Верш За імгненнем бяжыць імгненне
За імгненнем бяжыць імгненне,
Нібы кадры нямога кіно.
Вечнасць грае ў тэатры стварэння,
Нараджаючы цень і святло.
За хвілінай мінае хвіліна,
Быццам сэрца біццё без душы.
Зоркі стынуць адвеку няспынна
У прасторы касмічнай імшы.
За гадзінай сплывае гадзіна,
Нібы хвалі бурлівай ракі.
Сустракаецца маці з сынам
Паміж часам у снах на Дзяды…
За гадамі імкнуцца стагоддзі,
Рысакамі імклівых падзей.
У імгненнях народжаных богі
Стынуць зоркамі ў бляску вачэй.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Рубікон Гадзіна за гадзінай – згінуў дзень і адышоў ціхутка на спачын… Збялелы твар, дрыготка-сіні цень блукае па разорынах маршчын. А […]...
- Імгненне летуценным сном Імгненне летуценным сном Абудзіць памяць успамінам: Квітнее вішня за вакном, Душа купаецца ў язьміне. Павольна светалаю журбой Рака гайдае хвалі […]...
- Конь бяжыць Конь бяжыць. I адкуль ён узяўся такі, Нібы з казкі дзіцячай, займальнай. Побач стрэлка чыгункі і стрэлка ракі, Што канавай […]...
- Час імкліва бяжыць Час імкліва бяжыць скрозь аблокі, Не спыняючы хваляў жыцьця. Усьміхаецца лёс шэравокі: Памятай таямніцы быцьця. Не забудзь, браце, матчынай мовы, […]...
- Зразумець, што ты – народ Зразумець, што ты – народ, I ад радасці ўзвінуцца, На любы яго зварот, Як на імя адгукнуцца. Са сваёй Радзімай […]...
- Яшчэ імгненне Крок вызначае шлях, кірунак падкажа пытанне ў вачах. пішуць паўсюль: гэта жах – бачу ў снах. цемра ў маім вакне. […]...
- Жадаў бы кожнае імгненне я цаніць Жадаў бы кожнае імгненне я цаніць, Каб сэрца не казала: праглядзеў Ды не пражыўшы страціў, і забыць Не змог чамусьці. […]...
- Яблыкі сьнежня Моўкнуць у чароўным сьне зьніклыя сядзібы, Яблыкі ў тваім вакне стынуць паміж шыбаў, Лёгкі сьнегавы кілім лёг над кожным дахам, […]...
- Жыцце – імгненне …А здаецца, толькі ўчора Шумна веяла вясна, Зазывала на вячоркі Ды трымала дапазна. І яшчэ зусім нядаўна Лета сонечна цвіло, […]...
- Пошук Кахання У якіх мне краях заблукаць, Прыгажуня мая, Чараўніца, Каб сляды Тваіх ног адшукаць, Цяплынёю Тваёю напіцца?.. Уначы па-над берагам Мора, […]...
- Перад Часам, нібы перад Богам Перад Часам, нібы перад Богам, Спавядаўся ва ўсім і ні ў чым. Перад Ра, Кукульканам, Сварогам – Перад боствам сваім […]...
- Мае мары разбіваюцца аб лёд Мае мары разбіваюцца аб лёд. Я не ведаю, што ўперадзе імжыць. Хвалі тыдняў. Дзён – вадаварот. Без пяшчоты сэрца не […]...
- Трывожна стынуць ліхтары Трывожна стынуць ліхтары Паміж дамоў… Мільгаюць зоркі. I поўняў жоўтыя шары У лёдзе лужаў на двары Ляжаць бязліка. Спяць пагоркі. […]...
- БРЭСЦКАЯ КРЭПАСЦЬ 1 Крэпасць. Сталая рана на сэрцы. Крэпасць, дзе гадамі цягнуліся дні. Крэпасць. Шрам ад куль не зацягнецца. Крэпасць, дзе паміралі […]...
- Прыдзі, здымі адзіноты аброць! Любушцы Прыдзі, здымі адзіноты аброць! Ніяк я не знайду сяброўства з горам. Цябе я ў снах заву і жду, прыходзь! […]...
- У снах У снах маіх цябе няма… Ты побач сьпіш, а я адна У змрочных блытаных завулках Ступаю па каменьнях гулкіх І […]...
- За імгненне да вечнаасці Чырванець не ад сораму словамі ўсяго не перадаць Стомлены у пашчу горада валюся без гуку Там на дне неабсяжнага страўніка […]...
- Досьвед Досьвед – гэта гады, Якія ты пакінуў наступнікам у пакаленнях. Пачуцці – хвалі вады, Якую ты выпіў стагоддзі таму і […]...
