Верш Мы, азірнуўшыся, бачым сны
Мы, азірнуўшыся, бачым сны
дождж, восеньскіх вуліц пустыню.
Там за вакном – бязмоўя карціны,
У смузе святла – сілуэты, вітрыны
А можа, гэта сябе мы бачым?
Калі каханне сваё адзначылі.
Спаткання і ў дождж, і ў снег, мы чакалі,
І, ўсміхаючыся, пад парасонам стаялі,
І таксама – разгараліся ліхтары.
Дыміць забытая кава з цытранай…
Успаміны душы, у вакне ўспаміны…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Дзьве душы пад адным парасонам Дзьве душы пад адным парасонам. Дзьве душы. І няма болей слоў. Памаўчым аб харошым, вясёлым. І маўчанне зазьзяе сьвятлом. Дзьве […]...
- Дождж, дождж першабытны Дождж, дождж першабытны Ад самога пачатку часу, прасторы, Мысьленьня. Ламаецца ноч, як забытая лялька, І дождж ідзе. Абяцаю табе небыцьцё […]...
- Варажбітка-ноч Цемра зноў спускаецца на мой парог, ставіць боты чорныя ля збітых ног. Горад спіць. Паснулі птушкі й месяц лёг, звесіў […]...
- Летні дождж А летні дождж Нам цеплыні Падорыць больш Чым прамяні Ад электрычнасці слупоў, Што не народзячы грыбоў, Задушаць зноў сваім святлом. […]...
- Ты ўжо сказала мне на ростань Ты ўжо сказала мне на ростань, Як мы стаялі ля крыніцы: – Не буду плакаць і журыцца, – Ты ўжо […]...
- Яшчэ імгненне Крок вызначае шлях, кірунак падкажа пытанне ў вачах. пішуць паўсюль: гэта жах – бачу ў снах. цемра ў маім вакне. […]...
- Малох Гэта не дождж са стрэх, Гэта – людскія слёзы, Гэта – вялікі грэх Хмарамі між бярозаў. Гэта крыві агонь, Не […]...
- У зімнім парку Сланяюся ў парку ценню журботнай. А ў парку – пустэча і вельмі маркотна. Іду па алеі, дзе мы гулялі. Тапчуся […]...
- Купальскі лівень Дождж у Вязынцы, лівень, а светлы жа, светлы! Каснікі намачылі У сажалцы ветлы. Ветлы-вербы, язміны, вяргіні, анюткі як чакалі такое […]...
- Ліхтарны свет Ліхтарны свет і горад нейкі дзіўны: Усё нібыта кажа аб табе. Чакаю я і дождж працяглым ліўнем. І ты ідзеш… […]...
- Неба снегам зямлю кранае Неба снегам зямлю кранае Дзе мiж iмi мяжа – не пайму Ў якi бок мне iсцi – не знаю Свае […]...
- Чаканне Новага года Па ўсёй краіне выпаў снег, І мы чакалі змены года, Раптоўна час пацішыў бег- Адпачывала ўся прырода. Мы захаплялісь хараством […]...
- Слава моцным! Мы бачым, нашчадкі саслаблі Мы бачым, як коціцца з гор, Запавет перакуленай славы Дзе здароўе было, зараз мор. Нас у […]...
- Камсамольцам Беларусі Вы маці-Радзіме ўсім сэрцам адданы, Прайшлі гераічны, праслаўлены шлях – Сябе вы адзначылі працай стараннай I гордым бясстрашшам у грозных […]...
- Назіркам Неба, нібы трамвай, пагрымвае, дахі вусацяцца ад капяжоў. Дождж з настойлівасцю пілігрымавай моўчкі ў нямераны шлях пайшоў. Ліст апошні, як […]...
- Паэт, дождж і вечар Блукае паэт утрапёна Пад моцным халодным дажджом, Як быццам не мае ён дома, I дом яго – дах парасона, I […]...
- Ластаўкі над акном Радасць у сэрцы зноў Ластаўкаю шчабеча. Ластаўкі над акном Помніцца будуць вечна. Ластаўкі над акном. Мы ім радня таксама, Бо […]...
- Ноч на снезе Празрысты снежны бляск У цемрачнай начы Парушыць крок сабак Паўночнай цішыні. Люстэркам ліхтары На снезе зіхацяць. І моўчкі трактары У […]...
- Першаму снегу Заўсёды першы белы снег, І так было ад веку, Нібы здымае нейкі грэх Любому чалавеку. І лёгка на душы тады, […]...
