Верш Па кроплях, як па прыступках
Па кроплях, як па прыступках
да Бога душу вядзеш.
А можа табе толькі сніцца –
нібыта на яве жывеш.
Нібыта трызненні і мроі
вярыгай прыкулі да сноў.
Зніклі аднойчы героі
з усіх ў гэтым свеце чытвоў.
Зніклі паданні і міты,
прысак адно замест слоў.
Жаданняў нязводных сюіты
ператварылія ў кроў.
Па кроплях халодных як глеба
душу ці да Бога вядзеш?
Па прыступках хмарнага неба,
нібыта на небе жывеш.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Анэстэзія Дождж схададнелымі пальцамі з пярсцёнкамі зжоўклага лісця) вымывае з жаданняў кальцыі расцярушвае мараў няіснасці. Дождж прахалодай палеткаў (лысых гвалтоўна абшараў) […]...
- L o V ы Сваёй спакусаю салодкаю нябытам Бялюткасць рухаў паланяе ўзімку… Ты распранаеш неба як малітву, Што шэпчуць вусны гукамі сюіты, Той самай, […]...
- Калыханка чалавеку Калыханка чалавеку Спі, чалавеча, табе нагадаю Вобраз вясёлкавы весняга раю. Вось зніклі клопаты, зніклі слязінкі, Граюць з калыскаю яблынь галінкі. […]...
- Толькі неба Час зьмяняе пачуцьці, словы, Яркасьць фарбаў, усе размовы. І кожны сон наш каляровы, Адзіны вечны негатыў. Рэфрэн Больш ілжывых слоў […]...
- Наведаў хатку, хоць і позна Наведаў хатку, хоць і позна – Няма славутае паэткі. Замест гарбаткі, слоў і кроснаў – Тут толькі кнігі, толькі кветкі. […]...
- БАЛАДА ГЕНРЫКА ДМАХОЎСКАГА (14.10.1810-14.05.1863) Палын… Пажарышчы… Магілы… Груганнё… Але жыве твой край! Ён па сцяжынках слёз Прыйшоў у сэрца, у якім цвіце агнём […]...
- БАЛАДА ЯЎГЕНІІ ЯНІШЧЫЦ (20.11.1948-25.11.1988) Жыццё кароткае, як ноч, што забівае, І вечнае, як верш, які з душы ўсплывае, Як з неба зорка, да […]...
- Пасля Барселоны Нібыта з раю Ты сыйшоў з Барселоны Пакінуў ззаду Саграду, Саграду, Саграду. І яблык спакусны На плошчах і вулках Пакінуў […]...
- Хустачка Хустачку тваю ня забыць ніколі. Разам працавалі мы ўлетку ў полі. Разам на сняданку йшлі адной гурбой. Але ня сталося […]...
- Я Бога бачу ў вобліку тваім Я Бога бачу ў вобліку тваім. Не дасканаласць рыс – Вачэй жывая споведзь, Адкрытая, як неба, нам дваім, Душу маю […]...
- Горад-220 Лишь тот, кто мыслит, тот народ, Всё остальное – населенье. Я. Яўтушэнка Замшэла-шэрыя дамы Глядзяць вачніцамі пустымі… Сярод бяскрылых і […]...
- БАЛАДА МІХАСЯ РАМАНЮКА (3.01.1944-4.09.1997) Твой саламяны капялюш, нібыта німб, Над беларускімі дарогамі плыве Туды, дзе хат гасціннае святло, агні Кастроў, крыжы, што на […]...
- Прадонне бяссоння Прадонне бяссоння Глыбока віру Жыцця пераспелага Зімова-заснежнага. У водах халодных Адчаяў нязводных На прошласцяў ценяў Як смерці схварэлых, З часоў […]...
- БАЛАДА АДАМА ГУРЫНОВІЧА (13.01.1869-23.01.1894) На могілках не адшукаць магілы, Ды й могілак саміх не адшукаць. Каля дарогі крыж стаяў пахілы, Няма дарогі, быльнягі […]...
- Васілю і Ганне Васілю і Ганне. З дабром – на шчасце і здароўе. І вельмі шмат харошых слоў я Сказаць яшчэ для Вас […]...
- Па акіяне Мрой Там вершаў свет, незразумелы часам, Туманы слоў, шэпт рыфмаў невыразны, І рыфы сэнсу апантаных параўнанняў, І каравэлы строф, што зніклі […]...
- Радаўніца У дзень святы, у дзень Пашаны продкаў, Калі з вышынь спускаюцца багі, Мой травень беларускі самы звонкі Люляе водар славы […]...
- Кінапамяць Вяртаннем з нябыту мараў, жаданняў Бы ветрам са Свіслачы быў ты жывы. У безлічы дзён, на паперах спатканняў Нібыта тапельца […]...
- Час, застылы, як воск Час, застылы, як воск, боль, заціснуты ўнутр, і бяздарнай арды зіхаціць перламутр. Закрухмалены мозг, паўсядзённы адчай, замест мантры пытанне адно: […]...
