Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш ПАШТОЎКІ З БЕЛАРУСІ

І.
Сябры, прывітанне з балотнага краю на ўскрайку Еўропы,
Дзе столькі дзівосаў, што часам міжволі збіваюся з тропу.
Тут прага да волі трымціць, быццам кропля вады ў павуцінні,
А памяць застыла таемнай казуркай у цёмным бурштыне.
Замест сувеніраў я вам дасылаю пялёсткі надзеі –
Адзінага скарба, які ў нас не могуць адняць ліхадзеі.

ІІ.
Далёка адсюль да экватара,
Але вельмі блізка – да сэрца;
Знаходжуся быццам у кратары
Вулкана, які не прачнецца.

Смаловы настрой расплываецца
Пад промнямі млявага сонца.
Тут край дэжавю, што здараецца
З табою і мною бясконца…

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш ПАШТОЎКІ З БЕЛАРУСІ - Ірына Хадарэнка