- Алкаголь Машыны ляцяць як пляўкі ноч завялася бы лялька мамку мамку просіць і ўся чарнее ў чаканьні і чарка за чаркай […]...
- БАЛАДА ТОДАРА КЛЯШТОРНАГА (11.03.1903-30.10.1937) Трамваі зноў разбудзяць горад шэры, Засвецяцца, нібыта ліхтары, Лістотай трапяткою клёны ў скверы Жаўцюткія і чорныя ў нутры. І […]...
- Першы гром Сабою сонца засланіўшы, Размову хмары пачалі, Што зіму доўгую, стаміўшы Сугробы снега забралі. Вятры ганяюць іх па небе, Бо ўсе […]...
- Н 1. Н. Тваё сэрца так б’ецца, так грукоча прыемна, і ўдалеч імкнецца наша любасць узаемна. Мне цябе не хапала, не […]...
- Моцная кава Моцная кава бяз цукру, а на падлозе снег. Ведаеш, больш я ня буду слухаць твой дзёрзкі смех. Пылам забруджаны ружы, […]...
- Блюз Каралеўскае Кухні Самая лепшая ў сьвеце кава – У Каралевы. Самая лепшая ў сьвеце кава – Для Каралевы. Быць прынятым на гэтай […]...
- Апантанасць Намаж мяне на скібку хлеба cалодкім трускавічным джэмам, налі мяне гарачай кавай у любімы кубак раніцою МНОЮ пачні свой дзень […]...
- Мы разам Усё мне аб табе прыпамінае: Шматлікія дэталі, сум і смех, Прыроды з’явы, мне не замінае Адлегласць, бо і ты глядзіш […]...
- У навагоднюю ноч Калі ўначы пад хмараю зімовай Агні ў свята горад запаліў, Здалося: коўдрай рознакаляровай На Віцебск апусціўся небасхіл. А людзі йшлі…І […]...
- Палім мы маршанскую махорку Палім мы маршанскую махорку, Бачым мы Дняпроўскую граду. Будзе сёння бой. На тым узгорку, Можа, я таксама упаду. Будуць травы […]...
- Адраджэнне Здаецца, яшчэ ўчора ля ракі Хмызы стаялі голыя, як драбы. І, голле параскінуўшы ўбакі, – Дубы ў палях, як сушаныя […]...
- Снег на вуліцы і ў душы Снег на вуліцы і ў душы замятае сцяжынкі ўсе… Ты самоту-адчай заглушы, хай надзея ўзрасце пакрысе. Хай забудзецца прышлае зло, […]...
- Адчай Ці чай ці кава? Цікава… Не ведаю што і сказаць… Ка мне заляцела цыкада І ўдруг заглянула у глаза: – […]...
- Святло і цеплыня Гатовы цэлы свет я асвятліць сягоння: Агеньчыкі вачэй – нібыта ліхтары, А сэрцайка маё палае, як паходня. Святло і цеплыня […]...
- БАЛАДА УЛАДЗІМІРА ЖЫЛКІ (27.05.1900-1.03.1933) “Не плач, не плач па сыну, маці…”- Твой першы верш і ўздых апошні. Ёсць Беларусь, а значыць шчасце Таксама […]...
- Кава ў ложак Кава ў ложак… ******************************* – Як хлушу, пакарае Божа, – Сястра тэлефануе ўчора, – Прыносіў каву мне ў ложак. Ну, […]...
- Кава Мне сніўся сон: на полі сечы, Дзе бітва жорсткая была, Знянацку мне ўпілася ў плечы Чужынца вострая страла. Заслала вочы […]...
- ПОДЫХ ХАЛАДОЎ Неба паблекла, а стылая плынь Прылягла на счарнеўшы бугор. У маркотным дрыжаннi мокрых галiн Манiць шлях з туманамi да зор. […]...
- У туманнай рані ліхтары У туманнай рані ліхтары, Ды сонца на ўсходзе, Напеў вясенняе пары Мяне шчаслівым робяць. Брыльянты водблескаў ракі, Спрытнай вады гамонка. […]...
- Запальвае вечнасць Запальвае вечнасць Свае ліхтары – Сонца і зоры. А мы на зямлі Разбіваем ілбы У пошуках Свайго вечнага рухавіка I […]...
- З поля сцежкай ішла З поля сцежкай ішла Прыгажуня-дзяўчына, А насустрач ёй – дождж. А насустрач ёй дождж Бег імклівай лавінай. Дождж яе абхапіў, […]...