Верш Жнівень томіць духатою
Жнівень томіць духатою,
Сонца… Блін спячэш на сцежцы…
Імартэлі пад рукою
Ледзь жывыя, жальба ў сэрцы…
Прыдалося мне: дажджынкай
Нейкай даўняе вясны
Ты бярэш мяне ў абдымкі –
Змыць весь пал, да сівізны…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Паслязаўтра адбудзецца жнівень Паслязаўтра адбудзецца жнівень, як цуд нечаканы, І аздобіць на золку празрыстай расою траву, Захавае зямлю ад прадвосеньскіх першых туманаў І […]...
- Мой жнівень Яшчэ сплываюць промні на далоні Агніста-апякаючым дыханнем. Яшчэ не паскупіўся жнівень сёння Насеннем росным улагодзіць ранне. Яшчэ напоіць ноч гарачай […]...
- Жнівень сыходзіць Жнівень сыходзіць… На ціхіх ракітах Парасцярушана мяккая вохра. У ізумрудных густых аксамітах Ірдзее атава азябла і мокра. І ледзьве чутна […]...
- Жнівень Ходзіць бусел у пракосе, Лета дзюбаю вітае, Жнівень спелае калоссе У снапок тугі збірае. Карагоды водзяць хмары Над яшчэ не […]...
- Жнівень сорак пятага года Праз папялішчы, Па колкім іржышчы Да нашай вёскі ішоў нясмела Спраўляць зажынкі Жнівень зжаўцелы. З галадухі і ён спатыкаўся, Сляпы. […]...
- Такая прыгожая Такая прыгожая – губы фарбуеш світальнай зарой, прачынаючыся на плач немаўляці; шчокі румяніш ранішняй прахалодай, ідучы на покліч трамвайнага звону; […]...
- Лепей абдымкаў такіх не бачыць Лепей ніколі, нідзе Абдымкаў такіх не бачыць, Калі вырываюць дзіця З матчыных рук гарачых; Калі адрываюць яе Ад цела забітага […]...
- Хто нас пракляў? Хто нас пракляў? Каму дарогу перайшлі? Чаму нам добра не жывецца? I хутка ледзь упарты застанецца На горкай, роднай нам […]...
- Пра тое, як ты мне дарага Рака чапляецца за жнівень бліскуча дрогкім серабром, На пераплаўку мкне па плыні – мінулых дзён металалом. І сонца бачыць са […]...
- У белым-белым ты ў закутак мой У белым-белым ты ў закутак мой Зайшла і ціхай госцяй пасядзела, Здалася мне чаромхаю лясной; Цяпер табою поўны ўвесь пакой, […]...
- Родныя вобразы Вобразы мілыя роднага краю, Смутак і радасць мая! Што маё сэрца да вас парывае? Чым так прыкованы я К вам, […]...
- Люстэрка Люстэрка Жарт -Ну адкажы хоць раз чаму, -Ты хлусіш свету усяму?. -Вось нарабіла мне маршчын, -Злуеш, няма на то прычын. […]...
- *** Капец Ціха… Чуваць, як крадзецца забойца. Гучна сэрца б’ецца ў грудзях. Бегчы ці ў шафе стаіцца баязліва у блакітных сямейных трусах? […]...
- Нішто не можа быць адвечным пад Луной Нішто не можа быць адвечным пад Луной, Ўсё гэта мы ўжо праходзілі не раз. Часам складана шчырым быць нават перад […]...
- Сляды выраю Зніклым ценем вераснёвым Адляцела ў вырай ты… Птушка жарсці спапялёнай, Памяць даўняе вясны. З цягам часу дождж і вецер Паабмылі […]...
- Урад У нейкім парламенце ў нейкай палаце Размова вялася пра нейкі падатак, А нейкі народ разважаў аб зарплаце Ды марыў пра […]...
- Паэтка Звычайны погляд у мокры дзень, Аздоблены сляпой дажджынкай… і над сталом яе вылучна цень… і вершы, змытыя слязінкай… Яна чакая […]...
- Хто гэта, хто гэта Хто гэта, хто гэта Лета на поўдзень адцягвае? Чэрвень сунічны згарэў. Ліпень змарыўся ў пракосах. Жнівень згасае, Жнеўнікам колецца, Шапкай […]...
- Недасканалая істота Недасканалая істота жытло здымае ува мне. і так кіруе мной употай, што ўсё жыццё па-свойму гне. Хоць не даюся я, […]...
