Верш Хто гэта, хто гэта
Хто гэта, хто гэта
Лета на поўдзень адцягвае?
Чэрвень сунічны згарэў.
Ліпень змарыўся ў пракосах.
Жнівень згасае,
Жнеўнікам колецца,
Шапкай стагоў памахаўшы.
Хто гэта, хто гэта
Лета цягне на поўдзень?
Ніхто не выходзіць яго ратаваць,
Як чэрвень ўрастаецца ў ліпень,
Як ліпень хінецца да жніўня,
Як жнівень у верасні тоне.
Хто гэта, хто гэта
Лета на поўдзень адцягвае?
Хто гэта, хто гэта
Леты мае перацягвае
За той небасхіл,
Дзе не хочуць яны маладзіцца?..
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Ліпень на зыходзе Ліпень на зыходзе… *********************************** Прамчаўся чэрвень. Ліпень на зыходзе. Маліны гронкі чырванню палаюць. А хутка жнівень будзе карагодзіць. Наўрад такіх […]...
- Паслязаўтра адбудзецца жнівень Паслязаўтра адбудзецца жнівень, як цуд нечаканы, І аздобіць на золку празрыстай расою траву, Захавае зямлю ад прадвосеньскіх першых туманаў І […]...
- Дрэвы скідваць лістоту Дрэвы скідываюць лістоту Быццам старое аддзенне Дрэвам трэба адпачыць І ўсё гэта без сумнення Снежань іх прыкрые коўдрай Цёплай, мяккай […]...
- Гэта спакой, ці турбота Гэта спакой, ці турбота… Угледзеўся ў млечны я шлях. У сэрцы гуляе самота, Быццам бы вецер у палях. Што мне […]...
- І гавораць месяцы Студзень студзіць вокны, дзверы подыхам мяцеліцы. Завывае люты зверам – аж дрыжыць аселіца. Сакавік – з гаючым сокам, з сонечнаю […]...
- Ліпень, ліпень Ліпень, ліпень… Незабыўны ліпень! Мне развітанне сэрца апякло. Твой позірк – як балючы кіпень, Спаткання закаханага крыло. Разлукі смутак салаўіным […]...
- Каб вярнуцца Колькі разоў я хацеў вярнуцца Ў той чаромхавы, сонечны май. Тваіх вуснаў жаданых крануцца І адчуць іх малінавы рай. У […]...
- Я люблю гэта поле сырое Я люблю гэта поле сырое, Я люблю гэты луг і бор. Я люблю шнары з сэрца, былое, І той месяц, […]...
- Жнівень сыходзіць Жнівень сыходзіць… На ціхіх ракітах Парасцярушана мяккая вохра. У ізумрудных густых аксамітах Ірдзее атава азябла і мокра. І ледзьве чутна […]...
- Гэта пры нас Гэта пры нас Беларусь забівалі, Гэта пры нас ёй магілу капалі, Ды аб ратунку яе мы не дбалі, Мы яе […]...
- Ах, што гэта за дзяўчына Можа, знаеце Мальвіну, Што так хораша пяе? Ах, што гэта за дзяўчына, Што спакою не дае. Устаю я ранкам сінім, […]...
- Але ж… як гэта ёй сказаць? Але ж… як гэта ёй сказаць? Я з дабрадзеямі не знаюсь, Сяброўства зь імі не вяду, Каго ж, штомоц, шчыра […]...
- Першае каханне… Што гэта такое? Першае каханне… Што гэта такое? Гэта радасць, шчасце, казка, мрыя, сон, Гэта тваё фота, сэрцу дарагое, Гэта песня лiецца – […]...
- Раннія вечары восені паўнаводнай Раннія вечары восені паўнаводнай Ходзяць каля платоў і местачковых хат. Ім ужо не сустрэць постаці аніводнай. “Спіць ужо ўсё даўно…” […]...
- Ты – гэта я Ты – гэта я, Я – гэта ты, Выйшлі абое сюды з любаты, З неразгаданай нікім мілаты. Выйшлі, каб выпадак, […]...
- Ці гэта святло Ці гэта святло – асвятляльна пісаць, Калі ў табе цемра? Ці мёд гэта – смачна намазваць радкі, Калі ў табе […]...
- Гэта – дарога ў Рай Гэта – дарога ў Рай. Гэта – сцяга да Пекла. – Божа, параду дай, выбраць якую лепей. Першая – кроў […]...
- Гэта Гэта зьнікне ўсё ў нябыт. Гэта ўсё сканае. Летуценны дабрабыт Нас не захавае. Скрозь сусвет і час пракроч Валацугай шумным, […]...
