Верш Жоравы лятуць

Ещё вершы:

1. А рэйкі ўсё лятуць А рэйкі ўсё лятуць у непагадзь, у неба. У забыцці аточаных дарог Хаваюць пасажыры хто кавалак хлеба, А хто ў […]...
2. А рэйкi ўсё лятуць А рэйкi ўсё лятуць у непагадзь, у неба. У забыццi аточаных дарог Хаваюць пасажыры хто кавалак хлеба, А хто ў […]...
3. І праз жыцьцё лятуць каметы І праз жыцьцё лятуць каметы, Сьвятлом апальваючы зрок – Стае тады ўсё бяз мэты, Спаўзае ў думкі едкі змрок… Што […]...
4. Здрада Мне снілася, што разам з ім уходзіш, І нечакана сёння ты пайшла. Пакінула ключы пры ўваходзе, А разам з імі […]...
5. Сталенне Пакутай сталення Імкнешся да веры. Веры ў сумленне, Як вырай трызнення, Сваех летуценняў, Гульні светлаценяў На чыстай паперы, Між дзідаў-аераў, […]...
6. Зляцеліся зорачкі дзіўнымі птушкамі ў вырай Зляцеліся зорачкі дзіўнымі птушкамі ў вырай, падзюбалі неба, паселі праз дзіркі сачыць: чаму маладзік усміхаецца шырай і шырай, каго выглядае […]...
7. Дзве пралескі Ранняя вясна, Ты мяне чаруеш! Фарбамі святла Землю ты малюеш. Колеры твае – Далікатнасць, свежасць. Краскі ў траве Да цябе […]...
8. Мы разам Усё мне аб табе прыпамінае: Шматлікія дэталі, сум і смех, Прыроды з’явы, мне не замінае Адлегласць, бо і ты глядзіш […]...
9. Ці там мы? Дзе я? Ці там я, дзе трэба? Ці тут я мушу быць? Ці добра, ці ганебна, і як далей нам […]...
10. Прыходзіш з нагоды ці з суму Прыходзіш з нагоды ці з суму, З віны, а ці з лютай зімы? О, колькі няўдзячнага шуму Трымаюць трывожна дамы! […]...
11. Жураўлі ў вырай адлятаюць Жураўлі ў небе мітусяцца, Зграя з крыкам ў вырай адлятае. Мне таксама каб туды падацца, Дзе дзяцінства знічкай прападае. Выведзе […]...
12. Аблокі памяці Аблокі памяці Аблокі маёй памяці Плывуць удалячынь, Пакружацца і зноў Лятуць у вырай. Але мне і сумаваць цяпер Зусім няма […]...
13. Калі ляцяць у вырай журавы Калі ляцяць у вырай журавы, Крычаць і крык іх зразумелы. Яны ляцяць ад роднае зямлі У замежжа с’ёмныя кватэры. Калі […]...
14. Восені кладзецца ліст журботны Восені кладзецца ліст журботны На сухія з чэрвеня брады. Неўпрыкмет у вырай незваротны Птушкамі ляцяць мае гады. Прамільгнулі чайкі дзён […]...
15. Ган-но! Ган-но! – Блукае няўцешнае рэха. – Ган-но! – Гукаюць, шукаюць вятры. Снегам занесены сонныя стрэхі, Моракам скутыя дрэмлюць двары. Снегам […]...
16. Гімн Белазем’я (Беларусі) на мэлёдыю латышскага народнага сьпеву Perkons, Saule, Daugava Сонца Бялзем’е ўсадзіла Там, дзе поруч берагі Белазем’е, зялёны край Край пад белымі крыламі Ключ да дзвераў сэрцаў нашых Нёман […]...
17. Чайкі Здавалася, я бачу страшны сон, Але – жыццё. Ды цяжкая навала. З акна бальніцы, ціхая, бы стогн, Бабуля белых птушак […]...
18. Перабіты як на духу Перабіты як на духу перарэзаны ў гэтым павер’е правадамі адзінкі, нулі грамада кіламетры здарэнні… Перахоплены як па журбе пазыўныя ды […]...
19. У прадчуванні непазбежнага У прадчуванні непазбежнага, Малю аб літасці адной: Каб цвіў чаромхай беласнежнаю Навокал дзень расстайны мой. Я адплыву не сіняй поўначчу, […]...
20. Не кахала Разумею. Усё перамелецца Як на млыне праз Неман мука I раптам шчасце само не сустрэнецца А жыццё працячэ як рака… […]...
21. Калыханка маме Быць разам выпадае нам так мала… Забудзь трывогу вечную сваю, Прыляж, мая натомленая мама, Як некалі ты мне, табе спяю. […]...
