Верш Страх
Страх – гэта няпройдзеныя дзверы.
У праёме невядомасці – змрок ашчэрыўся зверам.
Выматваюць нервы, высмоктваюць сілы
Жудасці вілы*.
Дзідай упёрся ў спіну пагляд.
Страшна спыніцца і азірнуцца назад,
На дзверы.
Страшна сустрэцца з насмешлівым позіркам звера
Вачыма.
І зусім немагчыма,
Немагчыма, а трэба,
Каб не засціла неба,
Павярнуцца да цемрадзі
Тварам
Дый пазмагацца з гнятлівым цяжарам.
Адолець дрыготку ў каленях і…
Уперад,
Хадою пантэры.
Крок праз парог – перамога.
Трубіць адбой хрыплы рог.
За спінаю грукаюць створкі з размаху.
І болей
Ні змроку,
Ні звера,
Ні страху.
Нічога.
Да далягляду прастуе дарога.
___
*Вілы – (арх.) кругі
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Прыцяжэнне часу Жыццё з маленькага вучыла: Як ні мудруй тут, ні пручайся, А немагчыма, немагчыма Адолець прыцяжэнне часу. Агорне веснавосць павеву – […]...
- Верш удзячнасці Пімену Панчанку I страшна падумаць, і страшна паверыць, ва ўсё, што было між людзьмі. I што будзе? I страшна, як б’ецца аголена […]...
- Крокі Крокі – будзённага побыту кропкі, крокі хвілін, гадзін і дзён. Як мы ступаем, як робім крокі, так і жывём, так […]...
- Адзіны Бог У багатых вілы і палацы, Маёмасць беднага – каморка, ложак. Дзесці зіхацяць агнямі пляцы, А нехта збіў свой ганак з […]...
- Грынвіцкі мерыдыян Я думаў: гэта дзіцячая забава – пераступіць цераз медны пасак мерыдыяна і апынуцца ў заходнім паўшар’і, але, зрабіўшы гэты крок, […]...
- Катэхізіс А: Што пра Бога магу сказаць, Што я маю за Слова? А’: Бога. А: Чым аддзячыць і што аддаць за […]...
- Мая зорка … У далонях зорка Што у мой поспех верыць Адчыняе уперад Мне заусёды дзверы.. Ззяе мая зорка Ворагам на зайздраць […]...
- Урок паўтарэння Зноў лічэбнік… Жывым і мёртвым – Паўтарэння зададзены ўрок… Паўтараем: “кожны чацвёрты…” I – “чацвёрты энергаблок…”. Паўтараем… Настаўнік Чарнобыль Нагадаў, […]...
- Тысячагоддзе Час мiнае няспынна Iмчыцца уперад – годзе! Трэба зрабiць прыпынак З назвай “Тысячагоддзе” З гэтай нагоды слушнай Ты зачакай, мой […]...
- Мне не страшна зараз быць вар’ятам Мне не страшна зараз быць вар’ятам. Было б горш, калі б я ім не быў. І ў цемры жыў сваім […]...
- Люты холад Люты холад. Сцюжа кружыць. Лёд скаваў Раку і лужы. Першай шэранню Сняжынкі Беляць Хаты і сцяжынкі. Трубіць вецер Над зямлёю: […]...
- Галіны гнуцца пад цяжарам яблык Галіны гнуцца пад цяжарам яблык, і пах антонаўкі дурманіць галаву. А дзесьці там спявае сумна зяблік, схаваўшыся ў зялёную траву. […]...
- Упэўненасць – толькі крок па зямлі Упэўненасць – Толькі крок па зямлі, Толькі адзін крок. Святое Пэўна не стане святым Толькі ад нашых ног. Каханне Не […]...
- Трагедыя ў стыле gothіc. Track 6 – “Герой” Крок… Яшчэ крок… Гарачыя вочы… Цемра… Цьмяная ноч… Лес… Цішыня… Месяц вабіць застылыя дрэвы. Іх цені змяшаліся пад чорным покрывам […]...
- Эгаізм Крыніцам танных пачуццяў я аддаю перавагу. Люблю непрыстойнасці страшна, яны спатольваюць смагу. Уся прыгажосць на свеце належыць маiм вачыма. А […]...
- Мае Рэкі Далонь напрацаваная, святая – Мая зямля. Па рэках, што на ёй, Напоўненых вадою, бы крывёй, Я пра яе гісторыю чытаю. […]...
- Сіла абставін Спрабуючы сваё пяро, Імкнуўся разабрацца ў суці, Лічыў, што перадаў пачуцці, А сам жа вывернуў нутро. А прыгажосці там не […]...
- Затухаюць касьцельныя сьвечкі Затухаюць касьцельныя сьвечкі. Час ісьці – я хачу быць з Табою. Там, за крок, непагасныя спрэчкі – Я ж к […]...
