Верш Раніцу шчэбет пільнуе

Ещё вершы:

1. Каліна Я Табе пакінула сэрца у снягох між лясоў дрымучых, дзе ў палёх немагчыма сагрэцца: дзьме там вецер: халодны, пякучы… У […]...
2. Вечар на захадзе ў попеле тушыць Вечар на захадзе ў попеле тушыць Кучу чырвоных кавалкаў вугля; Ціха ўсё; вецер лістка не зварушыць, Не скалыхнуцца ні траўкай […]...
3. Мой жнівень Яшчэ сплываюць промні на далоні Агніста-апякаючым дыханнем. Яшчэ не паскупіўся жнівень сёння Насеннем росным улагодзіць ранне. Яшчэ напоіць ноч гарачай […]...
4. Яшчэ не восень, не, не восень Яшчэ не восень, не, не восень, А з рэчкi – вее халадком. Вось пацямнее лесу просiнь, А там – зiма […]...
5. На літоўскай зямлі Добра ў лузе ў час палудны! Лёгка там дыхнуць! Хмаркі белыя марудна За лясы плывуць. Ветрык краскі чуць калыша, Травы […]...
6. Спрэчка Спрэчка… ********************************** Гром уверсе грымнуў, ляснуў, На зямлю паліўся дождж. Ноч блукала маё шчасце І прамокла ўсё наскрозь… Не знайшло […]...
7. Істота Істота Што бачыш ты, істота, аслепленая жоўта-чырвоным бляскам золата? Фарбы зямлі?.. Не!.. Твой колер адзіны – жоўта-чырвоны! Узыходы і заходы […]...
8. Пра тое, як ты мне дарага Рака чапляецца за жнівень бліскуча дрогкім серабром, На пераплаўку мкне па плыні – мінулых дзён металалом. І сонца бачыць са […]...
9. Восень па-вар’яцку лютуе па-над намі Восень па-вар’яцку лютуе па-над намі: Жоўтым лісцем сцеле прыбраныя дываны, Гаманіць рачулкай, стомлена-халоднай І нябёсаў шэрасцю плача гэта восень. Толькі […]...
10. Адказы Сонца чакае, калі наступіць дзень; зоркі чакаюць надыходу ночы; вецер пільнуе апалы ліст; маланка вартуе першы гром; неба ўпэўніваецца ў […]...
11. Трэба быць моцнай Трэба быць моцнай, нібыта сталёвая куля. Як пластылін пластычнай, калючай, як дрот. Каб незнарок не разбілі, у дугу не сагнулі, […]...
12. Клён Прыснiцца зноў Яго Высокасць Стары ля нашай хаты клён: То, як вiном, духмяным сокам Мяне з дарогi поiць ён; То […]...
13. Бушуе май Квітнеюць, пеняцца сады, Духмяны водар цешыць душу. Зязюля шчодрая гады Даруе, седзячы на грушы. Бушуе май і з кожным днём […]...
14. Вось ноч Вось ноч. Халодна зрабілася ўмомант. Зацята вецер пяе. Няма побач тваіх воч… Веццяў ашалелых скрогат Шануе мяне… Так бедна вакол. […]...
15. Паслязаўтра адбудзецца жнівень Паслязаўтра адбудзецца жнівень, як цуд нечаканы, І аздобіць на золку празрыстай расою траву, Захавае зямлю ад прадвосеньскіх першых туманаў І […]...
16. Ты вярнуўся да мяне Ты вярнуўся да мяне, Як вяртаецца надзея. Зноў каханне палыхне, І суцешыцца завея. Я не стану маляваць, Што хачу ў […]...
17. Лівень Чуваць на лузе гром бясконца. За хмары раптам знікла сонца, Мацнейшы вецер тут жа стаў – Да долу гнуў галовы […]...
18. Я – беларус Я – беларус. Я ганаруся Сваёй гісторыяй, людьмі, І тым, што тут я нарадзіўся, Што прадзеды мае жылі. Я ганаруся […]...
19. БАЛАДА ГЕНАДЗЯ ЦІТОВІЧА (7.08.1910-20.06.1986) Вецер іграе на струнах бяроз. Сонца на снезе, апошні мароз І ўжо вясна недзе там за лясамі, Быццам за […]...
20. ПОЗНЯЯ ВОСЕНЬ Першага снежня Раніцай снежнай Ліст на пацеху Вылез з-пад снегу Жоўта-зялёны Пад голым клёнам Колерам грае Прыпамінае… Час той увосень […]...
