Верш Жнiвень, арэхi i жоўтыя восы
Жнiвень, арэхi i жоўтыя восы,
Што замiналi цябе цалаваць.
Першы маток павуцiны бялёсы.
Пах пераспелай травы ў галавах.
Недзе на пожнi рыпелi калёсы.
Недзе натужна маторы гулi…
Грэшнае шчасце на грэшнай зямлi.
Жнiвень… Арэхi… I жоўтыя восы…
Ещё вершы:
- Жнiвень Ўсё навокал зелянее Пабялелi толькi нiвы Нiбы хмаркi ў сiнем небе Гэта жнiвень, гэта жнiвень Паглядзi, ўжо рабiна Чырванее сарамлiва […]...
- Гэтым вераснем зноў адцвілі мае жоўтыя радасці Гэтым вераснем зноў адцвілі мае жоўтыя радасці і чырвоным лістом пакацілася шчасце долу. Ты мне, восень, даруй за жыццёвыя горкія […]...
- У яе ад восені – жоўтыя лясы У яе ад восені – Жоўтыя лясы, Ад зімовай просіні – Промні абразЫ. І на гэтым вось памежжы Скасаванне візаў, […]...
- Так жухнуць кветкі Так жухнуць кветкі На стале. Так шамаціць Самотна лісце, Як ты, як ты Прызнаўся мне У сваёй шчырасці Калісці. Ды […]...
- Я баюся пачуць у адказ Я баюся пачуць у адказ: Мне, прабачце, цяпер не да вас. Збочу ў травы – такой бяды. Недзе ў вёсцы […]...
- Раённы аэрапорт Аэрапорт. Паласаты мяшок, Напяты дыханнем пагоркаў ліловых. Антэна і домік. I рыжы стажок, Увенчаны конусам жэрдак яловых. З спякотным трымценнем, […]...
- Яблычны Спас Плыве над садам дух мядовы Дзе тыя фарбы, словы ўзяць?– Не хопіць колераў і мовы, Каб водар спелы перадаць. Прыйду […]...
- Празрыстыя Празрыстыя Асеннія лясы Саромеюцца Яркага убрання. Ёсць у прыродзе штось Ад вымірання, Калі змаўкаюць Птушак галасы. Над гаем I над […]...
- Абцалую цябе Абцалую цябе, Абшапчу, Адагрэю, Не пушчу ні на міг У сівую зіму. Над вяршынямі сосен, Над вольным палётам барэю На […]...
- Салавейка Як у нашым у садочку Салавей спявае ноччу. Мой мiленькi Салавейка, Не шумi, бо спiць Андрэйка. I гаворыць Салавейка: “Пайшла […]...
- Жана мая Жана! Жана! Ганец не вярнуўся. І кастрычнік застыў у журбе. І кароль, як кароль, адвярнуўся, І адрокся зусім ад цябе. […]...
- Сьняжынкі-парашуты Сьняжынкі-парашуты Кружляюць за вакном, Спаміж самотных дрэваў Шукаючы спакой. Паверце, шлях няпросты Зь нябёсаў на зямлю – Стамлёны пух бялёсы […]...
- Пераклад верша “Love” Henry David Thoreau Бы дзве планеты, быць бы нам… Ды раптам… зоркаю двайной… Ўзышлі і ззяем… недзе там, Дзе спалучыліся з табой… Сусветных […]...
- Нібы апалая лістота Нібы апалая лістота Пачуццяў жоўтыя сляды… А побач цемрыва і слота Без той, каго ня бачыў ты… Без раставанняў і […]...
- Ляціць цягнік, грукоча Ляціць цягнік, грукоча па стыках жорсткіх шпал… Пра нешта там ляскочуць калёсы абапал дзьвух рэек паралелных… І шум, і звон, […]...
- Ода бярозаваму веніку Бярозавы венік, Бярозавы венік Зноў лечыць ад суму. Які яго геній Калісьці прыдумаў? Ці сейбіт старанны, Ці воін харобры, Быў […]...
- У АЛЬМАНАХ 1. Лятае прывiдны арол. Арэшнiк веццем шапацiць. Карчмар габлюе нейкi кол. Скрыпач высокае трымцiць. А там, ля вупражы i зброi, […]...
- А будзе час, калі і без нагоды А будзе час, калі і без нагоды, А проста так, ад шчодрасці быцця, Успомняцца ранейшыя нягоды Раней нязнанай мерай пачуцця. […]...
- Каб мне першабытны талент – уся пячора Каб мне першабытны талент – уся пячора дзівілася б на малюнкі, дзе ўсюды – Вы. Шанцуе, нібы тапельцу: ад самага […]...