- Жартачкі Ах, каханне-аханне, Ад уздыхаў млосна. Прывіднымі страхамі Тлуміш сон дзівосны. Ой, насніла-высніла, Аж сабе не веру! Дзе падман, дзе ісціна, […]...
- Калі-небудзь прыеду на гэты хутар Калі-небудзь прыеду на гэты хутар: Мо праз пяць а мо і праз дзесяць год, Успомню сённяшні дзень, з’явіцца смутак, Бо […]...
- У Полацкай Сафійцы. 1986 У Сафійцы граюць арганы. Слухае край курганны. Вырываюцца гукі праз тоўшчу вякоў за муры з высокіх акоў. Запаўняюць Сафійку высокім […]...
- І калі ночка крадзецца ціха І калі ночка крадзецца ціха, І калі цёмна ўсё навакол, То кожны ўспомніць свае ліха, Свой жах і цемень былых […]...
- Я ўсё чакаю тых падзей Бароніць Бог надзею крохкую… Ён не дае ёй ушчэнт заглухнуць…І дзверы зачынілі хоць усе… замок вісіць свіраны…Мы ў акне…задзёртыя фіранкі… […]...
- Постдэпрэсіі смурод Разьбіраюць на запчасткі Мозг мой брудныя пальчаткі. Не пакінуць каб адбіткі – Асьцярожна вынуць ніткі. На тых нітках цягнуць крылы, […]...
- Матулечцы прысвячаецца Немагчыма. Зусім немагчыма Без пяшчоты кранацца вачыма. Немагчыма зацята маўчаць Пра тваю памяркоўную стаць. Немагчыма далоні кранаці І без ласкі […]...
- Зорка… і зноўку – зорка Зорка… і зноўку – зорка… Шляха Млечнага крок… Крок нікуды… у морак… Ў бездань… Ў глыбокі змрок… Крок… і яшчэ […]...
- Ліст Вадзіму-здрадніку Чаму? Чаму Вадзім ты здрадзіў? І здрада гэткая як вілы ў спіну мне была. А сам? Дык быццам белы і […]...
- БАЛАДА ГАЯ ДЭ ПІКАРДА (20.07.1931-21.04.2007) Туманны Лондан, як каменны човен шэры, Плыве праз акіян і праз вякі плыве. І нехта ў сонцы бачыць залатыя […]...
- Адзін, магчыма, крок, не болей Адзін, магчыма, крок, не болей Ступіў ты ў вогненны прасцяг, – Але ў тваіх руках над полем Узвіўся наш гвардзейскі […]...
- Не вер Такі спрадвек закон прыроды – У поўдні цень найкарацей, А дзень хінецца да заходу І цень, што міг, – усё […]...
- Летуценні матадора Сяргею Жураўлю з павагай да таленту Ператварыцца ў індыкатар, Стаць фільтрам часу і падзей, Лавіць свядомасцю імгненні, Як сетка ловіць […]...
- БАЛАДА ПЯТРА КРАЧЭЎСКАГА (7.08.1879 – 8.03.1928) Прага. Альшанскія могілкі. Светла Сцежка вядзе праз гады і праз лета Зноў да цябе, быццам бы да […]...
- МІРУ Адраджэнне?… Мы згіналі? Не было наогул нас? Ці мы праўду не шукалі, А вось сёння яе час? Мы былі…, жылі, […]...
- Паляўнічы сезон Блукаю па барвяным лесе, Дзе павуцінай голае галлё Падвязана ў высокім наднябессі За шэрае птушынае крыло. Гайдаюся, нібы па вершаліне, […]...
- Пераход Мора болю і любові мора. На сконе год зламанаю душой Сівы няголены дзядок праз гора Смык трымае хвораю рукой. Мінулі […]...
- Многакрокавае планаванне Першы крок заужды самы цяжкі – і каб зрабіць учынак важкі, Прымушаны ты часам сілы усе сабраць, Каб выканаць той […]...
- Таццяне САПАЧ (Вольга Цярэшчанка жыла ў кватэры Т. Сапач у Гомелі з1988 па 1990гг. Т. Сапач загінула ў аўтакатастрофе каля Вільні 27.10.2010г.) […]...
- Без чаго немагчыма жыццё Без чаго немагчыма жыццё, Без здароўя, сяброў І што ўсё?! Не. Без мараў і шчасця, Несустрэчы з нянасцем. Без матулі, […]...
- *** Пачатак У стане пастаяннага здзіўлення праз мора сноў і нетры іншасвету мы з хуткасцю свабоднага падзення ўразаемся ў блакітную планету. Вялікі […]...
- Вядзьмарчыны вочы Шэрыя вочы, Нібы курапаткі, Зляцеліся ў сэрцы маім На гарбатку. Зялёныя хочуць Там лепш кафеіну, Блакітныя дыму, Глынуць нікаціну. Так […]...