Верш Зефір

Жыву ў марах не зямных,
Тугу закінуўшы ў мех.
А тая брыкае нагамі,
Грызе зубамі, касмыкі выдзірае.
Злуецца скруху зазывая,
Праклёны дорыць мне.-

Ды разгайдаю мех той злосны,
У Дняпро ўкінуўшы майно,
Памкнецца плыняй чыстай
Падалей ад мяне
У віры загайдае і прыме да сябе…

Настане час адлігі:
І матылёк вясны, кранецца, лёгкім крыллем,
істомы ля цябе.

Прыпыніцца яна, кружляньні заспакоіць,
Павольней агарне.
Ды ў алначас’е знікне,
Пакінуўшы цябе.

У кветку абярнецца, Зефірам назавецца –
Той матылёк лясны,
Ды панясецца хваляй, у напрамак ля мяне.
Яго чакаў з спагадай, чакаючы цябе.

Каханьне трэба зважыць, улашчыць маладзік,
Спазнаць расчараваньні, зацвердзіцца ў сабе.
Бо крохкае яно, слабое крылле матылька.

Яго выхоўваць неабходна,
Важдацца з ім заўжды,
Каб не згубілася пяшчота
У сэрцы ля ракі.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Быць асноваю мусiць каханне! Да мяне заляцеў матылёк Ад цябе мне прынес прывітанне, Бо сказаў што ляцеў ён здалёк І, паслала яго што каханне. […]...

Каханне ці любоў Я цябе кахаў калісь, Бласлаўляў імя тваё. Думкі мае нясліся увысь, І сэрца ў грудзёх трапятала маё. Твой твар для […]...

Віталіне Не чакаў я, выяджаючы, Жа гэткую сустрэну я Здалося, ўсе пра цябе кажуць, ты Гэтак ладная й няпэўная Тое ймя […]...

Матылёк Ты скажы, Галінка, Як мы будзем жыць? Ты мая смяшынка, Трэба даражыць Кожным днём пражытым, Кожнаю вясной. Валасы, як жыта, […]...

Мне ўсе памагаюць Мне ўсе памагаюць, а я не скрываю: няздольны камусь памагаць, паколькі-пастолькі сухая трава я, ці скошаная сенажаць. Папера шамоціць, няроўныя […]...

САЛОДКІ СОН САЛОДКІ СОН Ты да мяне прыйшла, праз доўгае растанне, З часоў, калі была не ў марах, і не ў сне, […]...

Цябе Цябе… і толькі я цябе кахаю! Ты бачыш? Стала я зусім другая. Маўчыш… не ведаеш што трэба адказаць? Тады ідзі, […]...

Была узрушанасць парыва Была узрушанасць парыва, была даверлівасць цяпла… Любві магчымасць апаліла, магчымасць шчасця апякла. Гарэў, як пацалунак лёсу, на нашых вуснах той […]...

Па-над белым пухам вiшняў Па-над белым пухам вiшняў, Быццам сiнi аганёк, Б’ецца, ўецца шпаркi, лёгкi Сінякрылы матылёк. Навакол ўсё паветра Ў струнах сонца залатых, […]...

Пастушок У неба узняўся маладзік пяшчоты слыннай, Пачуццяў стрункіх пастушок. Яго спагадай бездакорнай, Улашчыць мы павінны, галубок. Бо пасьвіць нашыя пачуцці, […]...

Леў чоўнавы, застыла біруза Леў чоўнавы, застыла біруза, І мёдам сонца ў верасах загразла. Самлеў заход, пусты нябёсаў гмах, Пяскі вакол і смска спрахла. […]...

Адхаркаю любоў Я адхаркаю любоў… “У нас больш не будзе зноў”… Больна. З воплямі крыві І з усімі марамі… Рэч насамрэч не […]...

Сэрца, навошта Сэрца, навошта табе успаміны: гоні у смузе і старыя хаціны? Вільгаць туману, духмянасць зямлі, рэчка лагодная, шчодры палі, шчасце сяброуства […]...

Вертыкаль жыцця (Другая назва са слоў па вертыкалі) Чаканне здалося нялёгкаю доляй, Чаканне таго, што было ў жыцці. Чаканне людзей са зломленай воляй, Чаканне было, але трэба ісці. […]...

На арэлях памяці Кастры майго юнацтва дагарэлі, На расцяробах выраслі лясы, А успамінаў хісткія арэлі Яшчэ плывуць у даўнія часы. Гайдаюся то нізка, […]...

Пацалунак у маладзіку Дзеясловілі Пад маладзіком Разам мы з табой На сакрэт… Расцяжыцель ён Неба цёмнага За гармоніяй У Сусвет… Усміхнёмся мы Ў […]...

Далоні Калі твае шырокія далоні Прыціснуць да грудзей мяне, Пяе душа пад стукат сэрдца, Цяпло вакол як хваляй льецца, I на […]...