- Александрына Мне не забыцца песні той даўняе вясны: – На Мурамскай дарожцы стаялі тры сасны… Хадзілі мы, спявалі, і з песняй […]...
- Даволі вам, дзеці Даволі вам, дзеці, Па лагеры бегаць, даволі! І спаць вам не дам у спакоі. Апоўначы выведу вас Я сягоння на […]...
- Асалоду несе, асалоду Асалоду нясе, асалоду Гэты вечар спаткання з табой. Тонкі водар ліповага меду, Бы мелодыі той незямной. Цэлы б свет у […]...
- Ты пакліч мяне з сабою Ты пакліч мяне з сабою І пачуццяў не хавай, Шмат каго кахала ўжо я Але ты цяпер мой рай.. Зноў […]...
- З Каханьня, Любові, Вясны З Каханьня, Любові, Вясны. Каханьне люляе каханых З віхуры зімовай, слаты, Любові ім дораць муравы Ды першыя кветы з вясны. […]...
- Каб ты быў зноў маім Шэра-мокры асфальт Нагадаў зноў цябе, Парасонаў скрыжаль Закахалі ў цябе. Беглі мы пад дажджом, Абдымаў ты мяне. Сэрца білася шклом, […]...
- Аматар? Дзіва-дзіўнае: “Аматар!..” – Кажуць мне, але – чаго? Роднай мовы ў роднай хаце (!?) Здзек, насмешка – ды ўсяго! Беларусам […]...
- Я па табе сумую нават Я па табе сумую нават Калі ты побач ціха спіш І ціха муркаеш-сапіш, Мой стомлены за тыдзень lover. Сумую па […]...
- Сакавіцкія воды Люблю сакавіцкія воды – Вірлівыя сокі вясны. Як вены жывыя прыроды, Зямлю напаўняюць яны. Набракне зямля сакавіцай. І раптам, парой […]...
- Ля Маўзалея Строгі мармур, літары жывыя, Што агнямі, свецяцца яны!.. Тут стаяць на варце вартавыя I яліны ў срэбры ля сцяны. Спаскай […]...
- За акном запацелым За акном запацелым Вечар мокры і цёмны, Ты любуешся целам І паглядам князёўны. Ў гюту ноч будзем разам Мы з […]...
- А памятаеш? А памятаеш лязо вачэй? Абдымкі марозныя шчырых начэй. Адчуць. Дакрануцца. Хутчэй! Падняцца ў аблокі. Гарачыя шчокі, Вусны на шыі, Рукі, […]...
- Не будзі мяне раніцай Не будзі мяне раніцай, родная. Буду бачыць я сон пра жыццё, Дзе краіна, ад глупства свабодная, Прарываецца скрозь забыццё. Дзе […]...
- Па дарозе да вясны Па дарозе да вясны, На левабярэжжы, Сняцца лёгкiя нам сны, Ды не нам – належаць. Там нi здрады, нi маны, […]...
- Лясы нырнулі ў хмары шэрыя Лясы нырнулі ў хмары шэрыя, Прыкрыўшы голлем птушанят. А ты смяялася, не верыла, Што будзе дождж, што будзе град. Углыб, […]...
- Палім мы маршанскую махорку Палім мы маршанскую махорку, Бачым мы Дняпроўскую граду. Будзе сёння бой. На тым узгорку, Можа, я таксама упаду. Будуць травы […]...
- Раніцу шчэбет пільнуе Раніцу шчэбет пільнуе Ў лісці жоўта-зялёным. Туліцца жнівень над пуняй З ношкай аўсянай саломы. Сонца бліскучым пласконнем Іскры ў тумане […]...
- Твой пацалунак Твой пацалунак адчуваю на сваіх губах. Салодасная смерць! Вазьмі мяне ў абдымкі! Я замярзаю ў восеньскіх сьнягах, І сьлёзы ператвараюцца […]...
- Лебедзі Шуміць каля вуліцы Энгельса сад, Там ліпа, таполя, каштан, Там пад аховай цяністых прысад Плюскоча фантан. I лебедзь высока ўзнімае […]...
- Жывыя сведкі…(светлай памяці мамы) Жывыя сведкі…(светлай памяці мамы) ********************************** Пра маму песцяць успаміны Яе талеркі і відэльцы. На жаль, не вернуцца хвіліны, Якія лашчылі […]...
- Прапашчы Іван Вятрыска шалёны на доме Івана ўзлахмаціў, як пер’е на курыцы, дах. Узлез на яго гаспадар раным-рана, работы – святок, аж […]...