Верш Ля вогнішча
Дрэвы нерухомыя застылі,
Хмурацца нябёсы на лясы.
Дзе агонь цыганы распалілі,
Раздаюцца смутна галасы:
– Я цябе чакала, быццам смерці…
– Я цябе шукаў нібыта смерць…
– Не анёлы нас звялі, а чэрці…
– Супраць нас землі і неба чвэрць…
… Дрэвы нерухомыя застылі,
Засыхае ружа ў валасах.
Дзе агонь цыганы распалілі
Рвецца ў неба горасны галас…
Ещё вершы:
- НЕ IСНУЕ РУЖ БЕЗ ШЫПОЎ НЕ IСНУЕ РУЖ БЕЗ ШЫПОЎ! Белая ружа – сонейка ў сцюжу. Белая ружа – шчасце ў вачах. Белая ружа – […]...
- Каля вогнішча Над восеньскім полем адзіная зорка To знікне, то зноў задрыжыць угары. Павеяла дымам вільготным і горкім З кастра, што, відаць, […]...
- Таму вось і баюся Сьмерці Ужо не страшна мне памерці Ды без цябе я буду Там Таму вось і баюся Сьмерці Бо лепш Жыццё табе […]...
- Ружа вятроў Ружа вятроў – Некалючая ружа Кружыць з вятрамі, Пагрозліва кружыць, Кружыць, як помста… За што, за якое Белую Русь ты, […]...
- Белая ружа, чырвоная ружа Белая ружа мае адценне Тваіх валасоў шаўковіста ігрывых, Чырвоная ружа мае адценне Румянцаў тваіх, чырванню сарамлівых. Белая ружа імкнецца паўторыць […]...
- Зоркі былі супраць нас Ты быў маёй недасяжнаю марай, Я – твой пякельны экстаз. Катам ты стаў, а тваёй я ахвярай, Зоркі былі супраць […]...
- Ты руку сваю забінтавала Ты руку сваю забінтавала, маладая… як цябе і клікаць? Маё сэрца рвецца на кавалкі і сціскаецца тугой вялікай. Вусны пацалую […]...
- Вогнішча і дождж Падлятае здалёк белы дым… Адлятаюць у вырай птушкі… Шмат каханьня для маладых… А другім агеньчыка крышку… Усміхнуся праз слёзы, што […]...
- Я не супраць Я не супраць трапіць у ад, Не супраць у дрыгву зайсці, Няхай будзе здзеквацца кат, Я праз боль змагу перайсці. […]...
- Я цябе кахаю Паглядзі на неба… Я твая зорка… Чырвоная ружа, твая дзяўчынка. Ціха для сaбе малітву паўтараю. Ты – мой герой… Мой […]...
- Карункавы парасон Карункавы парасон… ******************************* Дрэвы скінулі адзенне Ды застылі ў задуменні. Толькі елкі, толькі сосны Ўсё такія ж, як у вёснах. […]...
- Шчэ жыў прадчуваннем прыгожага Шчэ жыў прадчуваннем прыгожага, Шчэ ружа-краса не цвіла, А сны юнака растрывожыла Паненка, што побач прайшла. Мінулі часы. Ды блізкімі […]...
- Дняпроўскі боль Як мантры адно: “Жыве вечна! Жыве!” Шаптацьмем – з тым шэптам і згінем… Па хвалях дняпроўскіх боль братні плыве, Боль […]...
- “Ружа” А ці міг, ці век – не знаў ніхто там, Колькі моўчкі праляжалі мы На краі сыпучага сумёта Пасярод марознае […]...
- Люляла ружа кропельку расы Люляла ружа кропельку расы, пялёсткамі пяшчотна затуляла, ды сонца ціха іх пацалавала, і знікла ўраз іскрыначка красы. Тваю далонь мая […]...
- …я не спрачаюся з лёсам Я не спрачаюся з лёсам як не спрачаюся з плёсам сонечных вёслаў якія бязмежжа пераўтвараюць ў памежжа просіні з плямаю […]...
- Шэсць Калі табе шэсць – Страшэнна ўявіць Што там – за возерам блакіты За светам дзе лятаюць птушкі А на аблоках […]...
- Неба Дрэвы рукамi – галiнамi Неба iмкнуцца абняць У вышынi над далiнамi Птушкi на поўнач ляцяць Неба – ты ўсiх аб’яднала […]...
- А неба смяецца Па мокрай траве кацяцца слезы… Разрывае душу маўклівы адчай, А неба смяецца і ціха вуркоча, Рвецца маланка за вечнасці край. […]...