Званы – Марына Влада-Верасень Колокола Марина Влада-Верасень Колокола – Автор неизвестен пераклад на родную мову А сення не прыйшла да мяне зноў! А я […]...

Як жа добра мне з Вамі было Як жа добра мне з Вамі было – Як ні з кім, і ніколі, ні разу. Струмянела спагадай святло, Ні […]...

Шыпшыны куст палае ў свеце Шыпшыны куст палае ў свеце, Трапеча – нiбы матылёк… Не пагасiў нi дождж, нi вецер Надзеi колай вугалёк. Шыпшыны куст […]...

Адкінь усякія сумненні! “Адкінь усякія сумненні! – Сказалі мне. – Ён толькі твой!” І рэк змянілася цячэнне, І боль, і радасць, і натхненне, […]...

Мой дзень брыдзе дрымотнай каляінай Мой дзень брыдзе дрымотнай каляінай, А твой вавёркай скача на сасне, Цвіце пры лузе белаю калінай, Затым, каб ноччу доўжыцца […]...

Ля мора Ля мора, ля Чорнага мора Спаткаўся, каханне, з табою. Мяне захапляла ты моцна, Ня трэба дзяўчыны другой. Каханне маё ўзмацнялась: […]...

Нам разам трыццаць. Мы стаiм на кладцы Нам разам трыццаць. Мы стаiм на кладцы. Яна свавольна туфелькi зняла, Падаўшы мне далонь, каб не сарвацца, Сцюдзёнай хваляй ногi […]...

Цеплыня… Мяккіх рук цеплыня Цеплыня… Мяккіх рук цеплыня… Чую голас я ціхі, журботны. Пагляджу на яе, і вясна Прасынаецца ў сэрцы гаротным. І нікога […]...

Спрадвеку ў свеце так вядзецца Спрадвеку ў свеце так вядзецца, Вядзецца так ад веку ў век: Красы шукае чалавек i да красы душой iмкнецца. Чаго […]...

Калі раптам знікну я Калі раптам знікну я, і мяне не стане, З неба, хто тады табе, зорачку дастане? Хто цябе замест мяне закалышыць […]...

Калі раптам знікну я, і мяне не стане Калі раптам знікну я, і мяне не стане, З неба, хто табе тады, зорачку дастане? Хто цябе замест мяне закалыша […]...

Хто сказаў, што Яна белая (Белая Русь) Хто сказаў, што яна белая? Хто асмеліўся так жартаваць? Прыгажэй я не бачыў у свеце той, І адразў пачаў я […]...

Любоў прыходзіць На стромным беразе ракі Углядзеўся я ў бег аблокаў Яны ішлі ва ўсе бакі… Без ног, без слоў, без крокаў. […]...

Абудзiць певень загуменне Абудзiць певень загуменне, i зазвiняць у лузе – росы… Якое дзiўнае iмгненне: Ступаць па росах гэтых босым!.. На вадапой!..- гукае […]...

Нячутна сцішаная ноч Нячутна сцішаная ноч Шчаку далоняй зморанай пагладзіць I шэрым лакам пасмачку валос кране… Тваіх цудоўных, залатых валос! Мяне не будзе […]...

За тысячы вёрстаў ад дому, ад роднага краю За тысячы вёрстаў ад дому, ад роднага краю Любуюся весняй зарою над стромамi гор: Там сонца ўзыходзiць – па iм […]...

Малітва наступнасці Хай свеціцца імя Твае, Беларусь, У стронцыі, цэзіі, ліціі! Як і ва ўсе вякі, Душу быць ласкавай змусь, Дазволь слязам, […]...

БАГІНЯ 1.Босай ножкай ступала па пасмах аблок, На руках тваіх птахі спявалі. Яркай брошкай на тозе ірдзеў матылёк, З граду-жэмчугу мела […]...

Ты каханая: жонка мне Не жадаеш ты болей словаў, Не спрабую цябе абняць, Мне не трэба шукаць умоваў Зноў і зноў каб цябе цалаваць […]...

Парсючкі-підрабоі Развялося унтэрмэншэй Як апарышэй у гноі, Шлях абралі найтаннейшы – Рохкаюць свіньнёю. Зарастаюць мяскам, Клічуць на “дзьвубой”, Ну турнік і, […]...

Вольнае паветра – на адлегласць метра Вольнае паветра – на адлегласць метра! Па за ім бясконца – небасхіл ды сонца! Выйсце толькі трэба – рукі, кроў […]...

На стозе бусел Крамяныя грудастыя аблокі Над пожняю, над лесам коціць дзень. Жывое джгае порсткі авадзень, А даль мігціць наміткай-навалокай. На стозе – […]...

Паразуменне “Гавары — буду слухаць да рання…” Паразуменне Ты разумееш мяне, Я разумею цябе — Мы гаворым з табой На адной […]...