Верш Самае блізкае
Блінцовы пах дымоў.
Рабіна каля плота.
Пажухлых палыноў
Знямелая гаркота.
Пары мядовай дні.
Стары дзядусь патрошку
Глянцуе ў цішыні
За дошчачкаю дошку.
Ах, будзе жоўты стол
I жоўценькая бочка!
Сівенькаму – пад сто:
Ні дочак, ні сыночкаў.
З далёкае вайны,
У самым грозным леце
Развеяны яны,
Нібы дымы па свеце.
Глухому салаўю
Не трэба нотаў велькіх.
Наступніцу сваю –
Гадуе дзед зямельку.
(2 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- ***Далёкае і такое блізкае Далёкае і такое блізкае… Блізкае, а такое чужое… Шчымліва рыпіць калыскаю, паглядам-маланкай бліскае, сцінае мяне тугою блізкае мне і далёкае. […]...
- Гадзінай шарай, нібы ў Леце Гадзінай шарай, нібы ў Леце, канаў і дол, небасхоў, і раптам – вызарыла ў свеце, я думала, што гэта вецер, […]...
- Над перакатнай рэчкаю Як глянь: бярозы свечкамі, Нязманлівым святлом – Над перакатнай рэчкаю, Над ціхім азяром. Юнацтва бессардэчнае Сплыло, нібы паром, Над перакатнай […]...
- Далёкае места плавае Далёкае места плавае У моры цёмнага піва. Нам – ноч, Птушкам – ніву. Далёкае места плавае У моры замежных моў. […]...
- Супраць самае ночы, перад цёмнаю ночай Супраць самае ночы, перад цёмнаю ночай паглядзі ў мае вочы, расчытай мае вочы. Дзень у цемрава збочыў, дзень у раніцу […]...
- Я цябе не знайшоў На самы край свету ляцеў б за табой, на бераг пусты прыплыў бы, Рахель! Я сеў ў самалёт, ды мусіць […]...
- БАЛАДА МАКСІМА ГАРЭЦКАГА (18.02.1893–20.03.1939) Цёмна, цёмна ў родным краі. На крыжах вятрыска грае. Дзе святло? Святла няма. Доўга цягнецца зіма. Нібы воўк, завея […]...
- Калі ў свеце ідзе вайна Калі ў свеце ідзе вайна, Вынішчае зямлю і неба, Спапяляе ўсё яна Сваім подыхам азвярэлым. Хіба хто з нас вайны […]...
- Пашанцавала мне з табой, Радзiма Калі парадны строй праходзіць міма, Там крочыць нехта іншы, а не я. Не я абараняў цябе, Радзіма, Табе не дапамог […]...
- Я не ганю землі чужыя Я не ганю землі чужыя, – Хай іх сонца не абміне. Толькі дзе б за морам ні жыў я, Беларусь […]...
- Каб толькі не было вайны Ёсць дума дум сялян такая, Дзе б толькі ні жылі яны, Як зерняты ў зямлю кідаюць: Каб толькі не было […]...
- Адступнік Дажывае стара маці Сірацінаю у хаце, Ў соннай волі, ў чорнай долі, Як та груша сярод поля. Мела сына, але […]...
- Не трэба вайны Мы дзеці вялікай і мужнай зямлі, Мы з думай аб міры і шчасці ўзраслі, Мы хочам зямлю даглядаць, засяваць, Мы […]...
- Пошукі Шукаюць хмаркі ў небе той вясны, Адзінай, непаўторнай У цэлым свеце. Я ў роспачы, бо недзе На душы Шукаю адзіноту, […]...
- Сто з ста Куля ў галаве засела, яшчэ пасля той вайны. Не бачыла куды ляцела і трапіла у чужыя сны. Той год, тая […]...
- Твае рукі Твае рукі, твае рукі нада мною, – Нібы лебедзі над белаю зімою. Як ласкава яны кружаць I са мной па […]...
- Частка 3. Да 350-годзьдзя вайны Да 350-годзьдзя трынаццацігадовай вайны на Беларусі, (1654-1667г. г.). Беларусь такая стала Пасьля гэтае вайны: Пад накінутым арканам, Народ прымусам вялі. […]...
- Лухта Лухта. Сьляпому – красуню, Глухому – цымбалы, А хціўца ж, да ўлады, Быць блізка надалі; Каб было вясельле, Каб людцы […]...
- Хірувімы прыляталі Хірувімы прыляталі – Нівідушчаму, сьляпому І глухому штось шапталі… Нівідушчы не пабачыў, Ён глухі, шэпат ня чуў, Ён ў жабрачыне […]...
