Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Першы гром

Сабою сонца засланіўшы,
Размову хмары пачалі,
Што зіму доўгую, стаміўшы
Сугробы снега забралі.

Вятры ганяюць іх па небе,
Бо ўсе чакаюць гром з дажджом.
А хмарам спрэчка толькі трэба –
Не хочуць ладзіць з Перуном.

Злуецца бацька наш нябесны,
Што згоды з імі не знайшоў,
Паслаў за хмарамі здалечы,-
І неўзабаве дождж пайшоў.

Грымела моцна па акрузе,
Маланка бліскала ўначы,
Стаялі лужыны на лузе –
Напітак водны зберагчы.

Суціхла ў цемрачнай глушы,
Калі ўсе хмары ўплылі.
Ім лёгка стала на душы,
Пакінуўшы свой след зямлі.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Першы гром - Надзея Шылавец