- Як гэта міла, як кранае Як гэта міла, як кранае – Глядзець на восень каля гаю. Лістоту вецер узвівае. Як гэта міла, як кранае. Лістота […]...
- Ці гэта згублены табою волас Ці гэта згублены табою волас пусьціў карэньне пасьля таго як на пустыню прасьціны упалі дажджом доўгачаканым целы ці гэта гады […]...
- Ты не спіш. І гэта вельмі добра Ты не спіш. І гэта вельмі добра. Бо не сплю пакуль яшчэ і я. У акенца свеціць месяц-поўня І глядзіцца […]...
- Гэта сэрца – зламаны там-там Гэта сэрца – зламаны там-там, Гэта сонца – латуневы гонг. Уваходжу ў заход, як у храм, Ачышчаю душу праз агонь. […]...
- Жнівень Ходзіць бусел у пракосе, Лета дзюбаю вітае, Жнівень спелае калоссе У снапок тугі збірае. Карагоды водзяць хмары Над яшчэ не […]...
- Лета вятрыскам суворым Лета вятрыскам суворым, вільготным Кранаецца рэхам паўднёвай вайны. І тыя, хто быў, маладым і нязгодным — Ліпень ўсё роўна забраў […]...
- Гэта не так ужо і сумна Гэта не так ужо і сумна пакідаць жанчыну, калі ведаеш, што вернецца судна да яе берага, яе зямлі. Калі ты […]...
- Я гэта люблю падарожжа Я гэта люблю падарожжа, З якім і зраўняцца не можа Вандроўка ў любыя Таўрыды – У казачныя краявіды. А гэта […]...
- Я пішу гэта той Я пішу гэта той, якую я зусім не ведаю. Той, чый абрыс я бачыў адно толькі ў снах і на […]...
- Надыходзiць гэта хьвiлiна Надыходзiць гэта хьвiлiна, Незабыўны момант у жыцьцi. I чароўная гэта гадзiна, Назаўсёды яе зберажы. Вось 17 табе дарагая, Ты вялiкая […]...
- Гэта справа Гэта справа ганебных рабоў-пакланяцца і падаць. Наша справа-стаяць, уздымацца, ісці. Наша Воля лунае ўзнесенным Сцягам. Наша Воля крывёю на сьнезе […]...
- Бацьку забрала лета Бацьку забірала лета, можа восень, можа дождж. Я не змог убачыць гэта, бо мне плакаць давялось… Бацьку забірала восень, нават […]...
- Маладосць–гэта цуд Маладосць-гэта цуд… Хтосьці з мудрых сказаў, Свайго поспеху зняўшы плады: Маладосць-гэта цуд, Які з часам бясследна праходзіць. Час чакаць не […]...
- Мой жнівень Яшчэ сплываюць промні на далоні Агніста-апякаючым дыханнем. Яшчэ не паскупіўся жнівень сёння Насеннем росным улагодзіць ранне. Яшчэ напоіць ноч гарачай […]...
- Успамин лета Гэта лета прайшло назаўсёды, Гэта лета ў сэрцы маім. У небе хмары вядуць карагоды, Навяваючы мне ўспамін. Успамін пра былое […]...
- Восеньскі матыў Адзвінела лета цёплымі дзянькамі, З дрэў скідае восень жоўтую ліству. Хмары ў небе плачуць нуднымі дажджамі, Пакрывае іней уначы траву. […]...
- Слухай, любы, гэта праўда Слухай, любы, гэта праўда, Гэта праўда, не мана: Апазіцыя каханню Прада мною, як сцяна. Не паверыш, я хадзіла Так і […]...
- Гэта казка, ці ява, ці сон Гэта казка, ці ява, ці сон – Чуць твае сэрцагрэйныя словы. О, які іх салодкі палон! Так і слухаў бы: […]...
- Ці гэта сон? Ці лёс жартуе? Ці гэта сон? Ці лёс жартуе? …Яна ступіла на парог. Як закаханасць ёй пасуе І позірк светлы без трывог! І […]...
- Грамадства – гэта сокавыціскалка Грамадства – гэта сокавыціскалка, што кожнага імкнецца скарыстаць па назначэнню, а пасля на звалку закінуць і аб тым не ўспамінаць. […]...
- Хлусня ўсё гэта Хлусня ўсё гэта – час не лечыць! Бо, як забыцца ні хачу, Дасюль, сшалеўшы, у пустэчу Імя ўсё тое жа […]...
- Пра тое, як ты мне дарага Рака чапляецца за жнівень бліскуча дрогкім серабром, На пераплаўку мкне па плыні – мінулых дзён металалом. І сонца бачыць са […]...