Верш Летуценні матадора

Ещё вершы:

1. Перад табой не стану на калені Перад табой не стану на калені, а мо і стану, плюнуўшы на ўсё. ды ўсё ж мае пачуцці не змярцвелі, […]...
2. Летуценні Летуценні – цені, цені вы майго юнацтва. Вы даўно ўжо адляцелі- засталося мільгаценне вось і ўсё багацства. Заблукалі ў аблоках […]...
3. Шаноўны крытык, гэта дрэнны верш Шаноўны крытык, гэта дрэнны верш: не то каб вельмі крыўдна за дзяржаву; было — і гордасць адчуваў не менш… Ды […]...
4. Каравы iдуць дахаты Каравы iдуць дахаты Каравы iдуць ў хлявы Статак бочачак рагатых Налупiўшыхся травы Iх бакi, нiбыта дзежкi Ў шырыню амаль што […]...
5. Перад Часам, нібы перад Богам Перад Часам, нібы перад Богам, Спавядаўся ва ўсім і ні ў чым. Перад Ра, Кукульканам, Сварогам – Перад боствам сваім […]...
6. Не малітваю боскаму раю Не малітваю боскаму раю, Пакланюся душою ўсёй Не нябесным багам – На калені ўпаду перад сэрцам, Якое кахае. Каб жыло […]...
7. А ты ідзі! Дарог у свеце многа, А ты між іх сваю знайдзі. Няхай нялёгкая дарога, А ты ідзі, А ты ідзі!.. Няхай […]...
8. Як я марыла панам на белым кані Як я марыла панам на белым кані… На кані беласнежна-сярэбранай масці… Белы конь… без адзінае плямы, ані… І лячу я […]...
9. Страх Страх – гэта няпройдзеныя дзверы. У праёме невядомасці – змрок ашчэрыўся зверам. Выматваюць нервы, высмоктваюць сілы Жудасці вілы*. Дзідай упёрся […]...
10. ПРА ТУГУ Пасею сваю тугу, Як зерне, вясною ранней. У свет ад яе збягу — Хай словы мае не раніць. Няхай узрасце […]...
11. БАЛАДА ВАСІЛЯ ЗАХАРКІ (1.04.1877-14.03.1943) Стварыць дзяржаву і не ў ёй пражыць- Такі ўжо лёс, і гэты лёс не чорны. А за вакном у […]...
12. На ростані паміж бярозаў – крыж На ростані паміж бярозаў – крыж… Драўляны слуп пад дашкам заімшэлым. Душа, здаецца, ў вырай адляцела, Увесь Сусвет спавіт туманам […]...
13. Рабінавы гай Восень, жоўтым крылом не махай, Не ўзляцець табе ўслед за зязюлямі. Я прыйшоў у рабінавы гай. Гай мой ціхі, Як […]...
14. Цябе і мяне ня будзе Цябе і мяне ня будзе. Мяне і цябе ня стане. Няхай бы час памарудзіў, Калі спыніцца ня ў стане. А […]...
15. Як ападае ліст Як ападае ліст, як ападае… Нібы дазволу ў восені пытае. Бывай, галінка гнуткая, бывай! Няхай цяпер цябе галубіць вецер, Салодка […]...
16. Засынае ноч Засынае ноч. За акном вятры заплятаюць акно заінелым. Месяц белым віном апаіў яры, асыпае ўсё белым… белым… У пакойчыку ты […]...
17. Іспадчына Расту з іспадчыны, каб напаткаць нясьмерць, гляджу навыварат, гарнуся да Стажар. Стажаруся вакол адвечнай бліскавіцы – каб восьсю стаць самым […]...
18. ПЛОШЧА. P. S На цьмянай дарозе стаіць павадыр, З юрлівай усмешкай, у лыжы абуты, – Не хоча са сцэны сыходзіць сатыр; Брахня, гвалт […]...
19. Душу маю не перайначыць Душу маю не перайначыць, Не закаваць у путы! І калі лёс ёй усё ж прызначыць – Перанясе пакуты! Яна не […]...
20. Постдэпрэсіі смурод Разьбіраюць на запчасткі Мозг мой брудныя пальчаткі. Не пакінуць каб адбіткі – Асьцярожна вынуць ніткі. На тых нітках цягнуць крылы, […]...
