Верш Абэ
Гэта родны бераг альбо яма,
Што ня мае лесьвіцы наверх?
З двух канцоў жалезам запаяны
Ліфт на васямнаццаты паверх.
Сполахі гарачае каметы
Ўзьведзеныя зноў напагатоў.
Ты не паазерская кабета,
А жанчына стомленых пяскоў.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- *** У дождж начны У дождж начны, пад сполахі маланак Ты прыадчыніш дзверы ў мой пакой. Заходзь, праходзь, прысядзь, каханы, Пабудзь са мной. У […]...
- Жанчына і лета Жанчына і лета Пасталела лета Між бяроз адчай У гадах кабета З нову не пачаць Памяняла фарбы Шчырасцю узяло А […]...
- Класіка – Мой родны ліфт, як ты мне мілы… – шапчу, вярнуўшыся з дарог. Паэтам дадзеныя крылы, іх выбірае з лепшых […]...
- Сівая жанчына стаіць ля крыніцы Сівая жанчына стаіць ля крыніцы, Над ёю плывуць сакавіцкія хмары. I глянуць жанчына ў крыніцу баіцца, Баіцца пазнаць нечаканую старасць. […]...
- Мужчына. Жанчына. Чаканне Мужчына. Жанчына. Чаканне. Шуканне. Блуканне. Час. Жанчына. Мужчына. Спатканне. Вітанне. Пытанне. Адказ. Мужчына. Жанчына. Дыханне. Сэрцабіццё. Забыццё. Жанчына. Мужчына. Каханне. […]...
- Калі яна пакідае арган Іграючы ў белым касьцёле, Кахаючыся з ксяндзом, Жанчына марыць у полі Застацца на ноч з касцом. Іграючы штосьці з Баха, […]...
- Вёсачка Гэта вёсачка сэрца майго родны кут, Нахлынаюць адна за адною памяці хвалі, Толькі тут, толькі тут, толькі тут, Сапраўды и […]...
- Таемны вобраз тваёй прыгажосці Таемны вобраз тваёй прыгажосці З каханнем глядзіць на мяне заўжды. Жанчына, цябе нарадзіў хтосьці, Жанчына, адна для мяне ў сэрцы […]...
- Сёмы паверх. Акно Сёмы паверх. Акно. Шэрасць дамоў вышынных. Быццам гляджу кіно. Мікрараён – пано З небам празрыста-плынным. Мала людзей: мароз. Мала машын: […]...
- Прывабная кабета з вачамі, як ліхтарні Прывабная кабета з вачамі, як ліхтарні, Якія асьвятляюць і паляць адначасна. Спадзевам апрычоным і абсалютна марным За імі зноў імкнуся, […]...
- Жанчына – клумбу палiвае Жанчына – клумбу палiвае… Знайшла ў звычайным сваю нiшу. Жанчына, мабыць, не ўяўляе, Што ўдзел актыўны прынiмае У тым, пра […]...
- Нарадзіўся я двойчы на свеце Першы раз – пад пранізлівы плач, Нарадзіўся звычайна, як дзеці, Пра другі раскажу апасля. Заглынуў мокрым ротам паветра І, зірнуўшы […]...
- На стозе бусел Крамяныя грудастыя аблокі Над пожняю, над лесам коціць дзень. Жывое джгае порсткі авадзень, А даль мігціць наміткай-навалокай. На стозе – […]...
- Жанчына Жанчына – сасуд бяз дна… Дакладней – Сусвет сусветаў. Сам Бог у яго віна наліў, каб натхняць паэтаў. Заблудзяцца ночы […]...
- Арабіна Я – Жанчына, я заўжды Жанчына. Будзе снег на холадзе звінець, Пацерак не скіне арабіна- Будзе і дрыжэць і чырванець. […]...
- Неўміручасці казка нас усіх забаўляе бясконца Неўміручасці казка нас усіх забаўляе бясконца, А ў адны і тыя ж воды ўсё роўна не трапім мы двойчы… Параўнаць […]...
- Прастрэлянае сэрца Паставілі нашыя сэрцы Мы на бязгучны рэжым, Цяпер у іх толькі відэльцы Жалезам скрабуць па жывым. Але адчуваеш, кастрычнік Гербарый […]...
- Тушыць агні веснавая дарога! Тушыць агні веснавая дарога! Веліч і свята бадзёрага ранку. Дрэвы, свабодныя ў замшавых тогах, выйшлі насустрач світанку. Вые паветра сцюдзёнай […]...
- Хатулька, скрыўленая ўбок Хатулька, скрыўленая ўбок, пад саламянаю страхой чапляецца каньком аблок, як найвялікшы хмарачос… Ну, ты глядзі – ў адзін паверх, так […]...
