Верш Сьцежка ад студні
Як чарацінка крохкая,
Плывеш і не прыстанеш.
– Нядоўга ж так, –
дзед вохкае, –
Пераламіцца ў стане.
Сьмех у адказ пасыплецца,
Старэча хмыкне ў вусы.
А вецер пад касынкаю
Сваволіць з пасмай русай.
У вёдрах сонца плавае,
Сьпякотна сьлепіць вочы.
Таму, напэўна, жвава я
З тваёй дарогі збочваў…
I сьцежка тая помніцца,
I сьмеласьці даволі…
Больш чарацінка з поўным мне
Ня стрэнецца ніколі.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Далёкае места плавае Далёкае места плавае У моры цёмнага піва. Нам – ноч, Птушкам – ніву. Далёкае места плавае У моры замежных моў. […]...
- Успамін былога вяскоўца У горадзе жыць – жыць зручна. Кран павярнуў – і тут жа вада ў цябе пад рукой. А помніцца, як […]...
- Вяртанне да роднай хаты І недзе блукае мой цень. Дарогі пагоркамі ўздыбленыя Ужо не чакаюць гасьцей. Тут сьцежка дзіцячыя крокі Схавала ў гушчар лебяды, […]...
- НеспаДЗЕЎКА (Лірычны маналог лірычнай гераіні) Я ў цябе – юбілейная, ты ў мяне – першы. Прамалінейная праўда ў вершы. …І была […]...
- Адбіваюся ў табе – ў крывым люстэрку Адбіваюся ў табе – ў крывым люстэрку Я глядзелася б, напэўна, больш прыгожай, Так бярозку ў пень абрынуць можна, Выклікаць […]...
- Толькі неба Час зьмяняе пачуцьці, словы, Яркасьць фарбаў, усе размовы. І кожны сон наш каляровы, Адзіны вечны негатыў. Рэфрэн Больш ілжывых слоў […]...
- Кароткасць – талента сястра Кароткасць – талента сястра, А прастата – напэўна, цётка. Таму – загад рабам пяра: “Пісаць і проста, і каротка! Не […]...
- Спомін лета мроіцца далёкі Спомін лета мроіцца далёкі – Чэрвень аксамітам запылаў Я суніцы еў з тваёй далонькі, Вуснамі тваімі запіваў І п’янеў, нібыта […]...
- У летуценнях У летуценнях вёсны надта сонечныя. Наяве вёсны абагрэты сончыкамі, грамамі і таўкачыкамі польнымі, чаканнем радасці – канікуламі школьнымі. А хто […]...
- Мёртвая вада Навошта робяць камплімент? Даволі дзіўнае пытанне?) Калі занадта добрых мэт, не застаецца месца ганьбе. А ганьба соль усіх марэй, або […]...
- Кошка-выратавальніца.(выпадак з жыцця Андрэя) Кошка-выратавальніца.(выпадак з жыцця Андрэя) ******************************** Пра ўчынак кошкін смелы Расказаць я вам хацела. Як Андрэйку ратавала, Дзеда з бабаю гукала. […]...
- У тумане Нехта нябачны У шэрым тумане Ціха гукаць мяне Вечарам стане Голасам, поўным Пяшчоты і болю. – Хто ты? – спытаю. […]...
- Звярыныя вочы з-за кратаў за мной назіраюць Звярыныя вочы з-за кратаў за мной назіраюць; Жалезная сетка паўстала між намі мяжой… А вочы ўсё сочаць, маўкліва мяне дакараюць; […]...
- Прэм’ера На апляванай і склізкай сцэне, Дзе рэжысёрыць нязьменна Бог, У абакружжы калючак-ценяў Гучыць сягоньня мой маналог. А зьверху сцэны нахабна […]...
- Кропелька неба Васілёк – гэта кропелька неба Ў мітуслівым будзённым жыцці. Дай нам, Божа, нябеснага хлеба. Каб прыстойна іспыты прайсці. Над ускрайкам […]...
- Натхняльнае Мо пачынаю… Адмакаць… Успаміны… Накацілі… Гадоў так…тры… Ні даць…ні узяць… Жыцця нямоглага Карціны… Глядзела Кожную я ноч… Ад слёз… Губляла, […]...
- І калі ночка крадзецца ціха І калі ночка крадзецца ціха, І калі цёмна ўсё навакол, То кожны ўспомніць свае ліха, Свой жах і цемень былых […]...
- Пераклад санета 91 У. Шэкспіра Ўсе чымсьці ганарацца: радаводам, Ці талентам, ці поўным кашальком, Ці сілай, ці адзеннем – самым модным, Ці добрым ганчаком альбо […]...