- БАЛАДА ВІТАЛЯ СКАЛАБАНА (5.08.1947-20.08.2011) Ад Бога планіда – знаходзіць імёны і даты, Як цэглу старую, з якой будаваўся наш Храм, Які быў амаль […]...
- БАЛАДА БАРЫСА САЧАНКІ (15.05.1936-5.07.1995) У кнігах, што сабраў ты, Беларусь жыве, Змагаецца, святкуе, плача і пяе, І мае Бога і ў касцёле, і […]...
- Раманс Глыбее ноч. Мне сумна, я знываю: Ні цёплых слоў, ні ласкі… Цішыня… Не спіцца мне, мінутамі чакаю, Калі замігаціць жаданы […]...
- Сто песень… Сто жывых паданняў Сто песень… Сто жывых паданняў… Сто дум… I сто адказаў ім… I сто – са ста дарог – жаданняў, I […]...
- БАЛАДА НАТАЛЛІ АРСЕНЬЕВАЙ (20.09.1903-25.07.1997) Далёка, нібыта ад сонца, ад маці-краіны З Малітвай у сэрцы за родны самотны народ, Глядзела ў чужыя нябёсы яна, […]...
- БАЛАДА УЛАДЗІМІРА БУДНІКА (28.04.1949– 8.08.2007) Сваю душу напоўніўшы вятрамі, А музыкай, нібы душою, Храм, Трымаць ты ўзяўся неба па-над намі Сваім крыжом, каб […]...
- Яна выказала што хацела А. Г. Яна выказала што хацела. Што пачула, што набалела. Ён моўчкі смакаваў цішыню, Якая зрэдчас паланіла душу. Сэрцы званамі […]...
- Засцярога Даверлівыя вочы Бога На ўласны свет глядзяць з нябёс, Дзе сын яго калісьці ўзрос – Пайшоў з бацькоўскага парога; Дзе […]...
- БАЛАДА КАСТУСЯ ТАРАСАВА (10.10.1940- 20.03.2010) З-пад снегу праразаюцца дарогі, Як праз туман віднеюцца крыжы. Крыжоў, нібыта лесу, густа, многа, Але шчэ болей без […]...
- Апошні свечкі жоўты дым Нібыта асвятлёны святым ценем, Ідзеш наўпрост збуцвелага лісця… Шарэнгай ўздоўж імачча зверы, Недапражытага жыцця.. Нібыта праклянуты Праметэем, Задзьмуў іскру ягону […]...
- Пад нагамі снег рыпіць У грудзях трапеча сэрца, Пад нагамі снег рыпіць. Ў перамогу праўды верыць – Нібыта вар’ятам быць. Разрываецца свядомасць Ад жадання […]...
- Галіны гнуцца пад цяжарам яблык Галіны гнуцца пад цяжарам яблык, і пах антонаўкі дурманіць галаву. А дзесьці там спявае сумна зяблік, схаваўшыся ў зялёную траву. […]...
- Калі на Зямлі застанемся у двух Калі на Зямлі застанемся у двух, То лёгка насустрач убачым дарогу, А сёння у спісе мільярдаў двухногіх Ў сустрэчы адно […]...
- Крыжаносец 2 Другія здольны адмаўляць, І толькі… Больш нічога. Яны ня здольны дадаваць, Укласьці душу, душу бога. У д’ябла шмат, зашмат чаго. […]...
- Навальнiца Палёт на паветраным шары вышэй за давер і пакор. Вакол незнаёмыя хмары ствараюць ілюзію гор. Хутка мяняюцца фарбы, грукоча сапраўдная […]...
- Напрасткі да неба Напрасткі да неба, Дзе лістота коўдрай Атуляе восень Залатой пяшчотнай. Напрасткі да зорак, Талераў зіхоткіх Для душы сасмяглай У лесе […]...
- Крызіс маленькага чалавека Свабоды, дайце свабоды, Каб я адчуў сябе мастаком! Дайце любові, каб я ніколі не ведаў прозы… Рэжце мяне, каб не […]...
- Ёй Толькі дзве ночы… І толькі гэтыя вочы Мяняюць усё, Да чаго розум так напружана крочыць… “Не збочыць…”, – чую голас […]...
- БАЛАДА ЕФРАСІННІ ПОЛАЦКАЙ (каля 1101-23 ці 25.05.1167) Ад Полацка да Іерусаліма, Нібы святы агонь, твая дарога. У сэрцы і за спінаю-Радзіма І прад […]...
- Восень едзе на рабым кані Восень едзе на рабым кані. Сярод свету – разветраны сад. Як калянае лісце калін, Вераснёўскі плыве зарапад. I адрынуты голас […]...
- Чужы горад А без цябе мне гэты горад стаў чужы, Усмешак тут чамусь не бачу болей, Замест кахання тут ідуць адны дажджы, […]...