Верш Вам!

Ещё вершы:

1. Беларусь! У наступленне! Беларусь, ты доўга сніла Сон цяжкі крывавы свой. Час прыйшоў раскоўваць сілы І за волю йсці на бой. Годзе рабскага […]...
2. Заўсёды наперад Ты слухай, паслухай, Таварыш і брат: Заўсёды наперад! Ніколі назад! Глядзі – во імчыцца Жыццю напралом – Па полі, па […]...
3. Пра мастака Шчаслівы канец. Не мой – таму плачу. Не зробленай справе маленькі вянец. Я вып’ю віна за чужую удачу І буду […]...
4. Растаю, нібы лёд, у абдымках тваіх Растаю, нібы лёд, у абдымках тваіх, Бо жар цела твайго растапляе. Голас цёплы, ласкавы казыча мой слых, І дрыготка, як […]...
5. За хвіліну да сэрца салюта Заставалася хвіліна Пасярод тытунёвага ветра Да сэрца майго аўтаспына, Да таго як замерла паветра, Да таго як замоўклі ўсе людзі, […]...
6. Жыццё не стаіць Свет любіць змяняцца Раптам, Той момантаў лепшых купец, Учора ты быў маляня, А заўтра, А заўтра, раптоўна – мудрэц. У […]...
7. Не азірайся, – міф вучыў біблейскі Не азірайся, – міф вучыў біблейскі, – Іначай скамянееш назаўжды… …За стол засядзем – і пасады клейстар Прыклейвае да крэсла […]...
8. За акном запацелым За акном запацелым Вечар мокры і цёмны, Ты любуешся целам І паглядам князёўны. Ў гюту ноч будзем разам Мы з […]...
9. Тварцу Ты прыдумаў Сусвет. У Сусвеце вакантныя месцы на жыццё і на смерць, усё астатняе – не ў цане. Ты ў […]...
10. Адзіны і самотны Адізны і самотны, дарога нібы лёс Віхляе і кружляе нібы паперы стос Табою не спісаны, аднак чытаць ты мог Як […]...
11. Развагі раўнасечнай “свабода волі ёсць на свеце. тра-та-та. ну хоць як мара, а не марная магчымасць таго, што немагчыма” – як з […]...
12. БАЛАДА ЯЎГЕНА КУЛІКА (31.10.1937-12.01.2002) …Ты замкі аднаўляеш на паперы, Нібы ў былое адчыняеш дзверы. А там агонь і кроў там на траве, І […]...
13. Гравюра У гарлачы на стале хрызантэмы… Гэта не прыклад няўдалай квантэмы – Гэта пачатак мілоснае тэмы. Нашы альтанкі, прысады і паркі, […]...
14. Як добра жывецца на свеце Як добра жывецца на свеце, Як добра пяецца у цішы! І ўсё ад таго, што крыху мы ўсе дзеці, І […]...
15. Праўда Аднойчы зубр з Белавежы намерыўся агледзець межы сваёй дзяржавы невялікай з камандай вельмі знакамітай. Наперадзе бяжыць лісіца і ад сьліны […]...
16. Лаўлю – і не паспяваю Лаўлю – і не паспяваю Занатаваць на паперы Зорныя імгненні Колераў, гукаў, рыфмаў – Неспазнаных сігналаў Ад космасу да душы, […]...
17. Дарэмна Дарэмна мы ствараем пляны, Наперад хочым зазірнуць, Малюем вобраз ідэальны Таго, што марым дасягнуць. Дарэмна мы шукаенм радасць Там, дзе […]...
18. Старая п’еса, але адчуваю Старая п’еса, але адчуваю Знаёмых словаў незнаёмы смак. Стаміўшыся ад сорамных фіналаў, Жадаю ведаць, раб я ці мастак. На згібах […]...
19. Успомніце хоць раз таго забытага Успомніце хоць раз таго забытага, Што незабытна помніць толькі Вас. Магчыма, і не ведаеце Вы таго, Што свет далёкай зоркі […]...
20. Свята вялiкае – мая дзевятае Свята вялiкае – мая дзевятае Бэз i каштан цвiтуць Колькi не клiкаю дзеда i тату я Голас ў адказ не […]...
