Верш КРЫНIЦЫ

Ещё вершы:

1. Каханьне, як спеў салаўя Каханьне, як спеў салаўя. Каханьне, як шум навальніцы. Як кружка студзённай вадзіцы- каханьне ўздымае з раньня. Як кружка студзённай вадзіцы, […]...
2. На вуліцы шэра і слотна На вуліцы шэра і слотна. Людзей не відаць і машын, Блукаеш па парку самотна, Падоўгу блукаеш адзін. Нічога на свеце […]...
3. ВОЗЕРА РУДАКОВА Паблізу ад возера Нарач ёсць возера Рудакова, адметнае глыбінёю, – нырнеш – не дастанеш дна. А жывяць яго крыніцы няспынна […]...
4. Павер’е Калі ж на Грамніцы Нап’ецца певень вадзіцы – Казалі так нашы дзяды – Здадуцца снягі і завеі Па даху зазвоняць […]...
5. Не магу жыць без Радзімы У дуброве каля рэчкі Віснуць сонныя парэчкі, У пералеску ля крыніцы Зьзяюць сьпелыя суніцы. І вясной, і цёплым летам Тут […]...
6. Бабуля збірае бутэлькі з-пад Tuborg Бабуля збірае бутэлькі з-пад Tuborg, Бомж Вася з-пад Heineken, Carlsberg – заўклуба. Шукае Bavarыю нейкі механік, З-пад Лідскага – “мусар”, […]...
7. Зорка… і зноўку – зорка Зорка… і зноўку – зорка… Шляха Млечнага крок… Крок нікуды… у морак… Ў бездань… Ў глыбокі змрок… Крок… і яшчэ […]...
8. Страх Страх – гэта няпройдзеныя дзверы. У праёме невядомасці – змрок ашчэрыўся зверам. Выматваюць нервы, высмоктваюць сілы Жудасці вілы*. Дзідай упёрся […]...
9. Год Велізарнае мноства хвілінау Правялі Мы у нашым Годзе. Адным цэлым былі – былі упоразнь Каму ж дзякаваць што ты са […]...
10. Пра Веру Бегала Верка з вядром да крыніцы, Каб зачарпнуць там студзёнай вадзіцы. Зранку бяжыць і пад вечар бяжыць, Верку пабачыш – […]...
11. Матулечцы прысвячаецца Немагчыма. Зусім немагчыма Без пяшчоты кранацца вачыма. Немагчыма зацята маўчаць Пра тваю памяркоўную стаць. Немагчыма далоні кранаці І без ласкі […]...
12. Мароз і сонейка Мароз і сонейка. Раство. Бы казка, гожае. На ўсім навокал – хараство і ласка Божая. Краса прыцягвае пагляд і ў […]...
13. На адлёт гусей Заклінаннем неба Гэты клін гусіны Затуманіў вочы Восеньскаму дню. Тут дзяўчо Хатыні Ўслед яму махае Хустачкай пунсовай Вечнага агню. І […]...
14. У прыроды свае законы У прыроды свае законы – спаконвечныя. Калі засыхаюць крыніцы – плытчэюць рэкі і рачулкі, якія жывіліся імі, чэзнуць хмызнякі і […]...
15. Крывіцкую кашулю пашый дзеля мяне Крывіцкую кашулю пашый дзеля мяне Бо будзе абярэгам яна у змрочным сьне. Ды сэрца у цемры сагрэе калі Ляжаць яно […]...
16. Плаці наперад Раскажыце мне людзі, што дае вам штуршок? Хто вас цешыць у дзень, што трымае ў рок? Пералікі сяброў: хто сапраўдны? […]...
17. Я дзедзіч неба Я дзедзіч неба, Асушка хлеба, Вясковай мовы, Каня падковы, Брыля з саломы, Уласнай стомы; Васпан вадзіцы, Зары сьвятліцы, Красы палеткаў, […]...
18. ПТУШКА КАНЯ Жалобна плача пры спатканні, Як успамін таго, што была. З бялёсай грудкай птушка Каня- Зямлі старой, забытай сіла. І на […]...
19. Успамін пра лета На ўзлеску вітае спелы водар сунічны, Ручаёк працякае з вадою крынічнай. Побач птушкі спяваюць вясёлыя песні, Кветкі тут расцвітаюць кожны […]...
20. Просценькая песня Была Аксана пекнай, Прыгожаю такой: Хадзілі хлопцы ў пекла За ёю талакой. Скажы – разваляць хату, Скажы – паставяць зруб. […]...
