Верш Ты рыфмаванню зноў паверыў
Ты рыфмаванню зноў паверыў.
А ўсё ж раней не на паперы,
А з дна сардэчнага ўсплывае,
Цябе ў нябёсы уздымае…
І страшна раптам прызямляцца,
Без рыфмы радаснай застацца,
Адчуць ізноў гульню ў пачуцці
І горыч слоў: “Мяне забудзьце!”
Ещё вершы:
- З Мінска я на Маладэчына зноў еду З Мінска я на Маладэчына зноў еду, Нібы ў жыццё з таго вятраючыся свету, Нібы ўсплываючы з праклятай глыбіні, Гляджу […]...
- Г. М Заўсёды рад калегу прывітаць – І колькі слоў харошых напісаць, Пачуцці ўсе укласці ў рыфмы, Іх сумясціць з сардэчным рытмам. […]...
- Я еду зноў у мілую мне вёску Я еду зноў у мілую мне вёску Там хата ёсць – ніхто ў ёй не жыве… Да ганку йду, мінаючы […]...
- Зноў пралягла дарога мая да храму Зноў пралягла дарога мая да храму. Хто я? Забыты прапойца? Нязнаны паэт? Ранкам да першай бутэлькi цягнуся у краму, Увечары […]...
- Зноў мітусьня са слоў у душы Зноў мітусьня са слоў у душы – Іх, быццам вецер зносіць, Як сенажатныя стагі, Што запасьлі на восень. Жыцьцё пражытае […]...
- І зноўку колы, зноў цягнік І зноўку колы, зноў цягнік. І зноў кудысці бегчы. З’явіўся хлопчык той і знік І лёг на горад вечар. Ты […]...
- Каб ты быў зноў маім Шэра-мокры асфальт Нагадаў зноў цябе, Парасонаў скрыжаль Закахалі ў цябе. Беглі мы пад дажджом, Абдымаў ты мяне. Сэрца білася шклом, […]...
- Зноў з табою згоды не знайшлі Зноў з табою згоды не знайшлі, Зноў між намі ростань і варожасць. Як запозна мы заўжды варожым Аб часах, якія […]...
- ЧАСЫ ЧАСЫ Часы бягуць адважна на сцяне, Я ў задуменні – ў крэсле – ў адзіноце, Не хочуць стрэлкі запытацца у […]...
- Зноў еду дадому Зноў еду дадому, Хоць знаю: сустрэчы Ніколі не будзе на гэтым шляху. Хацінка сівая ўздыхне па-старэчы І ветла запросіць мяне […]...
- Калі цябе я бачу зноў Калі цябе я бачу зноў: У жылах маіх закіпае кроў, Кругам ходзіць галава, Без цябе няма жыцця! Мару аб табе […]...
- Ты зноў ляціш у нікуды Ты зноў ляціш у нікуды Без думак аб жыцці і смерці, Не церпіш смутку і нуды І хочаш усе пачуцці […]...
- Верш удзячнасці Пімену Панчанку I страшна падумаць, і страшна паверыць, ва ўсё, што было між людзьмі. I што будзе? I страшна, як б’ецца аголена […]...
- Прага крыла Рыфмы змахну са стала, Але не выйду з прыгнёту. Вечная прага крыла – Вера і сіла палёту. На скрыжаваннях падзей […]...
- Зноў Ты мяне прыручыў, як лясную птушку, Салодкім напевам засадзіў у пятлю. Скраў з майго твару дзіцячую ўсмешку. Аддала ўсё, нават […]...
- Мною забыта нямала Мною забыта нямала сваіх і пачутых слоў, а словы, што ты сказала, чуюцца зноў і зноў: “Як бы цябе я […]...
- Енк Лазара Ты ўваскрэсіў мяне чаму, Ты ўваскрэсіў мяне навошта, Бы адвёрткаю па бяльму Ўшрубаваў назаўсёды ў вочы? Я аднойчы калісь памер, […]...
- Пакіньце мне права Халодныя зоры гарачай рукой я кратаю – кропелькі сонца. Пакіньце мне права застацца сабой, і зоры сагрэць мне дазвольце. Узняўшы […]...
- Ізноў Ізноў. Сэрца зноўку знак адчула: Ты мяне ізноў завеш, Успаміны ўскалыхнула, Чымсьці адгукнуцца перш. Думкі цешаць памяць сэрца – І […]...
