Верш Не бачна слоў, абрысаў не чуваць
Не бачна слоў, абрысаў не чуваць,
Ды слотай набрыняе наваколле.
Тут быў разлог, квітнела сенажаць,
Цяпер – пачвары танчаць на вуголлі.
Рапухі разяваюць зяпы зноў,
А ў немаўлят – кляймо на сцятым роце.
У прыцемку ад стоеных муроў
Вусаты чорт стварыў свой цырк на дроце.
Згубілася ў балоце лёсу ніць,
У нетрах сталі варушыцца змеі.
I толькі лес абурана рыпіць;
Але дрыгва… яна – шчэ больш дрыгвее.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Толькі я не баюся слоў Толькі я не баюся слоў Не кажу, што забыў ганарлівую, Не хаваю пакутлівых сноў. Эсэмэскі твае, праўда, выдаліў. Толькі мы […]...
- Не бачна Пабудаваныя сеткі дарог, А за аблокамі неба не бачна. Іду па сцежцы вялікіх трывог, Турбуюць думкі мой розум нязначна. І […]...
- Я лёс згубіў у хмызняках Мінае час, гады лятуць, А я ўсе блукаю, Шукаю шчасця я сляды, А дзе знайсці не знаю… Яго згубіў я […]...
- Не знойдзеш у свеце столькі слоў Не знойдзеш у свеце столькі слоў Каб зведаць усю цябе да дна: Твой бору шум, прастор палёў, Старонка родная мая, […]...
- Трагедыя ў стыле gothіc. Track 4 – “Яно бачна…” Яно бачна на паверхні гранітных помнікаў. Яно бачна ў сухім вецці паміж спаленых дрэў. Яно бачна на дне акіянаў і […]...
- Прысвечана L А на небе лагодныя зоркі Штосьці шэпчуць маркотнай луне. Але ж ты не шкадуеш мяне – Толькі позірк кідаеш свой […]...
- Вертыкаль жыцця (Другая назва са слоў па вертыкалі) Чаканне здалося нялёгкаю доляй, Чаканне таго, што было ў жыцці. Чаканне людзей са зломленай воляй, Чаканне было, але трэба ісці. […]...
- Новы Я Той я памёр. Што ж, дружа, rest іn peace. Ты будзеш у нетрах памяці жывы. А новы Я ляціць на […]...
- Жаўранак – звонкая ніць Хмары веснія цяжкія, як кентаўры, Песня шчасця пад імі ўзахлёб звініць. Ах, гэта жаўранак, Жаўранак, Жаўранак, Срэбная, Срэбная, Срэбная ніць. […]...
- Рупі на садзе-агародзе Рупі на садзе-агародзе, Зямельку лашчы і дзяўбі, Як чорный шпак сьвішчы на дроце І веснаводар першы пі, Няхай пачуцьці твае […]...
- Нам не трэба слоў Нам не трэба слоў – усё раскажуць вочы. Рэхам адгукнецца крыгаход надзей. І няма адмоў на парозе ночы – будзе, […]...
- Папугай i Пелiкан Папугай гаворыць Пелiкану: “Ты чаму такi не паслухмяны? Жабянят ты ловiш на балоце, Стварыў сабе акварыум у роце. Жабяняты квакаюць […]...
- Напаі мяне мёдам слоў Напаі мяне мёдам слоў, Дакранайся пяшчотна рукамі, Аднясі у краіну сноў, Што ляжыць за сівымі вякамі. Пацалуй мяне, дарагі, І […]...
- Зноў мітусьня са слоў у душы Зноў мітусьня са слоў у душы – Іх, быццам вецер зносіць, Як сенажатныя стагі, Што запасьлі на восень. Жыцьцё пражытае […]...
- Забыты ўжо позірк і памяць бяз слоў Забыты ўжо позірк і памяць бяз слоў, Пустая бутэлька благога віна. Тваёй тугі цені пяюць ля акна, Забыты ўжо позірк […]...
- Крыж Я згубілася дзесьці далёка, Сам-насам засталася с сабой… Наваколля няма – адзінока, Толькі крыж уратуе святой. Толькі крыж мне маўкліва […]...
- Перараджэнне Ты – воск, Ты гарачы расплаўлены воск, Каторы сцякае ўніз, А затым застывае. Ма-роз, Працінае ўсе жылы мароз, Ад тае […]...
- Епіскап Тураўскі Епіскап Тураўскі У гонар “беларускага Іаана Залатавуста” Кірылы Тураўскага Сярод асветнікаў адметных сярэднявечнае пары – залатавусны прапаведнік залатакупальнай царквы. Ён […]...
- У паўналаддзі цішыні О ноч! Пазыч сваё крыло – Я пралячу над сонным садам, Дзе дрэмле роднае сяло, Сніць сны пад яркім зоркападам. […]...
