Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Навальнiца

Палёт на паветраным шары
вышэй за давер і пакор.
Вакол незнаёмыя хмары
ствараюць ілюзію гор.

Хутка мяняюцца фарбы,
грукоча сапраўдная злосць.
У шчырай нянавісці неба
хвалюючая прыгажосць.

Паветраныя патокі
не ведаюць ветливых слоў.
Маланак магутныя токi
спыняюць у артэрыях кроў.

У вачах безназоўнага бога
горкія кроплі дажджу.
Канец! Мне не свеціць нічога,
нябёсаў я больш не хачу.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Навальнiца - Аляксей Міхееў