выток? Няўжо натхненне страчваеш дарма На спеў пусты – […]...
- Песняру Ужо год, як пайшоў ты ад нас, Найславуты з апошніх паэтаў. Прыгадаем жыцця твайго час, Горкай праўдай і верай сагрэты. […]...
- Як прыйдзе мая канчына Як прыйдзе мая канчына, Пакіньце балкон адчынены, Каб меў я магчымасьць душою Пранесьціся над зямлёю – Над Гродняй, Гомляй, Вітэбскам, […]...
- Шэдэўры Свет гіне. Лжэмастацтва метастазы і лжэлітаратуры паранойя няўхільна абяртаюцца абразай для сэрцаў, не атручаных маною. Зубаста смеючыся з явы поснай, […]...
- Брату Фрэдзю Жартуем: – Хоць ты, праца, і не воўк, Ды ў лес для нас ты сёння уцякаеш! Нібы вясковых бойкіх вастракоў, […]...
- Заляцела птушачка ў сіло Заляцела птушачка ў сіло. Білася, дрыжэла і крычала. Палыном ў вачох рудых цвіло Гора-горачка, а ЎСЁ – маўчала. – Вызвалюся! […]...
- Нездарма Прад змерканнем не ўкленчу, не- Узрасту ў непахіснай моцы, Нездарма лёс бярог мяне Песціў струны душы жаночай. Выбачай, нарачоны мой, […]...