Верш А вы чулі, аб чым

Ещё вершы:

1. Ці вы чулі? Ці вы чулі? Ці вы чулі? Хутка свята – Новы год! У маленечкай Настулі Шмат заняткаў і турбот. То чапляе […]...
2. Вецер дзьме непаслухмяны Вецер дзьме непаслухмяны, Мы ўдваіх сядзім. У мяне на сэрцы раны. Ты – пускаеш дым. Недзе ў небе сіратліва Хмарка […]...
3. Жаданне паэта Жадае маўчання душа, А ранак – у крыку варон, У гудзе машынным шаша, Гучыць дзесьці вальс, нібы сон… Прасцяг – […]...
4. Першы снег Снег пушысты, бадзёры, крамяны Ціхай беллю празрыстаю лёг, Дрэвы, хаты ахутаў рахманы, І застыў на шырокіх палёх. Першы снег – […]...
5. Не заві Не заві, калі дрэмле ў парозе сабака, Што тваё гэтак пільна вартуе дабро. Я баюся:абернецца ён ваўкалакам, Я баюся: ў […]...
6. Вясковае вяселле (З маленства) Звініце, звонкія званкі I разлівайся, смех! Ва ўрачысты дзень такі Не весяліцца – грэх. Як каралеўна, маладая, Хоць ты малюй […]...
7. Журба На могілках вецер галосіць, смутак гайдае над крыжам. Пад сонцам травеньскім рыжым жанчына у Госпада просіць: “Даруй нам Ўсявышні спакой, […]...
8. Дыхаць Непахісныя…сьцены і вокны Падаецца, ня з гэтага сьвету, Я – часткова гукі і водар, Я – часткова сонца і вецер. […]...
9. Хвіліна маўчання Хто ў вечнасць пайшоў, Таму годы здаюцца хвілінамі. Ды гэта хвіліна, Здаецца мне, Так і для іх Няспешна праходзіць, Звязуючай […]...
10. Вясна пяе, i свiшча, i шчабеча Вясна пяе, i свiшча, i шчабеча, – На паплавах, на нiвах, у лясах, – I ўсюды просьба чутна: “Чалавеча! Пачуй […]...
11. Празрыстыя Празрыстыя Асеннія лясы Саромеюцца Яркага убрання. Ёсць у прыродзе штось Ад вымірання, Калі змаўкаюць Птушак галасы. Над гаем I над […]...
12. Развітанне воіна Час прыйшоў нам сыходзіць, мама. Не кладзі мне з сабою слёзаў, грошай мне не патрэбна таксама: не адкупішся імі ад […]...
13. Ноч скарыла гукі мрояў Ноч скарыла гукі мрояў, пакарыла сенажаць. не бачна жаночых у полі строяў ноч прыйшла малят пужаць. Там дзе хітае вецер […]...
14. За імгненнем бяжыць імгненне За імгненнем бяжыць імгненне, Нібы кадры нямога кіно. Вечнасць грае ў тэатры стварэння, Нараджаючы цень і святло. За хвілінай мінае […]...
15. І гавораць месяцы Студзень студзіць вокны, дзверы подыхам мяцеліцы. Завывае люты зверам – аж дрыжыць аселіца. Сакавік – з гаючым сокам, з сонечнаю […]...
16. Вецер выпусціў, нібы са жмені Вецер выпусціў, нібы са жмені, падхапіў зноў і злосна кінуў на халодную шыбіну мокрую лісцяў некалькі. На зямлю ўсё апала. […]...
17. Упадзе на тваё плячо Над вёскаю – Дым нахлупам навіс. Паветра – студзяністае, густое. Шарэлым ранкам, нібы сыты ліс, Спіць вецер недзе ў норах […]...
18. Свята вялiкае – мая дзевятае Свята вялiкае – мая дзевятае Бэз i каштан цвiтуць Колькi не клiкаю дзеда i тату я Голас ў адказ не […]...
19. Наш шлях Журботныя прагалы, дзе ні гляну, I ў сёлах, і ў лясах. Гарэлы клён схіліўся да паркану, Сам чорны, як манах. […]...
20. НА АДЛЕГЛАСЦІ ДНЯ На адлегласці дня горад, дзе я хаджу, ем, нешта раблю і ахвярны бядзе. І гэтак да вечара, у каторы, калі […]...
