Верш Карагод

Ещё вершы:

1. Зоркі жыцця Палохаць павінна аднолькавасць думак, А нас яна вабіць. Не слухаць патрэбна, што іншыя кажуць, А мы проста так Прымаем да […]...
2. БЕЛЫ КАРАГОД Пабач, якая сёння завіруха за акном! Мяце і сыпле, як ніколі ў гэтым годзе. Зачаравала вёску зноў цудоўным сном і […]...
3. Маладосць–гэта цуд Маладосць-гэта цуд… Хтосьці з мудрых сказаў, Свайго поспеху зняўшы плады: Маладосць-гэта цуд, Які з часам бясследна праходзіць. Час чакаць не […]...
4. Кроплі дажджу Кроплі дажджу Дождж ад раніцы ідзе досыць цёплы. Скачуць кроплі па вадзе, танчаць кроплі. З паўгадзіны мо стаю ля таполі, […]...
5. Зямны час Час зямны – вялізная варонка, Ў якой знікаюць ўсе мінулыя падзеі. Чалавек губляецца ў ёй быццам іголка, Знайсці якую немагчыма […]...
6. Хай гады знікаюць Хай гады знікаюць – памяць застаецца: Што раней спазналі, у сабе нясём. І таксама сонца з неба нам смяецца: Як […]...
7. Я аддаў свае сэрца даўно Я аддаў свае сэрца даўно не табе, скруціўшы яго у камок цеплыні. Прабач, для цябе пустая душа не верыш-зірні… Я […]...
8. І верціцца Зямля Прайшоўшых дзён патрэбу не шукаю. І можна, мусіць, так сказаць: мінаюць дні, гады мінаюць, канца ім краю не відаць. Праходзіць […]...
9. У бездані знікаюць караблі У бездані знікаюць караблі, Якім ніколі не знайсці спакою, А я святло ад месяца праліў Над хвалямі халоднага прыбоя. Хай […]...
10. Настальгія А болей ні слова – маўчы, Касету пастаў, уключы – Хай сум у сутоньні паўсонным Паўстане з журбой на мяжы; […]...
11. СЛЁЗЫ Дрэва чула дрыжыць ад дыхання паўночнай зімы. Ліст сумуе на ім: ён застаўся навечна адзіны. Кроплі плачу з нябёс… Паглядзі, […]...
12. Арыстакратка Лёс мяне сцежкамі радасці вёў, Вёў да цябе на спатканне, Ты – беларуска, ты – нашых краёў, Арыстакратка кахання. Гэтак […]...
13. Дзяўчаты знікаюць у каханні Дзяўчаты знікаюць у каханні: Іграюць ужо іншую ролю. Удзячны табе дарагая, Што ты застаешся са мною. Дзяўчаты знікаюць у каханні: […]...
14. Апафеоз Чарговая дзяўчына Знікае ў небыцці. Якая прычына Заставіла ісці? На пошукі лепшага лёсу, Які нясецца ў нябёсах, Ды не спускаецца […]...
15. Прыпыніце час Прыпыніце час: Мне патрэбна выйсці. Колькі ёсць яшчэ нас З прыналежнасцю “чыйсці” Прыпыніце час, Бо няма ўжо моцы: Ён бяжыць […]...
16. Божа мілы Ах, Божа мілы, як жа жыць, скажы, Калі наўкола поўзаюць вужы, Калі замест людзей стаяць крыжы?! Ах, Божа мілы, як […]...
17. Калі сэрца тугой шчымела Калі сэрца тугой шчымела, Бо яму святла не хапала, — Да мяне заходзіў нясмела Летуценнік Янка Купала. Калі я, прыгнечаны […]...
18. Энергія пераходзіць у энергію “Энергія – пераходзіць у энергію” – сцвярджае фізіка. “Нішто не знікае бясследна” – дадаюць філосафы. …Чаму, аднак, калі памірае каханне, […]...
19. Адпусці грахі Цяжкія шляхі – сумленныя шляхі, Горшыя шляхі вінаваўца, Паглядзі у твар, Ды адпусці грахі, Сілы адшукай Прыняць і не злавацца. […]...
20. Цікавілась лэдзі Цікавілась лэдзі: А ён куды едзе, Ў якую бэрлогу такую Мядзьведзем? Або нат і ў схрон, ебанат, На шмат дзён […]...
