Верш У калядны вечар
Міргае поўня вокам,
І дрэмлюць ліхтары.
Калядна ўсё навокал
На снежаньскім двары.
Такая спакайнеча
На поплаве пустым.
Напевы з хаты нечай
Чуваць на паўвярсты.
Аж сэрца замірае –
Счарованы стаіш,
Красою ахінае
Адбеленая ціш.
І пах марознай хвоі
Навее згадкі мне.
Імчаць па гурбах мроі
На белым скакуне.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Вечар пяшчотна пяе калыханку Вечар пяшчотна пяе калыханку. Цішынёй ахінае мне плечы. Частка да часткі складаю мазаіку Пачуццяў сваіх чалавечых. Тчэцца ўзор маіх думак […]...
- Вечар ?і зноў адзін пад сумным небам, і зноў жукаю выйсьця шлях. Я размаўляю тут з анёлам, З сьлязьмі самоты на […]...
- Зноў пахавае вечар золкі Зноў пахавае вечар золкі Празрыстасць сініх вод І цішінёй заплачуць зоркі, Імкнучысь у млечны небасход… За кропляй кропля – дождж […]...
- Калі надыходзіць вечар Калі надыходзіць вечар І бачна захад вераснёвы, Басая Ў светлай кашулі Стаіць у рамонкавым полі. Спявае і шэпча, смяецца, Цякуць […]...
- Вечар у лесе Стамілася сонца, за лесам прысела І росныя кроплі злажыла ў траву. Нядаўна на небе яно зіхацела, А зараз на ўзгорак […]...
- Экспромт Ах сініца-вестуніца, Што ты б’ешся у акно? – Можа, мілы мне прысніцца, Што мне мроіцца даўно? Мо паштоўкай у канверце […]...
- Калядны верш Снег ідзе, пакідаючы ў меншасці год. Прадавачкам два тыдні раскошы: мандарынкі з шампанскім – і будзе даход, покі ў нас […]...
- Сьвяточны, старажытны дух калядны Сьвяточны, старажытны дух калядны, Магічны дух язычніцкіх акрас, Смаленьня дух, дух кміну і каляндры, Дух на шасьце падвешаных каўбас, Калісьці […]...
- Вечар школьных сяброў Параскідала нас па белым свеце, Калі ж мы зноў вяртаемся сюды, Усё тыя ж мы гарэзлівыя дзеці, І кожны з […]...
- Жыве ў Бяларучах Купала Жыве ў Бяларучах Купала, Душа Купалы будзіць нас. Нязгаснай зоркаю заззяла, Каб веры промень не пагас. Тут Беларусь, як веру, […]...
- Чырвонае на белым ЧЫРВОНАЕ НА БЕЛЫМ Шырэе між намі мяжа, Абветраны словы кахання. А ружы на снезе дрыжаць, Бы сведкі балючых растанняў. Так […]...
- СЦЯНА СЦЯНА Цёмна ў мяцеліцу, вецер і снег, Шлях толькі быў – заблудзіў чалавек. Ногі у гурбах, ня чуецца цвердзь, Ў […]...
- Вечар асенні, вечар маўклівы Вечар асенні, вечар маўклівы Песціць, цалуе, песціць каліны. Песня зблудзіла, песня у гаі, Зоры ж у высі, зоры мігаюць. Срэбрам […]...
- У Балотных Ялінах “хаваючыся напалову ў тумане, імчыць над змрочнай млёй дзікае паляванне караля Стаха “ У. Караткевіч У Балотных Ялінах жыве даўні […]...
- Прывыкаю, к табе прывыкаю Прывыкаю, к табе прывыкаю. Прыкіпаю праз з’едлівы боль. На пакуты сябе абракаю. З галавой у зямную юдоль. Замірае, з табой […]...
- Цвінтарэй Так зыркаюць вачэй маіх звяркі. Збіў з панталыку, раздражніў і цешся. Як вочны цвет запаланіў гуркі, нібы сівец запаланіў грудкі, […]...
- На ростані паміж бярозаў – крыж На ростані паміж бярозаў – крыж… Драўляны слуп пад дашкам заімшэлым. Душа, здаецца, ў вырай адляцела, Увесь Сусвет спавіт туманам […]...
- Спакой марознай цішыні Спакой марознай цішыні, Павольна снег кладзецца. Імкліва адыходзяць дні І толькі застаецца журба па тым, што ўжо было, было-як сон […]...