- Намалюе бел-чырвона-белыя карціны з першымі бусламі тады сэрца Першыя ідуць шляхам вайны, А другія застаюцца дома. Пешшыя і вершнікі вясны Сцежкамі выходзяць супраць лома. На лясных дарогах людажэры […]...
- Віртуальнае каханне Ў онлайн-рэжыме я і ты “раман пачуццяў” свой шукалі… І я не знаў цябе, а ты… І ты мяне зусім […]...
- Ты паслухай Ты паслухай Ты паслухай, як сэрца матулі гамоніць- Ці крынічкай у лузе, ці званочкам у полі… Зазірні ў яе вочы, […]...
- ВЕТЭРАНЫ Вас жыццё не спісала ў запас, Той мінулай вайны ветэраны, Ды няумольны прыспешвае час, І не гоіць салдацкія раны. Гэта […]...
- Усё, што было, адыйдзе ў лёце Усё, што было, адыйдзе ў лёце, Усё, чаго хочаш, забудзецца, І душу сваю, ахвяруючы модзе, Прымусіш бадзяцца па вуліцах. Шукаць […]...
- Да 350-годзьдзя вайны. Ч-2 Частка 2-я. Да 350-годзьдзя трынаццацігадовай вайны на Беларусі, (1654-1667г. г.). Беларусь… з табой што стала Пасьля гэтае вайны… Калі Сьмерць […]...
- Малiтва (акраверш) Каханая мая, даруй маўчанне мне. Аддалены адчайнасцю растання, Хварэю ўсё табой, ты ў самым цяжкім сне Адаграеш мяне цяплом свайго […]...
- БАЛАДА КАНСТАНЦЫІ БУЙЛО (2.01.1893– 4.06.1986) Жыццё на чужыне, нібы– у палоне, Дзе ты прывыкаеш да сонца, якое Халодна-далёкае, як нежывое, У воблаках, нібы […]...
- Дрымотная мільгае ліставея Дубоў надрэчных выразное лісце Адлюстравала крохкая Вілія. Гул акіянскіх хваль сюды прынёс калісьці Я. Плылі насустрач з далечы нясмелай Хмурынак […]...
- Радзіма мая дарагая Радзіма мая дарагая, Ты ў шчасці жаданым жыві! Я сэрцам табе прысягаю Ў шчырай сыноўняй любві! На рэках шырокіх і […]...
- Я для цябе нішто – цяпер я знаю Я для цябе нішто – цяпер я знаю. Ды ўсё ж я доляй не абыдзен, не: Ты не мая, ды […]...
- Абветраныя далягляды Я люблю пазіраць, як раніцай Сонца ўсім раздае нарад, У празрыстай расе купаецца, Белым воблачкам уціраецца, Аглядае свой далягляд. На […]...
- Лес адпалаў і чорным стаў ад страты Лес адпалаў і чорным стаў ад страты – Агонь з галін абсынаўся ўначы. Завея гоніць лісцяў абручы Па гулкіх уладаннях […]...
- Я выдумаў цябе, ці ёсць Я выдумаў цябе, ці ёсць Ты сапраўды на гэтым свеце, Як ёсць адчай, як ёсць мілосць, Як ёсць спякота ў […]...
- Пах мядовы Пах мядовы, ліпы квецень, Слоў салодкіх смак падманны. Загайдаў галінкі вецер, Разганяючы туманы. Памяркоўна крэсліш думкі, З нот складаеш звон […]...
- Трагедыя ў стыле gothіc. Track 9 – “Канцавая станцыя” Напружаны апошні віток… Рывок… Глухі ўдар… Падзенне… Усё… Больш нічога не трэба… Скончана… Пульсацыя ў скронях нібы ківач гадзінніка. Стук […]...
- Сёстрам Альбіне і Надзеі Усе жыццёвыя заметкі Трымае цэпка памяць ваша: Дзіцё-дачка, дзяўчо-падлетак… Жанчына… – вопыт назапашан. Лагойшчына, ваенная пара. Пасля вайны закінула ў […]...
- СВЯТОЕ ЮНАЦТВА Цябе мае прызнанне не кране, Прайшло ўсё, не варушы, навошта. Але прыходзяць да мяне ў сне Дзён тых чарга, стаяць […]...
- ВЯНЕЦЫI Вянецыя! у свеце ты што на крывi, Але, свабодная, шпарчэй сплывi Туды, за небакрай, у далячынь; Iмкнiся у сiнечу да […]...
- Спім Мы аднойчы прачнемся раніцай, не пазнаем сваіх сяброў. Усё, што нам падабаецца, падабацца не зможа зноў. Тое, чаму мы верылі, […]...
- Лістапад закружыў галаву Лістапад закружыў галаву, Сыпле золата восень пад ногі. Журавы па аблоках плывуць, Нібы мары мае і трывогі. Па сумётах кляновых […]...