Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Ода Беларусі

Як рукі ў малітве.
Я оду складаю
І роднаму полю
І роднаму гаю.

Тут памяць крынічыць
Святая, жывая. –
Мінуўшчына наша
Ў вачах ажывае.

Здалёк выплываюць
Харугвы, паходні.
Гімн волі спяваюць
Вайскоўцы на конях.

Не бачыла неба
За храбрасць іх большай
І ў бітве Грунвальдскай,
І ў бітве пад Оршай.

І ў крэпасці Брэсцкай,
І ў мінскім падполлі
Іх мужнасці мы
Не забудзьмем ніколі!

І працы іх ратнай
Мы ўдзячны нямала:
Як Фенікс, з руін
Беларусь зноў паўстала.

І поле
Паклон аддае
Каласамі,
І гай заліваецца
Шчасця слязамі…

Табе, Беларусь,
Твайму люду-народу,
Як рукі ў малітве,
Складаю я оду.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Ода Беларусі - Станіслаў Валодзька