21. БАЛАДА ЛЬВА САПЕГІ (4.04.1557-7.07.1633) У Ружанах на вуліцы вецер, Нібы воўк, што ў начы заблудзіў, Ля вакон, што да раніцы свецяць, Прыпыніўся, свой […]...
22. Маленькая дзяўчынка Маленькая дзяўчынка аднойчы запытала У п’янага радзіцеля: “У чым жа сэнс жыцця?” І бацька спрабаваў ёй адказаць. Ды мала было […]...
23. Ружа вятроў кахання Свой лёс па рамонках любові – Вятрыска выгуліваў далі: Пялёсткамі шчасця не зловіш! Насіўся вецер па зямлі, насіўся вецер… Там […]...
24. Калхіда В. Мандэльштаму 1. Сачыла Калхіда калядныя зоры Вачыма галодных каменных адтулін. Нібыта цыклопы ў пярэстай прасторы З дазволу суворага часу паснулі. Бадзяцца […]...
25. Бацька Дняпро (абрадовая песня) Выйдзем на Маслёну Да Дняпра вялікага, Разам з ім абудзім Мы мядзведзя дзікага. Бацька Дняпро, чаму ж ты нявясёлы? Паглядзі […]...
26. Хатынь Калі іду па хатыні Камінамі званамі Нешта цяжка нахлыне Нібы скрозь сэрца камень Нібы скрозь сэрца кулі Куляметныя чэргі Што […]...
27. Але ж… як гэта ёй сказаць? Але ж… як гэта ёй сказаць? Я з дабрадзеямі не знаюсь, Сяброўства зь імі не вяду, Каго ж, штомоц, шчыра […]...
28. Гімн беларускіх авечак Многа звеку мы зазналі гора, здзерства і слаты, слёзы крыўды пралівалі, покуль не з’явіўся Ты. Ты ў нас аджывіў надзею, […]...
29. Калі хвароба У цела нешта прарасло, І моцна лёгкія згубіла. Не ведаюць, адкуль прыйшло, Але здароўе падкупіла. І больш няма куды ляцець, […]...
30. Сустрэча Працяг верша “Бацьку” Р. Барадуліна Даўно закончылась вайна, Краіна залячыла раны. Зноў на зямлю прыйшла вясна, Палеткі ў зелені прыбраны. […]...
31. Ліпа Зноў вясною ліпа зацвіце, Мне яна нібы напамінанне. Колькі год прайшло, але яшчэ Не забыла першае спатканне. З неба зоркі […]...
32. Незразумелае Незразумеламу цяжка зразумець тое, аб чым гудзе ў сэрцы. Нават калі, які “разумень” цябе запрашае сэрца гэта з’есці. Не разабрацца […]...
33. Жоўтай восені сумны звон Жоўтай восені сумны звон Зноў паціху трывожыць сэрца. Неба шэрага парасон Зрэдку промнямі усміхнецца. Нетаропка, нібы пастух, Вецер лісце дарогай […]...
34. Ветразі ВЕТРАЗІ Мора без ветразяў – неба без зор, Вока спыніць на чым?… Дух рамантычны як быццам памёр З часу, калі […]...
35. Шукай ў дробязях празрэння Шукай ў дробязях празрэння, Дзе свежай думкi ёсць палёт. Дзе ёсць краса – там ёсць натхненне (Азарт, прыгоды i здзiўленне!), […]...
36. Сакура О, цуд! Яшчэ хвалюючы людзей, Што выжылі ў шаленстве землятрусаў, Зноў сакура ў Японіі цвіце – Вачам, слязьмі напоўненым, спакуса. […]...
37. Хрыстос уваскрос! Вясна ўзышла над Беларуссю Залатаспеўным капяжом. Блакiт Радзiмы першы бусел Зноў мерыць стомленым крылом. Са звонам ускрылiўшы з храмаў, Вясновы […]...
38. Вішні Вішні Поўнач, сцюжа, вясновыя святы… Л. Геніюш Поўнач, сцюжа, вясновыя святы, Сны і слёзы па твары як соль. Вішні дома […]...
39. Даруй Даруй мне за ўчарашні дзень Адной хвілінай поўнага маўчання. Даруй за той непрадказальны цень, Што лег пад ногі нашаму каханню. […]...
40. Плачуць ў ночы нябесы Плачуць ў ночы нябесы, мо душа іх баліць? Шум дажджу, нібы дроб барабана, Нібы спевам жалейкі вецер гучыць, Звіняць шыбы […]...