21. Як у полі зялёным дубочкі Як у полі зялёным дубочкі Як у полі зялёным дубочкі Падрастаюць – чатыры сыночкі. Хоць сумнення ў душы зерне спее, […]...
22. БАЛАДА МІКОЛЫ КУПРЭЕВА (25.05.1937-20.09.2004) …Імчыць цягнік праз вецер і туман, З асенніх дрэў зрываючы лісцё, Нібы агонь, якога больш няма У сэрцы, што […]...
23. Жнівень томіць духатою Жнівень томіць духатою, Сонца… Блін спячэш на сцежцы… Імартэлі пад рукою Ледзь жывыя, жальба ў сэрцы… Прыдалося мне: дажджынкай Нейкай […]...
24. Пракладаю па восені сцежку Пракладаю па восені сцежку – лісце шэпча: паслухай, слухай… І шуршанне самоту цешыць, б’ецца ў сэрца ўспамінамі глуха. Спелы яблык […]...
25. Дым плыў у напрамку возера Дым плыў у напрамку возера, палілі агонь увечары, садзілася сонца доўгае, каб весці размовы вечныя. Каму гэта трэба полымя, што […]...
26. Я табе дарую Подых навальніцы чую я вясною… Ведаеш, мой мілы, хочу быць з табою. Сэрца ў далонях я сваё зжымаю, Без цябе […]...
27. Хто гэта, хто гэта Хто гэта, хто гэта Лета на поўдзень адцягвае? Чэрвень сунічны згарэў. Ліпень змарыўся ў пракосах. Жнівень згасае, Жнеўнікам колецца, Шапкай […]...
28. Святлом напоўніла пакрыўджаныя дні Святлом напоўніла пакрыўджаныя дні, Аблокі з неба выгнала з дажджамі. Ў вачах гарэлі сонца прамяні – Дзяўчына з вогненнымі валасамі. […]...
29. ЦЫГАНСКІЯ КАСТРЫ Дагараць цыганскія кастры, Датанцую танец, і ў знямозе Я засну пад раніцу. Сябры, Выбачайце, я ў сваёй дарозе. Неба зорнае […]...
30. Мне чупрыны не хочацца звесіць Беланогі, расчухраны месяц Лявоніць у лісці кляновым. Мне чупрыны не хочацца звесіць Ў гэты вечар аўсяна-зялёны. Я пайду сінявою мурожнай […]...
31. Бярэзінскі біясферны запаведнік Дзе бярозы гамоняць пад вецер, дзе ўначы гудзіць цемны ельнік. Там прыгожы куточак на свеце, чыстых слоў і душ запаведнік. […]...
32. MH17 Мы ляжым на раздзёртай металам зямлі. Хмары таюць паволі. Нас няма. Тры хвіліны таму – мы жылі. Нас не будзе […]...
33. Для лістоты Для лістоты час неістотны яна цешыцца смакам прасторы глебай сонцам вадой у карэннях асяродкам і толькі сталенне ў кастрычніку колеру […]...
34. Т. Булгакавай Лёгкасці ветру не стае, што ж да мяне!.. Снежань… Ён цеплыню разрэжа І горад – яблык саспелы. Ўвап’юцца ў духмянае […]...
35. Жоўта-чорны знак, ахвярай на сняданак Жоўта-чорны знак, ахвярай на сняданак Сонечнай ўсходняй калатэчай У вечную рэчку Спрэчкай дапасаванай да заганай вячэры Ніцма, спусціўся долу На […]...
36. Яе будзе прыход нечаканы Яе будзе прыход нечаканы. Адвячоркам аднойчы уздых Будзе цешыць пякельныя раны Нешчаслівых гадоў маладых. І рукою сваёй запалёна Абарвеш ты […]...
37. Ён Ён не быў маім прынцам і каханнем не быў самым першым ён быў вельмі дарослым, цынічным і крышачку грубым ён […]...
38. Я душу малюю ТЫ малюеш мора, ЁН малюе неба, я душу малюю, тую, што ў святле выгукае чайкай альбо пралятае пугачом вушастым над […]...
39. КАРАВАЙ Прыслала восень? каравай, Руплiвай працы шчодры плён; Яго ўзрасцiў прыгожы край – Валожынскi раён. Хлеб сiлу сонца увабраў (i спеласць […]...
40. А кум кумку (Радзінная песня) А кум кумку разуваў I пад ножку пазіраў. А кумочка, што за звер? Я баюся, каб не з’еў. А ты […]...