- Віталіне Не чакаў я, выяджаючы, Жа гэткую сустрэну я Здалося, ўсе пра цябе кажуць, ты Гэтак ладная й няпэўная Тое ймя […]...
- І ТУФЛІКІ ПАКІНУЦЬ ЛЯ ПАСЦЕЛІ Х. В. Я не знаходжу слоў, каб растлумачыць Пачуццяў набягаючую хвалю: Адмовіць, пачакаць ці то аддзячыць І рызыкнуць, з’явіўшыся на […]...
- Мігцелі зоры ў цёмнай ночы Мігцелі зоры ў цёмнай ночы, – Калі спаткаўся я з табой, Твае убачыў зоры-вочы, Пачуў я смех срабрысты твой… I […]...
- Змагар Там, дзе ты, інакш птушкі спяваюць, Нават прыслухайся, не так клён шуміць. А памятаеш, што цябе я кахаю Ды жадаю […]...
- Пераклад санета 150 У. Шэкспіра Скуль у цябе магутнасці выток – Каб нада мной ўладарыць слабіною І вымушаць, згубіўшы ўласны зрок, Прымаць за праўду спойванне […]...
- КАЛІ ВУСНЫ АБ ШЧАСЦІ МАЎЧАЦЬ Цецеравай Т. Без цябе светлы Санкт-Пецярбург Хмурыць вочы і ўдзень і ўначы, Лёсу нашага змераны круг – Ад якога ніяк […]...
- Да смерці У цябе ёсць тое, дзеля чаго трэба жыць. У мяне ёсць нешта, за што не страшна памерці. Няма сэнсу мінулае […]...
- Скрозь перашкоды Не ўбачу я тваіх вачэй пяшчоту І голас твой празрысты не пачую, Мне не адчуць гарачых вуснаў дотык – Ніколі […]...
- Калі раптам знікну я Калі раптам знікну я, і мяне не стане, З неба, хто тады табе, зорачку дастане? Хто цябе замест мяне закалышыць […]...
- Зноў прыгалублю – пашкадую Зноў прыгалублю – пашкадую Цябе, бярозку маладую; Хай сад асеннi ўздыхае: “Ой – не кахае, не кахае…” Ты – гарадская, […]...
- Калі раптам знікну я, і мяне не стане Калі раптам знікну я, і мяне не стане, З неба, хто табе тады, зорачку дастане? Хто цябе замест мяне закалыша […]...
- Абяцай Абяцай, што ў Ашмяны прыедзеш Ты ізноў на наступнае лета. Хай яшчэ падзівяцца суседзі Тым, як павай плывеш ля мяне […]...
- У пустэчы бясконцай У пустэчы бясконцай… Не каханне – пакуты… Без цябе – што без сонца З лiстапада па люты… Не жыццё – […]...
- Ліхтарны свет Ліхтарны свет і горад нейкі дзіўны: Усё нібыта кажа аб табе. Чакаю я і дождж працяглым ліўнем. І ты ідзеш… […]...
- Вербніца Сонцам радасць свеціцца I няма журбы, Бо сягоння Вербніца – Свята ў вярбы. Стануць сцежкі вузкімі Раптам нам з табой […]...
- Кахаў, кахаю і буду кахаць Кахаў, кахаю і буду кахаць, А ёй падалося, хачу абражаць, Каханых ніколі не абражаюць, Каханых толькі кахаюць. Кахаюць без мэт […]...
- Як жадаеш, запытай, я не прамаўчу Як жадаеш, запытай, я не прамаўчу, раскажу, як ясны луч льецца па плячу, як у садзе кінутым ключ знянацку ўзнік, […]...
- Мне не страшна зараз быць вар’ятам Мне не страшна зараз быць вар’ятам. Было б горш, калі б я ім не быў. І ў цемры жыў сваім […]...
- Лета маленства Крыніцы, жыта, лес і неба, І многа, вельмі многа сонца! Баравікі пад колер хлеба І павуціна на сасонцы. А часам […]...
- Як ты там? Як ты там, за далёкімі шляхамі-дарогамі? Як ты там, у горадзе, дзе пануюць вятры? Я іду да цябе невялічкімі крокамі, […]...
- Цемра. Змрок. Я зноў хвараваты Цемра. Змрок. Я зноў хвараваты. Сэрца няспына б’ецца маё. Не ўратавалі мяне і кахання латы, Не збераглі нат’ і любай […]...