21. Арэлі дзяцінства Абмытыя дажджом дзіцячыя арэлі пелі і песцілі таго, каго сустрэлі праз дваццаць год: не белабрысым хлапчуком, а юнаком са сталым […]...
22. Каля твайго парога Вясёлка над Белай Руссю – гэта мая мара, ляцяць пад вясёлку гусі, нібы пад вянец, па парах. Туманы над Белай […]...
23. Гэй, наперад! Гэй, наперад, покі сэрца Б’ецца, рвецца на прастор, Годзе млеці ў паняверцы; Гэй, да сонца! гэй, да зор! Хай бацькі […]...
24. Балада пра Пагоню БАЛАДА ПРА ПАГОНЮ У жорсткім трымценні хвілін зямных — найчасцей гаротных — ўбіваем і мы свой клін, каб клін цемры […]...
25. Тыя коні не пасьвяцца ў травах мурожных Тыя коні не пасьвяцца ў травах мурожных, Не бяруць хлеб даверліва зь цёплай далоні… Я жыву, адчуваючы жылкаю кожнай, Што […]...
26. Я думаў, ты мая турбота Я думаў, ты мая турбота, Лятучая, як ранкам дым. А ты – высокая работа, Маёй душы пакутны ўздым. Я думаў, […]...
27. Расстрэл імперыі Па-над Свярдлоўскам маладым густая прозалаць аблок – індустрыі гарачы дым лясное неба завалок. Праспектам не відаць канца – так расступіліся […]...
28. Шкада жыцця на розныя паперы Шкада жыцця на розныя паперы – На кожнай працы дзесяць справаздач. І як пажар палае пільны тэрмін, Учора кожную было […]...
29. Крылы чые – на такі размах? “З боку – таго зачыняйце дзьверы!” Пухаўку б’е, нібы ў барабан. Мне не хапае звычайнай веры – Хто мне той […]...
30. Згубіла фразу, нібы свет Згубіла фразу, нібы свет – І не магу знайсці і ўспомніць. Уцёк, сарваўшыся, сюжэт, Растала стрыманая споведзь. Яна не вырвецца […]...
31. Не сумуй Не сумуй па тым, што не збылося. Не шукай таго, што не знайсці. Глянь, як долу хіліцца калоссе. Слухай: чайка […]...
32. Незнаёмцы ў мятро Я бачыў у мятро яе зрэдзьчас, Але сустрэчы нашы рэдкі. Грукочучы, саставы носяць нас Сінхронна, ды па розных ветках. Куды […]...
33. Ліст да маці Мне барабаніць дробны дождж у шыбу, Лісткі праз фортку падымае вецер. Радкі хвалююцца і скачуць, нібы дзеці, І сын, што […]...
34. БАЛАДА УЛАДЗІМІРА ДУБОЎКІ (15.07.1900-20.03.1976) Дваццаць сем гадоў, як груганоў, Чорна прашумелі праз душу. Словы на паперы, нібы кроў, Бы трава вясной пасля дажджу […]...
35. Едзе хмарка Едзе хмарка-ўсюдыход, едзе з захаду на ўсход. Не спыняецца нідзе, дождж у кузаве вязе. Гром вуркоча, як матор. А наперадзе […]...
36. Плошча Адчуваю: за мной са зброяй ідзе цень. Доўгі, насуплены, змрочны… З цягам часу хаваецца ў Дзень, Нібы апошні бяглянак на […]...
37. Скрутак Тук, тук, нехта грукае ў дверы. Хлопец бачыць у вочка сваёй кватэры Як босая дзяўчына скрутак трымае “Ўпусці мяне.” А […]...
38. Я стаю на муру Я стаю на муру, А на перадзе мроіцца Рай… Чыйсці голас звініць, Нібы калакольчык. Зрабі крок наперад, У шчасцьлівы край. […]...
39. Што прайшло – ніколі не вярнуць Што прайшло – ніколі не вярнуць, Пра гэта нам сказаў сто год таму паэт. Жыццевая завея ўсё прадоўжвае дзьмуць, Заносячы […]...
40. Краіна Белая ў белым Пануе моцная завея, Пайшлі ў скокі віхуры. Хоць дзіўнаватая падзея, Бо сакавік ужо на двары. Як да вяселля маладая Шукае […]...