Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Цвердалобая зіма

Цвердалобая зіма,
ну, ніяк не зразумее,
Што уйсці прыйшла пара.

Памарозіла, і досыць!
Пазабавіла спална!
Сыпіць, сыпіць белым снегам.
Скрозь суцэльная сцена!

Усе замецены дарогі.
Не праехаць, не прайсці.
Тонуць у снежных гурбах ногі,
Нікуды не падысці…

Закруціла, запуржыла,
Разухабілась знарок,
і вясне не саступае
Ні на йоту, ні на крок!

Лічыць глупая, што вечна
Будзе ўсюды панаваць.
Снежыць, снежыць недарэчна…
Лёд не хоча раставаць.

Але, як ты не старайся,
Час зімы ляціць у зыход.
Толькі сонейка прыгрэе,
Лінуць рэкі талых вод.

Пані Стужа будзе гнана
Хутка за палярны круг.
Пані Цеплыня аддана
Распачне ліхі наступ.

І змяніць ні хто не ў стане
Поступ часу на Зямлі.
За зімой вясна настане,
Як ты глобус не круці!

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Цвердалобая зіма - Мікалай Куко