Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш ЛЕТНЯЯ НАВАЛЬНIЦА

Спачатку пацягне свежым паветрам,
Затым захвалюецца жытняе поле.
Схаваюць галоўкi спалохана кветкi,
Замруць на хвiлiну галасы наваколля.

Пярун зазлуецца, пацягне маланкай,
Зямельку акропiць нябеснай вадою.
I дождж запяе для ляска калыханку,
Пад цяжкiмi хмарамi, там над ракою.

I доўга яшчэ не будзе прывольна
Вясковаму шляху, хлявам ды бярозам.
А потым над лесам узыйдзе павольна
Вясёлка святочная – знак добрых нябёсаў.

Сяргей Брандт, 14.06.2013

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш ЛЕТНЯЯ НАВАЛЬНIЦА - Сяргей Брандт