Верш Сьняжынкі-парашуты

Ещё вершы:

1. Няхай палунаюць сьняжынкі вольныя Лашчыць сваёю музыкай цішыня, Пяшчотна вецер трымціць увечары. Дзесьці так гучна пяе вясна, Вабіць кволым ды крохкім плечыкам. Ціха-ціхенька ўцякае […]...
2. Сьнежны зоркапад За вакном сягоньня Зноўку сьнегапад. Сыпе, сыпе зь неба Сьнежны зоркапад. Кожная сьняжынка, Бы метэарыт, Падае да долу, Толькі не […]...
3. Яшчэ прыцемак сьвітальны Яшчэ прыцемак сьвітальны Ахутвае зямлю, Шэра-блакітны колер Мае сьнежны покрыў. Сухі быльнёг Матляе ветрык зімны, А той смуткуе Пра пару […]...
4. Зімовы дождж Зімовы дождж – па шыбах слёзы… На крушнях волкі ночы цень. Твой шлях адсіверны мімозы Ўсцілаюць зоркамі надзей… Надзей няўцямных, […]...
5. Запела вясна сваю песню I шумам задумнага лесу, I шчэбетам птушак шчаслівых Запела вясна сваю песню, Запела на збуджаных нівах. Выходзіць сялянін на поле, […]...
6. У полі Грышка, хлопчык невялічкі, У поле выйшаў з дому, Люба там каля крынічкі Хлопчыку малому! У гушчары кустоў зялёных Многа розных […]...
7. Мова родная Ты – самы першы снег – цнатлівая. Крынічны звонкі смех – гуллівая. Асенняя туга – шчымлівая. Ты – хваля ў […]...
8. Спакой марознай цішыні Спакой марознай цішыні, Павольна снег кладзецца. Імкліва адыходзяць дні І толькі застаецца журба па тым, што ўжо было, было-як сон […]...
9. Сярэбранае Легкай, пустэльнай палегкай кладзецца на сэрца смуга, ранку роснага, месцамі мяккага, месцамі чорствага сонца і неба белы пяшчотны слуга… Ці […]...
10. Бог прыйшоў на грэшную зямлю Бог прыйшоў на грэшную зямлю. Бог прыйшоў на грэшную зямлю. Для людзей святло вялікае заззяла. Бог прыйшоў на грэшную зямлю. […]...
11. У вяках столькі раз апетае У вяках столькі раз апетае, Сонца! Ты ад хвалы не меншаеш!.. Дык прабач мне й на гэты раз. Я пра […]...
12. Ем кулеш свой, а ён дзёгаць чорный Ем кулеш свой, а ён дзёгаць чорный, Лыжкой чэрпаю долю свою, А яна ідзе прасторам няторным, Усё на горку, наўпрамк, […]...
13. Клаўдзіі Танцуе “лявоніху” Сьнежная замець. Смуткуе бярозка Ў чаканьні вясны. На вуснах каханай Усьмешка блукае, Мы кружымся ў вальсе – Й […]...
14. Паміж Бугам і Дняпром Брэшуць, я не адракуся Не ад мовы, не ад вершаў Не ад Бога, што малюся Як пражыць, калі не верыш? […]...
15. Шэрае Намалюю я твой партрэт – Будзе ў ім толькі шэры колер, Як той дах і той змрочны склеп, Як кастрычніцкі […]...
16. Бела-чырвона-белы верш Чырвоная ружа на белым снезе, Ляжыць, памірае, нібы ў палоне. Як бела-чырвоны штандарт баявы, Як бела-чырвоны сімвал Пагоні. Навошта нам […]...
17. Казаноўка Успомніў Вёсачку Казаноўку. Ліпень, лета стаіць на дварэ. Вось на досвітку бацька зноўку На рыбалку мяне бярэ. Там ля вёскі […]...
18. Восені кладзецца ліст журботны Восені кладзецца ліст журботны На сухія з чэрвеня брады. Неўпрыкмет у вырай незваротны Птушкамі ляцяць мае гады. Прамільгнулі чайкі дзён […]...
19. Доля мая жытняя Калі я цябе пакінуў, Кранула асцём успамінаў Ты, поле маё старажытнае – Доля мая жытняя. Даруй мне за ўцёкі злачынныя. […]...
20. Так жухнуць кветкі Так жухнуць кветкі На стале. Так шамаціць Самотна лісце, Як ты, як ты Прызнаўся мне У сваёй шчырасці Калісці. Ды […]...