21. Ліст Вадзіму-здрадніку Чаму? Чаму Вадзім ты здрадзіў? І здрада гэткая як вілы ў спіну мне была. А сам? Дык быццам белы і […]...
22. З пляжаў Фларыды Быццам ты апынуўся на чужым фотаздымку. сонца скача па галінах аблокаў, як жоўтая малпа. у вадзе – дзеці – будучыя […]...
23. Аўтабіяграфія Снежань Снежань бясснежны, Зоркі-калючкі. У золкім бязмежжы Ўсё не-па людску. Ўсё недарэчна, І не фартова. Згорблены плечы, Страчаны словы. Лёсу […]...
24. Ці ты бульбаш? Пазнай сябе: ці ты бульбаш? Ці згодзішся ў каторы раз Змірыцца з тым, што ты бульбаш? Забыць бацькоўскі той наказ: […]...
25. Паміж пункцірамі дажджу Паміж пункцірамі дажджу, Сярод шматкроп’я жвавых промняў Свой вобраз шыфрам запішу, Каб ты мяне калісьці ўспомніў. Дазволю жарсцям прарасці І […]...
26. Ёсць яшчэ каго бараніць Ёсць яшчэ каго бараніць Жыццё, пэўна ідзе ўжо на злом: П’юць мужчыны, падлеткі, дзяўчаты. Проста так п’юць ці блізкім назло- […]...
27. Не ўдаецца жывое адчуць * * * Не ўдаецца жывое адчуць у палоне прыземленых дум. Чую шэпт: “Я цябе навучу…” Гэта сум. Гэта сум. […]...
28. ПРАСі Ў НЯБЁС СВЯТЛА Бывае так, што цяжка вельмі, Усюды змрок і роспач ходзяць. і толькі стаўшы на калені, Пабачыш божы свет на ўсходзе. […]...
29. Адзіны Бог У багатых вілы і палацы, Маёмасць беднага – каморка, ложак. Дзесці зіхацяць агнямі пляцы, А нехта збіў свой ганак з […]...
30. Ліпень, ліпень Ліпень, ліпень… Незабыўны ліпень! Мне развітанне сэрца апякло. Твой позірк – як балючы кіпень, Спаткання закаханага крыло. Разлукі смутак салаўіным […]...
31. Бабулін запавет Светлай памяці маёй бабулі Ф. Я. Літвіновіч прысвячаю… Жыццё пакінуць як героі Адзінкі з тых, хто жыў на свеце. Астатнім […]...
32. Віншую Віншую ўсіх са святамі, Вясёлымі калядамі, Каб у жыцці Вам шанцавала, І радасці на ўсіх хапала. Я жадаю ўсім пяшчоты, […]...
33. Застольная Няхай жыве паўкварта, А то няхай і больш Такое моцнай, вартай, Каб аж глушыла боль. Жыве хай хлеба луста, Здабыта […]...
34. Прыціхне ў прыцемках Прыпяць Прыціхне ў прыцемках Прыпяць. Журботна вясло прарыпіць. Калі ж тут нам сеці зарыбіць I колькі гадоў іх сушыць? Хваліцца і […]...
35. Пажаданьні для дачкі Браславы Чаруй. Даруй. Кахай. Сэрца пяе няхай. Водар сунічны, Пах навальніцы, Смакі жыцьцю надавай. Сярдуй. Крыўдуй. Палай. Радасьць і боль прымай. […]...
36. У белым-белым ты ў закутак мой У белым-белым ты ў закутак мой Зайшла і ціхай госцяй пасядзела, Здалася мне чаромхаю лясной; Цяпер табою поўны ўвесь пакой, […]...
37. У вокны глянеш – снег навокал У вокны глянеш – снег навокал, Галінкі дрэў у задуменні белым, І птушкі прытуліліся да вокнаў, Як да далоні чалавечай […]...
38. Дзяцiнства Уcё паветра злiваецца Ў дзiўную песню. Спелы куст размарынавы Раты чорныя – мы! Дзесяць рук, дзесяць ног, Безнадзейна намыленых, Малако […]...
39. СЦЯНА СЦЯНА Цёмна ў мяцеліцу, вецер і снег, Шлях толькі быў – заблудзіў чалавек. Ногі у гурбах, ня чуецца цвердзь, Ў […]...
40. На ўспамін О, як шчымліва й страсна ў маі пяе салоўка – адпявае чыесь каханне! Спеў лунае й канае рэхам уначы. А […]...