22. Дыхаць мець моц Зоркі змяняюць мапу нябёсаў, Як толькі злятаюць адтуль, Кожная пойдзе сама, сваім лёсам, Сказаўшы нябёсам: “Пакуль”. Знічка адчуе пах пераменаў, […]...
23. Мілы, мілы мой, каханы, дарагі Мілы, мілы мой, каханы, дарагі! Сэрца жар майго самотнага прымі… І са мною ўсе пачуцці падзялі, Мілы, мілы мой, каханы, […]...
24. Вецер б`ецца ў шыбу Вецер б`ецца ў шыбу, Вые ваўчыным рыкам. Завіруха ўсё вышэй Гуляе з бялюткім снегам. Скразнякі гуляюць па хаце, Заносячы холад […]...
25. Гімн беларускіх авечак Многа звеку мы зазналі гора, здзерства і слаты, слёзы крыўды пралівалі, покуль не з’явіўся Ты. Ты ў нас аджывіў надзею, […]...
26. Жыву прашатым… Бо пад восень Жыву прашатым… Бо пад восень, Як выпраўляю ў вырай журавоў, Заўсёды iх даймаю просьбай: “Хутчэй, сябры, вяртайцеся дамоў!” “Ты не […]...
27. І акрые зіма белым снегам збалелую душу …І акрые зіма белым снегам Збалелую душу… На галінах напятых Абудзіцца снежнае скерца… І праз цемру Праблісне спамінам, Бы гронка […]...
28. Спpоба пеpшай малiтвы Мой выток i мой апошнi вырай, прыпяцкiя неруш-берагi, дайце сiлы быць да донца шчырым у краiне восеньскай тугi; дайце крылы, […]...
29. Усё будзе стабільна да млоснасьці Усё будзе стабільна да млоснасьці Чарговы курс хіміятэрапіі Прапісаны меньшасьцю большасьці Воўчым жахлівым выем. А ты паскулі ля ваколіцы Пад […]...
30. Заранак срэбны Заранак срэбны. А-га-гу! – Навокал ціха, сонна, цмяна… З галля ў ладонь сваю збяру Пух разарваны ад тумана. У шалік […]...
31. Надта хочацца ў вырай Надта хочацца ў вырай. Мая белая лебедзь, а ці хочаце Вы ў рай? мне хацелася б ведаць, мне хацелася б […]...
32. Ты чакай, я іду да цябе Мы сустрэліся не выпадкова – Нібы з возерам звонкі ручай. Дастаткова адзінага слова, Каб прыйшло пачуццё праз адчай. Дастаткова адзінага […]...
33. ДЗіЦЯЧЫЯ АНЁЛЫ Гараць у полымі бярозавыя дровы, Ноч вугалькамі ў шыбу б’ ецца. Ляцяць над хатамі дзіцячыя Анёлы, Нясуць вянкі з пяшчотай […]...
34. Я скамарох сама сабе Я скамарох сама сабе і паднімаю ўверх настрой. Калі душа плыве ў журбе, не проста захаваць спакой. Ды й хвалявацца […]...
35. Паветраны Падымае крылы ў нябёсы, Быццам птушкі ляцяць ў вырай, Карабель срэбнавалосы – Лепшы сябар дзяўчынкі мілай. Ён не ведае перашкодаў, […]...
36. БАЛАДА РЫГОРА СЕМАШКЕВІЧА (12.09.1945-11.06.1982) Паэты адыходзяць маладымі Не для таго, каб мы ў цыгарным дыме За пляшкаю самотнага віна Пра іх забытыя магілы […]...
37. Нябёсныя вёскі Гэты яблычны сад усьміхаецца белымі грывамі – Гэты яблычны сад з дажджавой і апошняй вадой. Мы здаваліся людзям любімымі, вернымі, […]...
38. Замяло снягамі сад Замяло снягамі сад,- Летнія заранкі,- Дзе з узыходам ружы ў рад Ткалі нам світанкі… Ўспамінай свой кожны крок, – Ранішні, […]...
39. ТРЫПЦiХ ТРЫПЦiХ Дарыце любым – васiлькi, Як цуд зямны, дарыце. Збярыце ў жыце ля ракi, Ў вяночкi запляцiце – Дарыце любым […]...
40. Колькі розных малюнкаў, успамінаў жыцця Незабыўнае… Колькі розных малюнкаў, успамінаў жыцця. Колькі з імі пачуццяў прыходзіць. Кожны з нас пражывае тое нешта адно, Кожны з […]...