21. Ведаем, жывём занадта мала Ведаем, жывём занадта мала, Каб на прыканцы не шкадаваць, Што не ўсё, чым доля нас вітала, З годнасцю мы ўмелі […]...
22. Спеў маёй душы На шляху раптам прыпынюся У вясновых дзівос пару. Пра красу роднай Беларусі З-пад нябёсаў спяе жаўрук. Пеючы ў вышыні адрання, […]...
23. Цяжкасці кахання Кахаю я, ты мне павер! Паверыш з часам, Не абражай мяне цяпер Сваiм адказам. Чакаць прыемнасцi дарма, Боль адчуваю, Кахання […]...
24. Мае мары разбіваюцца аб лёд Мае мары разбіваюцца аб лёд. Я не ведаю, што ўперадзе імжыць. Хвалі тыдняў. Дзён – вадаварот. Без пяшчоты сэрца не […]...
25. Акрыяла гэтым часам зайздрасць Акрыяла гэтым часам зайздрасць, Упэўнены кірунак да хлусні, І зноў на карак абцугамі прагнасць, Паміж панурай жыццёвай мітусні. Знікаюць мроі […]...
26. Калі не ведалі Мару ацаліць ад забыцця тую хвіліну калі жыццё ставалася вартым пражывання кожнага іншага шэрага дня таго дня які пражыўшы назаўсім […]...
27. Казаць “бывай” не трэба Казаць”бывай” не трэба, памаўчым, Ля навальніцай зрэзанага дрэва… Сціскае сцюжа рамянём сваім, У сківіцах пульсуючыя нервы. Глядзі у вочы, там […]...
28. Не чакай! Напэўна, усе добра ведаюць песню N. R. M. “Тры чарапахі”. Так, я набралася смеласці зрабіць свой варыянт. Вось, што атрымалася. […]...
29. Сялянка Можа, сонныя з самага ранку, Людзі знойдуцца – скажуць: “не лжы”. Дык няхай… Але працы сялянкі, Я скажу, ты не […]...
30. Мною забыта нямала Мною забыта нямала сваіх і пачутых слоў, а словы, што ты сказала, чуюцца зноў і зноў: “Як бы цябе я […]...
31. Заўтра Я заўтра змянюся ў лепшы, У супрацьлеглы бок: Напішу можа лепей вершы І даведаюся, хто такі Бог. Заўтра. Заўтра я […]...
32. Стварэньне Сусьвету Сябар мой, паглядзі: у табе заключаецца Вечнасьць. У табе ўсе стагоддзі спыняюць і ведаюць рух. Паміж вей і кудзеляў тваіх […]...
33. Ростань Ёсць шмат магчымасцей ў жыцці, Якімі можна скарыстацца. Існуюць розныя шляхі, Але не ўсі вядуць да шчасця. Даволі цяжкая задача […]...
34. Асенні вечар На лістоце – кроплі, на траве – расінкі, падаюць з нябёсаў дробныя дажджынкі. То ж асенні вечар – надыходзіць рана, […]...
35. Два катрэна пра каханне Не ведаў літасці Амур-гарэза! Каханне ў сэрца засадзіў як нож, І мы гатовыя ўслаўляць лязо, І моўчкі паміраць, без інтарэсу… […]...
36. Паглядзі на мой заручальны пярсцёнак Паглядзі на мой заручальны пярсцёнак – памятаеш: на ім знавА мігцелі наразныя палоскі, фігуркі? Але колькі яму давялося паспытаць – […]...
37. Хто можа схаваць агонь? Хто можа схаваць агонь, Хто можа спыніць світанне? У заўтра бяжы бягом, – Няма ў лёсу вяртання. Хто можа знішчыць […]...
38. Свет блакітна-ружова-зялёны Свет блакітна-ружова-зялёны, Ды ўсё меней у сталасці свят. Паглядзець бы мне ў час заімглёны, Як з арбіты глядзіць касманаўт. Перад […]...
39. Маўчы Што на душы Цяпер пакоіцца У збянтэжанай цішы? Не трэба шуму, Не трэба гвалту Ты лепш маўчы. Падумай пра сябе […]...
40. Туды Невядома нікому з нас, Што чакае нас сёння, заўтра, Нам пра гэта разкажа час, А тады нашто мы жыццё выпіваем […]...