- Сюды цябе ўпусцілі Сюды цябе ўпусцілі па знаёмству, сюды цябе ўпусцілі па любві. Твой абавязак – перадаць патомству агонь жыцця, які ў тваёй […]...
- Што прайшло – ніколі не вярнуць Што прайшло – ніколі не вярнуць, Пра гэта нам сказаў сто год таму паэт. Жыццевая завея ўсё прадоўжвае дзьмуць, Заносячы […]...
- У поўным келіху віны У поўным келіху віны Крычалі вочы захаплення. Мы ў ночы той былі адны Начлежнікамі летуцення. Чакаў у небе Валапас, Калі […]...
- Асенні сум Асенні сум. Дажджынак плач. У одуме заціхлі дрэвы… А я прашу цябе: “Прабач – Трывожу часам без патрэбы”. Прабач, што […]...
- Якую я абраў, такой іду дарогай Якую я абраў, такой іду дарогай, Каханая адна, мая ты, адзінота, Бягу я ад цябе, хучшэй самога ветра, Але ж […]...
- Лекам Я хачу напісаць верш і прысвяціць яго лекам сіропам мікстурам мазям прыпаркам вадкім у выглядзе таблетак у капсулах у ампулах […]...
- Цяплейшых промняў сонечныя стужкі (Рандо) Цяпло не з’явіцца ў жытло… Даволі мне? – Даволі… Не стану пад тваё крыло Пры месячыку ў полі… Надзей […]...
- Ты кідаўся на вецер, здаваў сябе ва ўтыль Ты кідаўся на вецер, здаваў сябе ва ўтыль, Сяліўся пераважна ў палосах адчужэньня, Знарок збаўляўся ад сваіх апошніх сіл І […]...
- Ты прыйшоў на захад сэрца Я на ўсход тваёй дарогі. У тваіх далонях – вецер, У маіх – палын-трывога. А на захад – мілавіца, А […]...
- Мы жывём, як гарох пры дарозе Мы жывём, як гарох пры дарозе Хто нi йдзе – той вазьме i скубне Гэту прымаўку ў нашам народзе Расказала […]...
- Кемлівасць Кемлівасць Было ў нас цікавае здарэнне: Лявон у лазні самагон ігнаў. З жыццём пайшло ў яго трэнне, І стрэсаў тых […]...
- Дарогі Дарогі вы шасейныя, Шчаслівыя дарогі, Істужкамі паслаліся На нашыя разлогі. Праз поле ураджайнае, Тарфяныя балоты, Праз пушчы векавечныя Ляглі вы […]...
- Галінка Ты адхінула росную галінку, Адкрыла мне чаромхавыя нетры. І я да цішы белай прытуліўся I захлынуўся маладым паветрам. Пасьля вяртала […]...
- Злосны камарык Ваню сёння спазаранку Усе чулі аж на ганку: Так крычаў, што няма мочы І заплюшчыў свае вочы. А крычаў наш […]...
- Да мовы прынік беларускае Да мовы прынік беларускае І вытокі шукаю жыцьця: Ад ляхаў яго сьцежка вузкая, Ці з балтаў – галодных бадяг? Славяне […]...
- У Пінскім лесе Над Ланню у Пінскім лесе Ёсць такая мірная вёска, Дзе партызан замест песень Сніць кулямётны лёскат. Мінула гадоў нямала, А […]...
- Літабшар. Моманты У небе – рух. Тварцы сягаюць на добрых коніках сваіх. Ды так далёка залятаюць, што больш і не чуваць пра […]...
- Асеннія кветкі Нібы гараць вяргіні, аксаміткі, Хоць кожны міг падлічаны зімой. Халодным ранкам іх галовы ніклі, А ў ясны дзень чакалі сонца […]...
- Что за дзіўныя людзі? Что за дзіўныя людзі? Что за сквапны народ? – Нібы пікай у грудзі, то камень у агарод. Я, напэўна, не […]...
- Сусветы Да міру мір у верасні Ці можа пазалетась? Пяшчотны кіну погляд Таемнай прыгажуні… Бо ёсць жа яна дзесьці, Там недзе, […]...
- Чаромхавыя вёсны Помніцца час развітальны – Пошчак салоўка куе, Пахнуць чаромхай світальнай Цёплыя вусны твае. Неба высокае родніць З юнай зямлёй спеўны […]...
- НЕСВОЕЧАСОВАСЦЬ “Несвоевременность – вечная драма, где есть Он и Она” И. Тальков Ізноў кармлю падманам вочы, што кветкі ў вазе – […]...