Верш А мне прысніўся скрып вазоў
А мне прысніўся скрып вазоў,
І жнівеньская спёка.
Касы вясёлае лязо
Бы сонца, лашчыць вока.
І ад вільготнай цішіні
Трава прапахла ветрам.
І так карціць ад мітусні
Пашыбаваць у лета.
Стары пакую чамадан
Паспешлівай рукою,
І ні за што самападман
Мяне не заспакоіць.
Сама нясе мяне шаша,
Нагам не ведаць стомы,
Калі так просіцца душа,
Так просіцца дадому.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Шчырыя словы Шчырыя словы Трэба казаць, Цяжка бывае нам моўчкі трываць. Лічыш, дарма: Сэнсу няма… Просіцца праўда на волю сама! Боль прыхаваны […]...
- Скрып веснічак бацькоўскага парога Скрып веснічак бацькоўскага парога, Кашлаты дуб-магутны ўладар. Для гэтага спатрэбіцца нямнога, Каб мне з дзяцінствам стрэцца твар у твар. Цяплом […]...
- Жаданне паэта Жадае маўчання душа, А ранак – у крыку варон, У гудзе машынным шаша, Гучыць дзесьці вальс, нібы сон… Прасцяг – […]...
- Я паўдня вандраваў па Віцебску Я паўдня вандраваў па Віцебску Па завулках крывых яго Я аўтограф нагам выціснуў I пакінуў сярод снягоў Я уверх ўсё […]...
- Шлях да тваех сьлядоў Шлях да тваех сьлядоў ведаць, што ты існуеш надзеі не перамагчы выразам “рэальна жывеш” Шлях да тваех сьлядоў цябе мяне […]...
- Памяць, яна жывая Памяць, яна жывая, гойсае пад рукою, памяць, яна як паля, убітая ў дно супакою – пнецца, дрэмле і енчыць, жыгае, […]...
- Я не валодаю мовай Я не валодаю мовай – Мова валодае мной. Чую, здаецца, па новай Гукаў абуджаных строй. Мова мяне вывучае: Хто я, […]...
- Зацішша на вакзале Апусцеў і сцішыўся вакзал, Разамлеў перон ад летняй стомы. Тут стралой Амура пранізаў На ствале кляновым сэрца Томы Некалі паклоннік […]...
- Асалоду несе, асалоду Асалоду нясе, асалоду Гэты вечар спаткання з табой. Тонкі водар ліповага меду, Бы мелодыі той незямной. Цэлы б свет у […]...
- Ты пасадзіш мяне на цягнік Ты пасадзіш мяне на цягнік, Развітальна памашаш рукою. -Дарагая, я сэрцам з табою, Толькі ў позірку горыч узнік. Ты пасадзіш […]...
- НЕ АДДАЙ МЯНЕ Не аддай мяне другому, Зберажы, Каб пасля жыццёвай стомы На мяжы Не адзін ты быў аднойчы – Хоць заплач. Скажаш […]...
- Страчаныя ноты кахання Страчаныя ноты кахання… ********************************* Усё ж гады бяруць сваё – І не згадзіцца немагчыма… І лёс, што нас аднойчы звёў, […]...
- Зіма – ды ні снегу, ні лёду Зіма – ды ні снегу, ні лёду На рэках і ў полі няма, Як быццам вясны прахалоду Нясе ў цёплым […]...
- Пакахай мяне так, як ты зможаш Пакахай мяне так, як ты зможаш, Так, каб больш мяне не пушчаць. Пакахай мяне так, нібы хочаш пераплыць без канца […]...
- Зефір Жыву ў марах не зямных, Тугу закінуўшы ў мех. А тая брыкае нагамі, Грызе зубамі, касмыкі выдзірае. Злуецца скруху зазывая, […]...
- Слуцкі пояс Абгарнуся ў слуцкі пояс. І пайду на танцы я. Будуць ведаць мяне людзі. Як заможнага Пана. Сберажэ мяне зімою, Бо […]...
- Калі здраджваеш сваё сэрца Калі здраджваеш сваё сэрца, Дык чакай у жыцці бяды. Ты не зможаш без сэрца сагрэцца, Без яго ты не будзеш […]...
- У акно гляджу Пісаць аб чым?.. Думкі няма. Муза мяне Знойдзе сама! У акно гляджу – Пра тое, што бачу, пішу. За акном […]...
- Адшукай мяне ў мокрай смузе Адшукай мяне ў мокрай смузе. Забяры, каб не зносіць агіды. Садкі дождж свежы водар нясе. У каштанах губляюцца шыльды. Затулі […]...