- Човен Паміж хваляў човен чорны. Ў рэчцы – чорная вада. Не відаць на дне нічога – Барада вадзяніка Захінае дно старанна […]...
- І радасць, і слава, і шчасця імгненне І радасць, і слава, і шчасця імгненне, І роднага дома парог – Каб верыць: з табою ад нараджэння Бог. Хваробы, […]...
- Патрыёт Хай расце і змагаецца воля Лепш нам будзе імкнуцца далей Перабітае, вечнае гора Патрыёты, пастаньце з кален! Моцна бейце пачвару […]...
- Тая хата Тая хата была як маці – Цёплай, утульнай, лагоднай… І давала свайму дзіцяці Ласку светлай душы і роднай. Тая хата […]...
- Вясна І зноу прыйшла вясна, і зноу паветрам лёгка дыхаць, і казкі-песні граюць у снах, і хмары дораць з неба вільгаць. […]...
- Глыбокі ўздых часоў і старажытнай моцы Глыбокі ўздых часоў і старажытнай моцы, На берагах магутнага калісь Дняпра. Разбудаваўся горад наш, часціна сонца, Усходняя сталіца на Магіле […]...
- Сэрца і думка мне кажа …Радасць хай будзе мне сведкай, Свет няхай бача і людзі, – Нібы цудоўная кветка, Ордэн галубіць мне грудзі. Ці сонцу […]...
- Надзеі У інтэрнэце – Вашае фота; апанпвала сэрцам пяшчота. Ах, як шкада, што да Вас так далёка – вусны ня могуць […]...
- Успамін пра маленства – пераклад Марына Влада Верасень Васільковае поле, Зацянённае з краю бярозкамі, Ты пакліч удалячынь І як страту маленства вярні – Басаногае, любае, мілае, Хоць з […]...
- Святло Давай запалім святло ўначы, У кватэры, дзе толькі я і ты. Будзем глядзець толькі ў вочы, Разглядваць у іх начныя […]...
- Шляхціц Завальня Год за годам, дзень за днём, – Ўсцяж – гадзіну за гадзінай, Паміж песняй салаўінай I агідных жабаў крэктам, Выццем […]...
- У хвалі восеньскай вады У хвалі восеньскай вады Глядзяцца клёны залатыя. Па розных берагах ракі Стаім затоена-чужыя. А сонца – роднае і вецер, І […]...
- Кліч Пагоні Клічуць продкі нас зноў у Пагоню – Край у чорным агні забыцця. І стынуць знямелыя ў сконе Бязродных нашчадкаў крыніцы […]...
- БАЛАДА МІКОЛЫ ЕРМАЛОВІЧА (29.04.1921-5.03.2000) Ён праз туман, нібыта праз стагоддзі, І праз стагоддзі, нібы праз туман, Ідзе няспешна, як па тонкім лёдзе, Па […]...
- Сустрэча з сынам Сустрэча з сынам Знаёмы страх, прайшла як аперацыя, Такое ўжо было ў маім жыцці. Вакол пах лекаў-боль, рэанімацыя, Мне выпаў […]...
- БЕЛАРУСАМ ЭМіГРАНТАМ (Першай, другой і апошняй хвалі) Ты усё сваё шукаеш? Родны лес і поле. і нічога сам не маеш, Беларуса доля. […]...
- Вы для мяне – хмель мройных траў Вы для мяне – хмель мройных траў, глыточак свежага паветра. Гадамі ў сне я Вас чакаў пад водбліск зор і […]...
- Мы усе адну памылку зрабілі Мы усе адну памылку зрабілі, Падаушыся у гэтыя гарады, Мы незваротнае штось згубілі, А што прыдбалі апроч нуды? Няуцям было, […]...
- Туман майго дзяцінства быў бялейшы Туман майго дзяцінства быў бялейшы. Ён плыў над лугам, нібы з Марса карабель. Агонь майго дзяцінства быў ярчэйшы. Ён свеціць […]...
- На Міланшчыне Пасярод лясоў кудлатых, У баку ад мітусьні Над вадой хіліцца хата, Дзе мае праходзяць дні. Калі цемра адступае, Пачынаюць сакатаць […]...
- Мы кахалі ў дваццатым стагоддзі Мы кахалі ў дваццатым стагоддзі. Нашы сэрцы для шчасця адкрытыя. Млечны Шлях зорнай згоды знаходзілі, А паэзію — толькі ў […]...
- Наша будучыня Дзяды жылі на беразе ракі, А потым адышлі на іншы бераг. Нас разьдзялілі доўгія вякі Чужое мовы, звычаяў і веры, […]...