Верш Доля
Я іду па асоту, каменні,
Ногі збіваючы ў кроў.
Ды трымаюць маё цярпенне
Замовы сівых вякоў.
Замовы ад духу злога,
Што як чорны крумкач ці ноч,
Над душой маёй ладзіць змовы.
П’е нектар з маіх ясных воч.
У абдымкі ка мне кідаецца.
Ці пераследуе, як насланнё.
І гадзюкамі упіваецца
У збалелае сэрца маё.
Але ёсць на гадзюк-злыдухаў
Мае святыя вужы.
І нібы карлікі ці рапухі,
Адступаюць у прорву віжы.
Я ж далей іду па каменні.
Па смерці сваёй хаджу.
І на зло ёй з паганскім маленнем
На каменнях я кветкі саджу.
Каб яны праз вякі, бясконца
Раслі між усіх цямнот –
Як святло ад Ярылы-сонца.
І грэлі мой бедны народ.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Доля салдата З народнага -Дзе, дачушка, была, дзе хадзіла? Я ж усе вочы за ноч праслязіла. -Мамко мая, не крычы, не трывожся […]...
- ***Час каменні пазбіраць * * * Час каменні пазбіраць, Не раскідваючы болей, І фундаменты пара Пазакладваць нам з любоўю. Брукаванкаю яны Могуць класціся […]...
- Успамін пра родную хату Хата мая, хацінка – У абдымках яблынь і сліў. Сэрца майго часцінка. Свет, дзе ты іншым быў. З цёплай ласкавай […]...
- Доля батрачкі – Маці ў службу выпраўляе Родную дзяціну, Выпраўляючы, хавае Горкую слязіну. – Будзь паслушная, дачушка, – Навучае матка, – Дагаджай […]...
- Доля мая, ахвярная Ўсё, што павінна – здзейсніцца Што не павінна – не Йсці праз вароты цесныя Наканавана мне Йсці мне сцяжынкай вузкаю […]...
- Доля мая жытняя Калі я цябе пакінуў, Кранула асцём успамінаў Ты, поле маё старажытнае – Доля мая жытняя. Даруй мне за ўцёкі злачынныя. […]...
- Беларуская доля Калісьці вялікае княства… З народам адзіным і мужным! Да варвараў трапіла ў рабства… Прабыўшы пад гнетам бяздушным! Стагоддзі, гады і […]...
- Ax, Беларусь, мая ты доля Ax, Беларусь, мая ты доля, Мая сляза і пацалунак, Маё ў бярозках белых поле, Мой песнямі набіты клунак! Нясу цябе […]...
- Майго дзеда Усціна доля Майго дзеда Усціна доля Атрымалася горкай такою- Ён памёр у далёкім Комі Ніякою не вінны віною Больш пра гэта не […]...
- НАСТУПіЦЬ ЧАС Калі жыццё апусціць вочы, Прамовіць: “Далей не магу!” Калі найлепшы сябар не захоча, Схавае за спіну сваю руку. Калі замоўкнуць […]...
- Там, на волі, з жыцьём кубак поўны Там, на волі, з жыцьцём кубак поўны: Першы сорт! Вы плывіце далей сваім чоўнам. Я за борт. Вы ідзіце далей […]...
- Нехта кружляе угары Нехта кружляе угары, мроіць сябе высока. Я жа хаджу па зямлі, збіраю як скарбы зёлкі. Хутка цяпло міне. Скончыцца лета […]...
- На чужыне Вакол мяне кветкі прыгожа красуюць. Маркотна між іх я хаджу адзінок, Аж бачу – мне сіняй галоўкай ківае Наш родны, […]...
- Ну вось стаю з працягнутай рукою Ну вось стаю з працягнутай рукою з рахунку збіўся, ловячы каменні, ляцяць яны няспынна прада мною. бязладна ў нашым свеце […]...
- Хаджу па нівах, па лугах азёрных Хаджу па нівах, па лугах азёрных, Начую летуценна ў будане I думаю, чаму мне так прасторна? I песня прылятае да […]...
- НА АДЛЕГЛАСЦІ ДНЯ На адлегласці дня горад, дзе я хаджу, ем, нешта раблю і ахвярны бядзе. І гэтак да вечара, у каторы, калі […]...
- Ледзь знясілю, захварэю Ледзь знясілю, захварэю, Непакоюся найперш: Ці паспею, Ці даспею Напісаць свой лепшы верш? Каб хапіла толькі часу! Каб натхненне не […]...
- Не бачна слоў, абрысаў не чуваць Не бачна слоў, абрысаў не чуваць, Ды слотай набрыняе наваколле. Тут быў разлог, квітнела сенажаць, Цяпер – пачвары танчаць на […]...
- Адступаюць лясы Адступаюць лясы. Высыхаюць балоты. Усё меней красы – Усё больш адзіноты. З дбайным сумам глядзяць Землякі-хлебаробы На сваю сенажаць, На […]...