- У бясконцасць Пакахаць цябе не пабаюся. Адхіну ў бок роздум і сумненні. Гэта за цябе цяпер малюся, Гэта да цябе лічу імгненні, […]...
- Яно Зранку, днём, сярод начы, Нязвана і свавольна, Яно нясе ў далячынь, Вандроўнікам і госцем. Пад крылом здані незямной, За далягляд […]...
- Бацька Неман Наш бацька Нёман Ціхі у маю Кудысь з усходам паспяшае І толькі качкі да бабры З ягонай сілай граюць. Ён, […]...
- Падае чырвонае лісьце Падае чырвонае лісьце Першы раз, як быццам бы апошні. Недапітая гарбата астывае У забыцьці. Ляжыць коўдра меланхоліі Пад нагамі тваімі, […]...
- Жнівень томіць духатою Жнівень томіць духатою, Сонца… Блін спячэш на сцежцы… Імартэлі пад рукою Ледзь жывыя, жальба ў сэрцы… Прыдалося мне: дажджынкай Нейкай […]...
- Бессэнсоўнасць Кожны дзень прачынаюся раніцай, Устаю ды ў школу іду. Я сяджу на ўроках і слухаю Усялякую нуду. Мне сумна сядзець […]...
- ЯКІЯ КРЫЎДЫ? Мяне не пакрыўдзіць той, хто перастаў для мяне існаваць (Э. Марыя-Рэмарк) Мне думкі радасна снаваць, Што не любілі вы, што […]...
- Дзяўчына з вачыма туману Акутае, пранікне Сазнаньне пакарае. Пракраўшыся глыбей Вантробы выдзірае І тлумам голаў запаўняе Дзяўчына з туману. Дум блытаніна. Раяцца думкі ў […]...
- Хоць не закончаны раман Хоць не закончаны раман, Ды мне фінал вядомы,- Што без цябе Мяне няма Ніў прымаках, Ні дома. Ці ў свеце […]...
- Я ведаю, што ты мяне кахаеш Я ведаю, што ты мяне кахаеш, Я ведаю – ніколі не забыў, Я ведаю, бо кепска ты хаваеш, Якім foutriquet […]...
- – Што ж ты, радасць, такою зрабілася? – Што ж ты, радасць, такою зрабілася? Не забавіш, не ўвесяліш? – Хм, сама на мяне і забылася: Смутна ходзіш, […]...
- Максім Багдановіч Так зайздрасна: насіць вянок паэты І мець імя задумнае Максім, Кахаць зямлю з яе жыццём глухім І песняй перавіць юнацтва […]...
- Дакраніся чулаю рукою Дакраніся чулаю рукою Да мяне… Затулі ў апошні раз каханнем Ад бяды… Мо запомніш ты мяне такою А мо не, […]...
- Можа, i мяне вайна дагонiць Можа, i мяне вайна дагонiць, Адарве навек ад спраў-турбот: Нешта ўсё часцей пачаў у скронi Азывацца сорак трэцi год. Можа, […]...
- Звер Просіцца, б’ецца, кусае, рычыць Паранены звер у няволі. Удзячны за сэрца, якое баліць, Бо значыцца сэрца жывое. Моўчкі ўпотай на […]...
- Каму – вядома Шляхоў нямала пакручастых. I каб мінуць равы, кусты, Было, што ўброд хадзіў я часта, Таго не ведала і ты. I […]...
- Цяпло Калі змяшаюцца гады, Калі наступіць цішыня, Я буду помніць, што ёсць ты, Ты будзеш помніць, што ёсць я. Калі Зямля […]...
- У калыханку сыну Свет мой – голенькі ды босы, Мой бялюткі бацянок, Засынаеш, як дарослы, – Пад галоўку кулачок. Спі… Зырчэйшая за лотаць […]...
- Вярба Чырвонае неба. Многагалоссе. І дум метуслівых вітая чарга. Аб кім клапачуся, куды я імкнуся Не ведае нават старая вярба. Яна […]...
- Сама Вавёрачка арэшак ухапіла I так, і сяк яго на зуб бярэ, Але ці не хапае сілы, Ці дужа цвёрды той […]...
- Раскалолася ціша – тах!! Раскалолася ціша – тах!! – толькі рэхам ноч адгукнулася. Трапятнулася ты, з ціхім – ах! да мяне сама прыхінулася. Шумна […]...