Верш Заўжды, заўжды чамусьці верым

Ещё вершы:

1. Хай заўжды будзе так Нейк у рукі ўзяў гітару, Не забуду я ніяк, Як ты мне тады сказала: “Хай заўжды будзе так!” З таго […]...
2. Проста заўжды шукай – нават у чыстым полі Проста заўжды шукай – нават у чыстым полі, Мрой аб усім на сьвеце ўвечары перад сном. Проста глядзі ў вакно, […]...
3. Наш дом Наш родны дом – Зямля – планета З красой лугоў, з красой палёў, І з васільковай песняй лета, І з […]...
4. Заўжды пільнуюць нас турботы Глебу Хмялёву Заўжды пільнуюць нас турботы – Ды, часам, так, што не ўздыхнуць. Але вясна знясе гароту, І ты ўсміхнешся, […]...
5. Дзесьці ёсьць, буду верыць заўжды я Дзесьці ёсьць, буду верыць заўжды я, Апантана, да болю ў грудзях. Той агеньчык, дзяўчына сьвятая, Што прыносіць каханьня пах. Дзесьці […]...
6. Рукі колячы заўжды Рукі колячы заўжды, Маці лён скубла саўгасны, У бабку ставіла снапы, Іх звязаўшы перавяслам. Да саўгаснай МТФ Год пятнаццаць адхадзіла, […]...
7. Яго чакаем мы заўжды Яго чакаем мы заўжды, Але яно само прыходзіць, Блукае дзесьці праз гады І ў пэўны час шляхі знаходзіць. Ледзь чутны […]...
8. Касманаўт заўжды пасля палёту Касманаўт заўжды пасля палёту Прывыкае да зямлі ізноў. Думаю пра гэта я з палёгкай: Мы ўвесь час вяртаемся дамоў. Век […]...
9. Мне заўжды падабаўся адзін паэтычны вобраз дзіцяці Мне заўжды падабаўся адзін паэтычны вобраз – вобраз дзіцяці. Бадай што лепшым вершам лепшым вядомым мне вершам я назваў бы […]...
10. АФІЦЭРЫ Колькі раз Вам казалі трэба, Колькі раз наперад ішлі, А навокал у зорках неба І абшар нашай роднай зямлі Афіцэры […]...
11. Ластаўкі над акном Радасць у сэрцы зноў Ластаўкаю шчабеча. Ластаўкі над акном Помніцца будуць вечна. Ластаўкі над акном. Мы ім радня таксама, Бо […]...
12. Мора зімы У белае мора зімы адплывае наш човен. І ў хвалях-сумётах зьнікаюць за намі сьляды. Хоць зораў ня бачна – ці […]...
13. Слава моцным! Мы бачым, нашчадкі саслаблі Мы бачым, як коціцца з гор, Запавет перакуленай славы Дзе здароўе было, зараз мор. Нас у […]...
14. БАЛАДА АЛЕСЯ АСТАШОНКА (1.06.1954-6.09.2004) Учора-бяздоннае мора, Куды адплываем штохвілі. І нельга вярнуцца з Учора, Калі човен твой разбурылі, Спалілі ў самотнай далечы. Твой […]...
15. ПАДАРУНАК На зямлi, дзе б’ецца ў бераг iслач, Запрашае ў бор Бярэзiна – Ведаў шмат сцяжынак я сунiчных, Ведаў шмат людзей […]...
16. Абэ Гэта родны бераг альбо яма, Што ня мае лесьвіцы наверх? З двух канцоў жалезам запаяны Ліфт на васямнаццаты паверх. Сполахі […]...
17. Полацку Францыск Скарына, сын Лукі, Асветнік і першадрукар, Пяром тваёй моцнай рукі Напісаны наш лемантар. Хай кожны з нас, як і […]...
18. Мы, азірнуўшыся, бачым сны Мы, азірнуўшыся, бачым сны дождж, восеньскіх вуліц пустыню. Там за вакном – бязмоўя карціны, У смузе святла – сілуэты, вітрыны […]...
19. Мы славім яднанне Прайшлі вы нямала Сваімі шляхамі, Хай часта нялёгка было будаваць – Блакітнае неба Сягоння над намі, Нам ёсць аб чым […]...
20. БАЛАДА ЮЛЬЯНА НЯМЦЭВІЧА (16.02.1758 – 21.05.1841) Ізноў зацішыцца маёнтак Скокі- Збіраешся ў дарогу, гаспадар. Паўзуць з усходу чорныя аблокі, І сонца ўсходзіць, бы […]...
