Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Натхняльнае

Мо пачынаю…
Адмакаць…
Успаміны…
Накацілі…
Гадоў так…тры…
Ні даць…ні узяць…
Жыцця нямоглага
Карціны…
Глядзела
Кожную я ноч…
Ад слёз…
Губляла, нават,
Зрок…
І перспектывы…
Змрочныя…
Наперад…
Не давалі
Крочыць…
Даволі!
Праўда,
Задаволена,
Якую маю сёння…
Долю…
І хата ёсьць…
З падлогай…
І са столлю…
І дзеткі –
Лепшыя на свеце…
Прыгожыя…
Душой і…
Знешне…
Дапагаюць
Зараз маці
Хоць што і як
Узяць…
Ад цяжкага…
Жыцця…
Таму і кінула
Дурное…
Не выю…
Ноччу…
Воўкам я
Пакінутым
На сам з сабою…
Адкрыла вочы…
Пакуль вось…
Толькі ноччу )

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Натхняльнае - Святлана Софіна