- Пачуццю цёмнаму падлеглая Ты ўжо рассталася з уборам І ў ложка шлюбнае лягла, Свой сорам, свой жаноцкі сорам, Дрыжачая, перамагла. І ведаеш, табе […]...
- Ты пакінь пацалунак свой мне, раставанне, каханне, сон, чараўніцтва Ты пакінь пацалунак свой мне і павер, што ніхто не скрадзе. Наш ланцуг – гэта тонкая ніць Нам адно аднаго […]...
- Народныя гулянні Нешта робіцца ня так у Краіне “небарак”:выйшлі увечары гуляць, а вакол АМАПа раць. Толькі селі на метро, як спынілася яно. […]...
- Перакройванне шыняля – Нешта вы, маці, сыноўскі Шынель гэты доўга хавалі. Зараз прыкіну, Што можна пашыць з яго Вашаму ўнуку. Вось толькі […]...
- Дзяўчынка Маленькая дзяўчынка стаяла перад Богам на каленях. Маліла: памажы мне – згубілася, не ведаю, не веру… Маліла: дай дажыць мне […]...
- Паводле Дантэ “Земную жизнь пройдя до половины, Я очутился в сумрачном лесу…” Дантэ Бялюткіх дрэваў развітальны клін. Праз рэшата аблокаў гляне сонца […]...
- Летам у бары Лета слаўнае настала, шалясціць ліства ў бары, скача шустрая вавёрка – на пацеху дзетвары. – Хопіць, рыжая, скакаць, хопіць цырк […]...
- Злыдзень Краіна мая быццам нечым спалохана. Але і не сябрам, і мабыць не ворагам, Тут, між рачушак, азёраў празрыстых, Злыдзень засеў, […]...
- Хрыстос уваскэсьсе Хрыстос уваскрос, Людзям даў спасеньне, Надзею ён прынёс, Каб не згубілася імгненьне. Даў шлях да сьвету, Айцец наш, Пан Бог, […]...
- Яблык На ўвесь тралейбус яблыневы пах Паразляцеўся вераснёўскім ранкам, Як бліскавіца ў стомленых вачах У выпадкова злучаных каханкаў. I коцяць колы… […]...
- Дэпрэсія Кіруюць думкі на душы надрэз, Неасцярожным кімсьці, і мішэнь – спіна Змяніўшы “рэ бемоль” на “до дыез” … Дарма! З […]...
- Уладзіміру Караткевічу З нагоды перачытання верша “Амаль хрысціянскі тост за ворагаў”, прысвечанага Адаму Мальдзісу, і верша “Жаўранак – звонкая ніць” Дарагі Уладзімір […]...
- Віншавальныя паштоўкі Дарагія Пабрацімы і сястрычкі, Гэта ж мы не бачыліся столькі! Усесаюзнай сталі пераклічкай Нашы віншавальныя паштоўкі. Ёсць дарогі – лёсу […]...
- МАЯ ВЯЛІКАЯ ЛІТВА 1.У нетрах сытых непралазных пушч, На абрусах-лугах з духмяных кветак Зубры баліся, нагуляўшы тлушч, Буслы лятаць сваіх вучылі дзетак. Была […]...
- САРАМЛІВАЯ Ты схілася па-над люлькаю І туліла дзіця да грудзей, Нібы верба – танюткая, гнуткая, Калі цень аддае свой вадзе… А […]...
- Клоун (казка) Неяк раз адзін малады чалавек, назавём яго дзядзем Колем, у кепскім настроі позна вечарам вяртаўся дадому. Ён дзве гадзіны пад […]...
- Толькі ўспыхнуць у полі Толькі ўспыхнуць у полі Рабацінкі праталін – Б’ецца вырай у сэрца, Як агонь навясны: Салаўіная рэчка, Салаўіны світанак, Салаўіная памяць […]...
- Адцурайся ад моцы рэцэнзій Адцурайся ад моцы рэцэнзій над прачытаным безадказных; ад малітвы – як быццам – заўчасных; быццам кат, маю * карму, у […]...
- Парк імя Ільіча Восеньскі дзень, Нібы весні, Сонца з блакіту Глядзіць. Саджанцы Дзеці Прынеслі Сад свой Ля рэчкі садзіць. Дрэўца трымала Марынка. Ямку […]...
- Лепш без падказак Вядома: Спачатку стварыў Бог мужчыну, І гэтаму факту Мы ўсе вельмі рады. А потым узяўся ужо за жанчыну – Бо […]...
- Пакласці жыццё на алтар Творчым людзям усіх часоў і народаў прысвячаецца Пакласці жыццё на алтар і кінуць Сусвету пальчатку, узвесці палац з кволых мар, […]...