- Маналог Алеся Гаруна Гараць камяні ў маім вогнішчы, расцвеленыя агнём, нібы ваўчаняты ў логвішчы сонечным прамянём. У твар мне шугае полымя, ды я […]...
- Кругі Наканаваная мінута, Нікога ты не абышла. Над безданню ўзнялася крута Твая няўмольная скала, З якой і я зірнуць павінен, Пачуўшы […]...
- Шаптуха Шаптуха Ірыне Шыбека Памерлыя хаціны, на плошчы – чарнабыл: Наведаў я мясціны Дзе у маленстве быў. Язьмін, шыпшына, мальвы – […]...
- БАЛАДА УЛАДЗІМІРА ЖЫЛКІ (27.05.1900-1.03.1933) “Не плач, не плач па сыну, маці…”- Твой першы верш і ўздых апошні. Ёсць Беларусь, а значыць шчасце Таксама […]...
- Ярл Пальгарл Па зебры душы У цемры віжы ДабрАліся аж да сталіцы Майго каралеўства крыніцы. Падбухторваць узялІся народ Майго сэрца, А яшчэ […]...
- Помні аб смерці, мой дружа Помні аб смерці, мой дружа, -Не забывай аб жыцці… Бо трэба быць дужым, Каб не ўтануць ў забыцці. Не думай […]...
- БАЛАДА РАМУАЛЬДА ТРАЎГУТА (16.01.1826–5.08.1864) Двухгаловы арол над Айчынаю кружыць І табе зразумела чаго хоча ён. На шляху у чужынцаў крывавыя ружы Зацвітуць, і […]...
- КУПАННЕ Ў РОСАХ КУПАННЕ Ў РОСАХ Ноч. Аголена вусціш. Бег сукенкі з плячэй. На прасветленых вуснах адзінота начэй. Старажытнай замовы дрогкі, блытаны шэпт. […]...
- БАЛАДА АЛЯКСАНДРА РЫПІНСКАГА (каля 1810-1900) Праз трыццаць год вяртаешся дахаты, Рамантык, інсургент, мастак, паэт, І прад табою край твой-не пракляты, А любы, нібы […]...
- Гільяціна Балотная твань, Зялёная здань, Мяжа самалётная Крылам імжы Як агенты Фушэ Тупаралам Усе віжы І яшчэ сантыменты Маёй памяці Ў […]...
- Бяроза Прыгожай, статнай бярозцы Болей далей не расці, Садзілі яе пры дарозе У цёплую восень тады. Даглядалі з пяшчотай, паілі, Апоры […]...
- Вядзе мяне вечар дахаты Вядзе мяне вечар дахаты, далей ад цябе і далей. Б’е ў шыбіны вецер кудлаты і свечка дрыжыць на стале. …Хаваюцца […]...
- Холад Палае золкае паветра – Гараць асеннія кусты, Чырвона-цёмныя лісты, Сарваныя пякучым ветрам, Ляцяць: на чорныя карэнні, Праз ярка-жоўтую зару, У […]...
- Што, зламаўся? Што, зламаўся?… – Спусташэнне? Прорву роспачы пякучай, Страту мовы й слёз зняменне Ахіні рукой гаючай; Бездань цемені марознай, Бездыхання зеўру […]...
- Белы снег на далоні трымаю Белы снег на далоні трымаю, Растае ён у халодны ручай, Быццам родную мову губляю, У сэрцы гнеўны боль ды адчай. […]...
- Нараджаемся не для смерці Нараджаемся не для смерці, Нараджаемся мы, каб жыць, Ды страла нацэлена ў сэрца, Праз вякі ўжо страла ляціць. Чорны продак […]...
- КАЛI ЦВIЦЕ ВЕРАС Верас духмяны чароўным цвiце, Водарам цягне з хаты дзяўчынку. Быццам бурштыны сляды на расе, Куды завядзе яе стужка-сцяжынка? У мох […]...
- Бабовае і маісавае, або стручок з пачаткам Як так было ў новым свеце, што кола не было ў ім? І там жа ш сонца ёсць у небе. […]...
- Падставіўшы крыўдзіцелю шчаку Падставіўшы крыўдзіцелю шчаку, Да сэрца боль абразы не бяры – Збывай: запісвай крыўды на пяску, Каб сцерлі нават след ад […]...
- Заўсёды з любоўю З маленства нас любяць жанчыны, Перш – хлопчыкаў, потым мужчынаў, Спачатку – маці і сёстры, Потым – сяброўкі, Пасля – […]...
- На белым свеце Народзіны. Крокі. Палёт. І далеч, Дзе мары і сонца. Хвіліна. Гадзіна. Дзень, год… А далей? А далей Бясконцасць. Штохвіля, Штодзень […]...