Беларуская паэзія
Вершы на беларускай мове
Галоўная
Паэты
Вершы
Аўтар Ірына Хадарэнка
МАНАЛОГ АБЫВАЦЕЛЯ
ЗІМОВАЯ САНАТА
Мая нацыя ў стане стагнацыі
Адпачывай, пакуль смяецца поўня
КАРОТКІ КРОС-КУЛЬТУРНЫ АНАЛІЗ ЭМАЦЫЯНАЛЬНАЙ ПАРАДЫГМЫ
Хцівы кактус… Вострыя іголкі
Закляцце
Звярыныя вочы з-за кратаў за мной назіраюць
АГМЕНЬ ПАМЯЦІ
Ланцужковае трызненне
БАГНІСТЫ БЛЮЗ
Рэха серанады
Час, застылы, як воск
СПЕЎ РАЗ’ЯТРАНАГА СЭРЦА
ПАШТОЎКІ З БЕЛАРУСІ
Я стану тою зоркаю
Крывавыя пялёсткі звялых руж
Сюр-настальгія
Сядзім у прыцемку, чакаем да відна
Яблык Евы
Светлыя вочы мае
Апошняя скрыжаль
Грамадства – гэта сокавыціскалка
Горад-220
Ноч нараджэння
Ліяны слёз над безданню адчаю
Сядзіць ля дарогі бяздомны сабака
Паміж пункцірамі дажджу
Песня менестрэляў
Калі мне надакучаць ролі
Вясна… Цябе даўно чакалі
Сады Семіраміды
ІМАНЕНТНАСЦЬ МАЎЧАННЯ
Вянок санетаў
Мая самнамбулічная радзіма
Я ўвап’юся ў сусвет Сальвадора Далі
Краіна туманаў! Твае краявіды
КОШКА
Анархічныя алегорыі
ПЛОШЧА. P. S
Мілэдзі
Мой самотны і велічны край!
Загадкавыя, дзіўныя істоты
Мне прызначана жыць на мяжы
Краіна, вартая любові
Не бачна слоў, абрысаў не чуваць
Вішнёвых кветах файны пах
Яшчэ адзін глыток начной атруты
Пакласці жыццё на алтар
СВЯДОМАГРАФІЯ
Летуценні матадора
Заснуць ад водару магнолій
Я памятаю чарадзейны край
Кропля настрою
Чорная ружа
НАША ЭРА
МУЗЫКА ДАЖДЖУ
Мадонна з нябыту
Сталасць сакральнага свету
Адмова
Насуперак усім вятрам