- Дзеці-бежанцы Жоўтыя сланечнікі смяюцца. Бегаю па лужах басанож. Дзеці, што не могуць усміхнуцца. Дзеці без усмешкі – ну, і што ж? […]...
- Скупое сонца кволым промнем Скупое сонца кволым промнем Касіла лісце з клёнаў сонных… Ты ціха мовіла: “Да скону, I адкахаўшы, буду помніць”. А я […]...
- Час чмяля Час чмяля. Хвалі першага цяпла Прынесьлі кіпень абрыкосам, Над імі крылы чмель ўзьняў, Спрасонку чмыхнуў у поўны голас, Пасьля снобачаньняў […]...
- Восень расьпісала Восень расьпісала Лісьце клёнаў барвай. Прысадамі блукаюць Летуценьні-мары… У стройнае бярозкі, Бы сівізна на скронях, Жоўтыя лісточкі Ляцяць долу… Шолах…...
- Зямныя яблыкі З зямлі падымаю яблык – Спелы румяны ранет, Які быў пупышкай, Стаў кветкай, Зваліўся яблыкам… I так мільёны гадоў. Падаюць, […]...
- Я перажыў стагоддзі Я перажыў стагоддзі Адчужэння і цішыні, Сполаху павяртання да горкай зямлі. Звінелі, як восы, Мёртвыя дні, Зоркі – Страчаны час […]...
- Смецце Можа так атрымацца, Што ўсіх праблем у свеце Ня трэба вельмі баяцца Таму што гэта толькі смецце Усе тыя цяжкія […]...
- Ці гэта сон? Ці лёс жартуе? Ці гэта сон? Ці лёс жартуе? …Яна ступіла на парог. Як закаханасць ёй пасуе І позірк светлы без трывог! І […]...
- МЫ З ТАБОЮ ІСЦІННЫЯ Недзе сярод маетнасці Ёсць мы з табою ісцінныя, Як воблакі ў небе з бледнасці Ў блакіт незвычайны высціраны. Недзе сярод […]...
- На партызанскім аэрадроме Навокал цішыня. Толькі чутна, як зрэдку Каласы зашумяць На шырокім палетку. Зашумяць і паклон Хіляць бору старому, Дзе прапелер відзён […]...
- Сланечнікі Усе кветкі разгубілі, Нават дрэвы хутка страцяць, Свае гарачыя як кроў Чырвона-жоўтыя пялёсткі. А што ж ужо паробіш?! Калі ў […]...
- Сонечны дождж Ён паліўся… Спорны, шчодры. Церабнуў па промнях коса, Зазваніў са стрэх у вёдры, На дварэ абмыў калёсы. Падстаўляюць чашкі кветкі […]...
- Простае шчасце людское Простае шчасце людское, Так неабходна для нас. Каб за вокнамi сонца блiшчала, Ды белы бусел ляцеу каля нас. Гэтае шчасце, […]...
- Спрэчка Спрэчка… ********************************** Гром уверсе грымнуў, ляснуў, На зямлю паліўся дождж. Ноч блукала маё шчасце І прамокла ўсё наскрозь… Не знайшло […]...
- СМАРАГДАВЫЯ ЗОРКІ Зяленыя травы жыцьця, смарагдавыя зоркі Ляжаць на шляхах – прама пад нагамі… Ідзем, топчам, ня заўважаем – як пяшчотны, мяккі […]...
- Зоркі Пыльныя жоўтыя зоркі без клопату і любові лашчаць святлом травінкі на змрочным бязмежным полі. Адлегласці і прасторы… Cузор’яў далёкіх агні. […]...
- Не вароціш Не вароціш ніколі, ніколі, тых сыноў, што забрала вайна. Ні Артура, ні Васі, ні Колі, іх няма, больш няма. Іх […]...
- Трывожна стынуць ліхтары Трывожна стынуць ліхтары Паміж дамоў… Мільгаюць зоркі. I поўняў жоўтыя шары У лёдзе лужаў на двары Ляжаць бязліка. Спяць пагоркі. […]...
- Зацерушыла каляіны Зацерушыла каляіны, Пралеглі жоўтыя сляды. Узнесла восень павучыны, Як тоненькія правады. Я ведаю, што неўпрыкметку Прыйшла яна ў прытулак твой, […]...
- Гэта спакой, ці турбота Гэта спакой, ці турбота… Угледзеўся ў млечны я шлях. У сэрцы гуляе самота, Быццам бы вецер у палях. Што мне […]...
- Аб сумленні А справа, мусіць, у сумленні… Яно нам душы ці ірве, Калі струхлелае бярвенне Карэнне высекчы заве? Давалі ў рукі нам […]...