- Расамахаю ночка ліпнёвая Расамахаю ночка ліпнёвая Прытулілася тварам да долу, Як запелі над вёскаю новаю Піянеры – падмен камсамолу. Яны сёння, начлежнікі вольныя, […]...
- З песень аб сваёй старонцы I зелень, і кветкі, і песні, I неба вясёлая яснасць… Ні цьмы той, ні снегавай плесні, – Дзе глянеш – […]...
- Памяці Мамы. 2. Хто дасць мне крылы? “И рех: кто даст ми криле, Яко голубине?” (Псалом 54) Хто дасць мне крылы – Празрыстыя, як павуцінка, Поўныя ветру, […]...
- У пары з Нёманам Ты думаеш, Нёман, што сонца твой гон супыняе? He, стронцый. Тут жудасны зброд цемнаты. Заткнулі крыніцам раты. Жывога цябе пахавалі, […]...
- Тры дрэвы Тры дрэвы вiдаць мне, як выйду на ганак Тры дрэвы вiдаць мне, як гляну ў вакно Тры дрэвы – запозна, […]...
- Сузор’е Рыб За ноч адну і тысячы начэй, Заплеценых абдымкамі ў абдымак, Не наталіць да слодычы вачэй, Не злашчыць губ – не […]...
- БАЛАДА МІТРАФАНА ДОЎНАР-ЗАПОЛЬСКАГА (14.06.1867-30.09.1934) Народ, які меў сваю дзяржаўнасць, мусіць мець яе зноў… М. Доўнар-Запольскі Крыжамі нашых продкаў нашы землі Пазначаны і гэта-назаўжды. […]...
- МОЙ ПАСАГ Заблыталася сонца ў валасах, Ты вуснамі лавіў касыя промні, Не думалі з табою пра пасаг, А ўвогуле, ці думалі? – […]...
- Я губляю пачуццё быцця Я губляю пачуццё быцця. Трачу адчуванне цела й духа… Бездапаможная, нібы дзіця, Я уся – агонь, і боль, і скруха. […]...
- Мерзлы месяц з-за гор васількамі Мерзлы месяц з-за гор васількамі Перасыпаў азёрную сінь. Стыне ўсё… Ледзянымі сярпамі Выйшла восень рабіну касіць. Тоўпы зор снегавым пералівам […]...
- А ці памятаеш тое спатканне А ці памятаеш тое спатканне – Як квітнелі сады па начах? Зоркападам ўсміхалася ранне У бурштынавых неба вачах. Як анёлы […]...
- Асенні сум Асенні сум. Дажджынак плач. У одуме заціхлі дрэвы… А я прашу цябе: “Прабач – Трывожу часам без патрэбы”. Прабач, што […]...
- Супраць плыні Як цяжка плывецца супраць… Дык вось ты якая, рашучасць! Галоўнае – толькі рушыць. Вось так! Толькі ўперад! Без лодкі. Ваш […]...
- Млечны шлях Як хочацца тануць у тваіх вачах – Бяздонным моры светлага блакіту! Кранацца рук, хавацца ў валасах, Пакуль тваёй усмешкай не […]...
- Зімняя калыханка Лётаюць, лётаюць нізкія птушкі, Неба сьпявае Белыя вершы ў халодныя вушкі, Траўка чакае, І над ракой сьцяг туману лунае. Сьцюжа […]...
- Даждлівая восень “Даждлівая восень” Вецер хмары прыціскае Да прамоклае зямлі З неба сее як скрозь сіта Сіратлівыя палі.. Хаты дрэмлюць за пагоркам […]...
- Раманс аб агні Агонь не згасне покі полымя трымціць Альбо калі яго не загасіць гвалтоўна Не сплавіцца, пакуль дашчэнту не згарыць Не знікне, […]...
- Мы крывіцкія троллі, мы Падзьвінскія чэрці Мы крывіцкія троллі, Мы Падзьвінскія чэрці, Нам не хлеба, ні солі, А нам трэба пажэрці: Келіх віскі ірландскага Скушаць разам […]...
- БАЛАДА МІХАЛА ЦЮНДЗЯВІЦКАГА (1836 – 2.06.1863) “Мужыцкую праўду” сялянам чытаеш У дымнай карчме каля пыльнай дарогі. Чытаеш, нібыта агонь раздзімаеш, Агонь, што асвечвае […]...
- Да нас даходзіць пакрысе Да нас даходзіць пакрысе, Што жыхары зямлі мы ўсе, Ахвяры і астрожнікі, – Чарнобыля заложнікі. Хлапчук на цацачным кані Гукае: […]...
- Мая абарона Шэпча белы вятрыска, што будзе лягчэй; З пацукоў у анёлы нясецца варона, Толькі мне ад цябе не адвесьці вачэй, І […]...