- Quo vadis – Куды ідзеш Ты, ў транты апрануты З вялікім болем ў стомленых вачох? – Іду па здзекі, гвалты ды пакуты, […]...
- Глядзіцца ў люстэрка жанчына Глядзіцца ў люстэрка жанчына Нялёгка застацца жанчынай У цяжкі, складаны наш час. Быць вартай увагі мужчыны Хацелася б кожнай із […]...
- Колькi дзён Колькi дзён без цябе я сумую, Колькi доўгiх самотных начэй. Мабыць час я марную ўпустую, Не пабачыўшы гэтых вачэй. Iх […]...
- МIНСК Многа ёсць гарадоў на планеце, Але ў сэрцы адзiны жыве. Родны Мiнск прыгажэй ўсiх на свеце. Лепш за Мiнск няма […]...
- Досыць -Ты пацалуй мяне, мой мілы, Бо нешта я засумавала,- Жанчына любага прасіла, Пяшчоты мужавай чакала,- Пагавары са мной, каханы І […]...
- Хутчэй прыходзь Хутчэй прыходзь: я не бачыў цябе сто гадоў, Сто гадоў з маіх бясконцых мільёнаў год. Слова “вечнасць” так лёгка скласці […]...
- БАЛАДА ПАЛУТЫ БАДУНОВАЙ (1885-29.11.1938) “Прыгожай і слабой павінна быць жанчына…”- Прывыклі так мужчыны гаварыць даўно. Яна слабая, як з мужчынам п’е віно, Прыгожая […]...
- Зьнікла энэргія слова і цела Зьнікла энэргія слова і цела, І засталося вяршэнства сноў. Божа, як непасрэдна хацела Гэта жанчына маіх замоў. Як жа шаптала […]...
- Сярэбранае Легкай, пустэльнай палегкай кладзецца на сэрца смуга, ранку роснага, месцамі мяккага, месцамі чорствага сонца і неба белы пяшчотны слуга… Ці […]...
- УДЗЯЧНАСЦЬ Х. А. Удзячна, што быў ты, што ёсць, Далёка і блізка – са мной. Не муж, не сваяк, і не […]...
- ПЛАЦІНА Сяджу над плацінай, як Бог над сусьветам, Вясёлка ўнізе між пырскаў мне сьвеціць. Уверсе каметы – як авіяшоў – Па […]...
- ГОРА Гора. Кахаюць адзін аднога. Ці не кахаюць. Дык любяць? Усё быць можа. І ўдачлівы, і нябога, Сляпымі сваімі крокамі людзі […]...
- He бывае ў вайны эпілога He бывае ў вайны эпілога – Памяць чорна заносіць крыло. Замест поля – дзічэе аблога. Божа мой, як усё зарасло! […]...
- Футра Футра Лявону думка дакучала, Не мог пазбавіцца ніяк. Як песня ў галаве гучала, Хоць быў на песні не мастак. Адпрацаваў […]...
- БАЛАДА ЦІТУСА ДАЛЕЎСКАГА (13.05.1840-11.01.1864) Не баішся нічога, і нават памерці Не баішся– абрыдзелі цені-віжы, І штодня ў тваім плача зажураным сэрцы Родны край, […]...
- У сны і вёсны З дарог запыленых I душных У сны вяртаюся I вёсны… Я па-вясковаму Відушчы У межах роднай вёскі. Са мной Вітаецца […]...
- Ажна майткі відаць! Віктару Шніпу Шныпару* неяк па праспекце – Ідзе наперадзе кабета. І нешта бачна з-пад спадніцы, Дык я ўставіўся ў гэта: […]...
- Камета Хейла-Бопа КАМЕТА ХЕЙЛА-БОПА І раней да Зямлі прыляталі каметы. Іх з’яўленні былі кепскай дужа прыкметай. Усчынаў люд наспех да бядот рыхтавацца: […]...
- Сяброўцы Магчыма твар, магчыма стан дзявочы, **Магчыма погляд стомленых вачэй, А, мабыць, прыгажосць асенняй ночы **Адкрыта вабяць – да цябе хутчэй […]...
- І праз жыцьцё лятуць каметы І праз жыцьцё лятуць каметы, Сьвятлом апальваючы зрок – Стае тады ўсё бяз мэты, Спаўзае ў думкі едкі змрок… Што […]...
- Абняўшыся, мы маглі ляжаць так да ранку Абняўшыся, мы маглі ляжаць так да ранку доўгі час мы нават не займаліся сэксам аднойчы я працытаваў ёй аднаго пісьменніка: […]...