21. На сцежку маленства ступіў басанож На сцежку маленства ступіў басанож, Ды, мабыць, абуцца мне прыйдзецца ўсё ж: Ад вёскі да рэчкі яе замяло Бутэлек патрушчаных […]...
22. Надпіс на камені над крыніцай Ворагі хмарай сьмяротнай зьнішчыць ішлі. І тады Наша зямля бараніла зьнямоглых сыноў: Ў нэтры яе адыходзілі храмы і гарады, Білі […]...
23. Падзяка Крапіве Памяць жывіць чалавечую душу, Аснова жыцця, што закладзена ў нас. Пра Крапіву сказаць я мушу: Баек важкіх падарыў нам ў […]...
24. Незабудкі азёр Ля ціхай затокі на плёсе Ёсць шчасце згадаць аб любві. Сваіх я не высушу вёсел – Плыві, мая лодка, плыві! […]...
25. Мая маленеькая жанчына Мая маленеькая жанчына мая каханая дачуа мая танюткая галінка ты прыгажэеш на вачах Як кветка што была у бутоне аднойчы […]...
26. АФІЦЭРЫ Колькі раз Вам казалі трэба, Колькі раз наперад ішлі, А навокал у зорках неба І абшар нашай роднай зямлі Афіцэры […]...
27. Хто марамі жыў Хто марамі жыў, мяне зразумее: Я мару з дзяцінства як бусел лятаць, Каб Бог дараваў мне птушыныя крылы, Каб душы […]...
28. Нехта гукае Марна гушчар Цераблю непралазны, Выйсця ў святло шукаю, Чую ў сябе За спіною выразна – Нехта гукае… Хмары аблогам, Сячэ […]...
29. Дзяды, альбо дзень памерлых З кожным днем усе мацней адчувалася прыцягненне зямлі, набліжалася вялікая змена, жыцце падыходзіла да мяжы. Выразнай і непазбежнай. Знікалі жаданні, […]...
30. Двадцаты нараджэнне Анелы кружылі у позірку… Я стаяу і глытау паветра, Прасіу лёсу у іх беззаветнага І яны передалі мне гэта. Мабыць, […]...
31. Вяртаньне ВЯРТАНЬНЕ Развітаньне…- звычайная справа! Шмат разоў я ўжо зьведваў яе, Але…смачная матчына страва Штосьці комам у горле стае. За дзьвярыма […]...
32. Паэту ад рыфмара Прысвячаецца Рыгору Барадуліну Мацуе нас сіла бацькоўскай зямлі. Натхняе нас мудрасць Нябёсаў. (…высокай паэзіі пераліў над урадлівай прозай…) “Прарок у […]...
33. Заранак срэбны Заранак срэбны. А-га-гу! – Навокал ціха, сонна, цмяна… З галля ў ладонь сваю збяру Пух разарваны ад тумана. У шалік […]...
34. Дзяўчына з вачыма крыніцы Дзяўчынка з вачыма крыніцы – Чаруе, як верш, успамін, Як подых радзімай зямліцы, Адкуль я пачатак набыў. З вачамі, нібыта […]...
35. Купальскі бліцкрыг Легіёны, варожыя вежы, Бягуць паштальёны. Адрэжу Свае успаміны, навіны, і чуткі, Павольныя міны-атруткі. Па трэшу ў лісты-пахаванкі – Ўсе вершы, […]...
36. Межы Калі спякотна – прыпячэ. Няхай і ўлезеш у лядоўню. Ня хопіць часу на яе. Не дастаткова спёку звонку… Сваё цяпло […]...
37. Мая Айчына О, Беларусь-Літва, мая зямля! Вялікая мая зямля-Айчына, Мы ўсе браты, яднае нас яна, Дастойным будзь сваёй зямлі ты сынам. Тут […]...
38. СЛОВЫ ПРА ВЕЧНАЕ – “AVE MARіA…” На Свята Ахвяравання Панскага (Маці Божай Грамнічнай) Вецер пяе, кліча птушак у вырай, Мокрае лісце – жоўтым у дзверы. Словы […]...
39. Без чаго немагчыма жыццё Без чаго немагчыма жыццё, Без здароўя, сяброў І што ўсё?! Не. Без мараў і шчасця, Несустрэчы з нянасцем. Без матулі, […]...
40. Сярод дзён безнадзейнай тугі Сярод дзён безнадзейнай тугі, Палахлівага сну, бы з начніцаў, Паўстае толькі праўда Нажоў і нажніцаў: “Гэта ты! Толькі ты такі! […]...