21. У растанні Сярод мора, халоднога і бурлівага, Дзесь знаходзішся там ты, І вада сваімі пералівамі, Будзіць раніцай цябе заўжды. А я тут, […]...
22. Сынок мой Сынок мой… Мой першынец, мой хлопчык цёмнарусы, Мінуў прысягі урачысты час. Будзь верным абаронцам Беларусі, Яна, як маці, думае пра […]...
23. Вёсачка, вёска Вёсачка, вёска, любы мой кут. Тут нарадзіўся, рос без пакут. Клопат бацькоўскі песціў, сцярог. Век не забыць мне родны парог. […]...
24. БАЛАДА ВАСІЛЯ ВІТКІ (16.05.1911-05.07.1996) Жыццё-не казка. Казка– як жыццё, І ў кожнай казцы Беларусь жыве, Самотная, як восенню лісцё, Як срэбра павуціны на […]...
25. Кветкі Хараством вясенніх яркіх кветак Мы ўпрыгожваем зямлі абшар. І ад іх духмяніцца палетак, Весялей зямны кружыцца шар. Ты ідзеш пануры […]...
26. Бранявік Адышла, адгрукала навала, Ленінград, ты здужаў ў барацьбе! Бранявік з Фінляндскага вакзала, Мы стаім з пашанай ля цябе. Мы не […]...
27. Адказ – Скажы, скуль ты, хлопча? – З зямлi беларускай – стуль, дзе льецца Нёман мiгатлiвай стужкай. Дзе лугi буйныя, ураджайны […]...
28. Вам скажуць сосны Навала пройдзе. I калі Ізноў засвеціцца свабода, – Вам скажуць сосны, як жылі Мы ў дні вялікай непагоды. I колькі […]...
29. Пстронга Любаваўся табой каля млына. Там мост драўляны звужаў раку, Каб вадапад даваў дрына – Калясу, што малола муку. Целам тарпедападобная, […]...
30. Голас Радзімы ляціць над Зямлёй Голас Радзімы ляціць над зямлёй Голас знявечаных цяжкай тугой, Што так па кропельцы цягам гадоў Мы адцураліся мовы бацькоў. Як […]...
31. БЕРАГ МАЛЕНСТВА У кожнага ноша свая. i свой Бог. Не будзем пра Бога… А толькi: Вытокi дарогi – бацькоўскi парог, Бераг маленства […]...
32. Каму – вядома Шляхоў нямала пакручастых. I каб мінуць равы, кусты, Было, што ўброд хадзіў я часта, Таго не ведала і ты. I […]...
33. Пра надзею Куляецца надзея ў роспач… Ператварылася ў злачынцы росчырк… І дэмакратыі не разабраць Мне почарк… Пытанні для чаго і чаму Так […]...
34. Дзіцячыя пытанні Сын і бацька. -Былі Вы, тата, маладым, Чым захапляліся тады? -Жанчыны, паляванне захаплялі. -І на каго Вы палявалі? -Ды на […]...
35. Травень Травень Як жа хораша навокал! Гэты бераг сінявокі, аксамітныя даліны спеюць травамі зялёнымі. І вясна гулліва-молада дзьмухаўцоў ссыпае золата ў […]...
36. Расце атава Расце атава. Укос другі Касцоў пакліча неўзабаве. Буслоў бясконцыя кругі, У сэрцы большае тугі, Як на бязлюднай пераправе. Як на […]...
37. Паграбае лiсце лiстапад Паграбае лiсце лiстапад… Дзень бы з промняў пяшчоты сатканы. Гэткiх дзён у жыццi выпадае няшмат, Калi ты ў цэлы свет […]...
38. Чаго мы вартыя? Мы вартыя здрады лепшых сяброў, Суседзяў, што кпяць з нас за нашай спіной, І цяжкасцей усіх, што рыхтуе нам лёс, […]...
39. БАЛАДА АЛЕСЯ АДАМОВІЧА (3.09.1927-26.01.1994) Не думаць пра сябе нідзе, ніколі І роднае нікому не аддаць. Айчына ёсць, калі ў яе ёсць воля, Нібыта […]...
40. Ці бачыш ты маё каханне? Ці бачыш ты маё каханне? Яно табе як прывітанне, Яно заўжды дапамагае, Мне аб жыцці апавядае. Ці бачыш ты маё […]...