- На вышыні Уздых бяздымнага паветра на вышыні дзве тысячы метраў. Адсюль усе здаецца простым, а не заблытаным, сур’ёзным. Аблокі тут вальсуюць з […]...
- За якой гарою За якой гарою, Дзе шукаць па свеце Маладыя мроі Маладога лета, Што цвілі, буялі Колісь так шматкветна, А пасля завялі […]...
- Мроі белых туманоў На зары ліловым вадаспадам Пралілося неба на траву. І рака замроілася садам, Уздыхнуўшы ціха на плыву. Ці то белым полымем […]...
- Цвердалобая зіма Цвердалобая зіма, ну, ніяк не зразумее, Што уйсці прыйшла пара. Памарозіла, і досыць! Пазабавіла спална! Сыпіць, сыпіць белым снегам. Скрозь […]...
- Адлёт Жураулёу Белыя валокны Сцелюцца над долам. Не спяваюць птушкі, Сціхнуў лесу шолам. Сцелюцца валокны, Тчэцца павуціна – Блізка, блізка восень, Смутная […]...
- Адлёт жураўлёў Белыя валокны Сцелюцца над долам. Не спяваюць птушкі, Сціхнуў лесу шолам. Сцелюцца валокны, Тчэцца павуціна – Блізка, блізка восень, Смутная […]...
- Байцу, які першы ступіў на беларускую зямлю Не знаю, хто ты – баявы уралец Ці дужы, каранасты сібірак. Падправіўшы спраўней паходны ранец, Прайшоў ты першым па маіх […]...
- Цемра Сцюдзёна і цёмна – Нібыта не лета… Зялёна і ярка – Нібыта не восень… Стаіш ля вады – Нібыта прыгожа… […]...
- Пысьвячэнне Алене Кіш Як валацуга – з тугой заручоная, сябра бядноты ў сваяцтве са смуткам. водбіткі часу варожа – чырвоныя,- бездапаможна – з […]...
- Асенні вечар На лістоце – кроплі, на траве – расінкі, падаюць з нябёсаў дробныя дажджынкі. То ж асенні вечар – надыходзіць рана, […]...
- У вераснёўскі вечар Лагодны вечар, ціхі, вераснёвы. Кучомкі хвой замлелі ў цішыні, I мой дубок не зрушыцца ні-ні, I я маўчу, ніжу на […]...
- Дагарае вечар Дагарае вечар полымем ружовым, Залатое сонца села за раку. Нейдзе там зязюля ўсе куе бясконца, Бы чыюсці долю, звонкае “ку-ку”. […]...
- Апошні вечар Малюся за сяброў, Што ёсць і будуць, За лёс краіны І задароўе, за Цябе; калі я раптам Знікну, проста Абдымі […]...
- Вечар у Міры З дачкою мы адчулі – тут сябры. Нас сабралося шмат, у пакоі цесна. Пілі гарбату і спявалі песні У незабыўны […]...
- Ліпеньскі вечар Яшчэ ў дрымоце дзённай совы, Раса не легла на лугі, А ён папругай тумановай Падперазаў ужо стагі. Як “заўтра” захадам […]...
- Вечар у горадзе Вечар у горадзе. Раскрыліўся цёмна – каштанавы вечар. Стаміўся. Стараўся паспець Падсыпаць сняжку, запаліць зоры-свечы І ў вокны дамоў паглядзець. […]...
- Бой пад вечар скончыўся Бой пад вечар скончыўся, А мы ўсё Пра атаку, Хоць былі ўжо “тыл”. I ніхто яшчэ з нас не памыўся, […]...
- Шыпшынавы вечар Кастрычнік іграе па нотах Самотнага Шумана. У восені – твар адзіноты і водар мінулага. Глынаю шыпшынавы вечар, атручаны думкамі. Ісці […]...
- Зажурыўся вечар Зажурыўся вечар ветрам у чорных косах, Хмары скралі з неба поўню, як назло… Марыў я скупнуцца ў крыштальных росах, Марыў […]...
- Малінавы вечар Малінавы вечар крылом дакрануўся, Да думак маіх і ў ноч паляцеў. Спужалася раптам, каб ты не прачнуўся, Калі за акном […]...
- Ноч маладзіка Над Случчынаю – ноч маладзіка… Трапечуць зоркі у рачных затонах… Грываста луг перажагнаюць коні… Лілеямі успенена рака… Над Случчынаю – […]...
- Зімовы вечар Гадзіннік б’е ўжо позні час, Нявесела сядзець у хаце. Прайдуся сцежкаю ў час, Калі кружыцца снег у садзе. Мне бачны […]...