21. Я кахаю цябе Я губляю цябе ў недарэчнасці фразаў, Я губляю цябе ў абыякавым нечым. Паміж намі каханне – як-быццам зараза: Мы кахаем […]...
22. Мілая матуля Цеплынёй атуліць Сонейка зямлю. Мілая матуля, Я цябе люблю. Мне з табой утульна, І спяваю я: “Мамачка, Матуля, Любая мая”. […]...
23. Салоўкі (баляда) Там, дзе вербы ля крыніцы, Як зялёная падкоўка, Адчыняла аканіцы Ранку вёсачка Салоўкі. Дацямна зямлю арала, Ад хвароб зьбірала зёлкі, […]...
24. Якое шчасце Якое шчасце – Жыць на белым свеце, Піць водар траў і цішыню бароў, Твар падстаўляць пад чабаровы вецер I мець […]...
25. Дзякую, нябесны Ойча Дзякую, нябесны Ойча, што стварыў мяне аднойчы, што ў халодны дзень зімовы небыцьця разьбіў аковы, адчыніў жыцьця мне дзьверцу, і […]...
26. Неба снегам зямлю кранае Неба снегам зямлю кранае Дзе мiж iмi мяжа – не пайму Ў якi бок мне iсцi – не знаю Свае […]...
27. Я губляў час у пошуках ладу Я губляў час у пошуках ладу, Я канаў, абуджаўся ў журбе, Для сябе біраў я пасады, Я занадта ня ведаў […]...
28. А першы сьнег А першы сьнег, Як першае каханьне… Прачнешся, А вакол – сьвятло. А ўчора – Гэтак не было. І гэтак – […]...
29. НЕЗАЛЕЖНАСЦЬ Дзень сягоння ўрачысты, Сцяг вітае ў небе чыстым. Па праспекту парад крочыць, Гараць дзетак малых вочы. Наш арнамент – чырвань […]...
30. Два полі Было ў салдата два полі, поле, дзе кветкі ірваў, бегаў з сябрамі на волі, і поле, дзе ён ваяваў. Ціха […]...
31. Нявесце Каліноўскага Недзе поруч ляжалі дарогі, Кліч кахання ляцеў ад ніў, Але ён не кахаў нікога, Бо занадта радзіму любіў. Варты лепшага […]...
32. Скупое сонца кволым промнем Скупое сонца кволым промнем Касіла лісце з клёнаў сонных… Ты ціха мовіла: “Да скону, I адкахаўшы, буду помніць”. А я […]...
33. На прысьвятак дня Падалеў ночы змрок, Павышэла сьвятло – Зараніца за крок Галам высьветліць дно. Ачуняе сяло, Што хавае сьліўняк – Адшукае вясло […]...
34. Тураўскія крыжы Сівы туман плыве над плёсам. У сутонні дрэмлюць прамяні. У Тураве, блаславёным лёсам, Растуць з прадоння камяні. На божы свет […]...
35. БАЛАДА АЛЬДОНЫ (1309-26.05.1339) Дзяўчынка, дзяўчына, жанчына… Альдона зрабілася Ганнай. І сніцца, як воля, Айчына, Князёўне, што стала жаданай Пад небам чужым і […]...
36. Жнiвень, арэхi i жоўтыя восы Жнiвень, арэхi i жоўтыя восы, Што замiналi цябе цалаваць. Першы маток павуцiны бялёсы. Пах пераспелай травы ў галавах. Недзе на […]...
37. Вечар на захадзе ў попеле тушыць Вечар на захадзе ў попеле тушыць Кучу чырвоных кавалкаў вугля; Ціха ўсё; вецер лістка не зварушыць, Не скалыхнуцца ні траўкай […]...
38. У белым-белым ты ў закутак мой У белым-белым ты ў закутак мой Зайшла і ціхай госцяй пасядзела, Здалася мне чаромхаю лясной; Цяпер табою поўны ўвесь пакой, […]...
39. Я – мужыцкі сын, і радаслоўная Я – мужыцкі сын, і радаслоўная анідзе не значыцца мая, дзед і прадзед, а далей замглёная далячынь – стагоддзяў акіян. […]...
40. У вокны глянеш – снег навокал У вокны глянеш – снег навокал, Галінкі дрэў у задуменні белым, І птушкі прытуліліся да вокнаў, Як да далоні чалавечай […]...