Верш Снежная Каралеўна
Зноў расце за сумётам сумёт.
Усе дарогі ўжо замяла.
У вачах адбіваецца лёд,
І ў сэрцы ні кроплі цяпла.
Бы ў срэбры, яе валасы,
Зіхаціць у кароне крышталь.
А вятры на ўсе галасы
Запрашаюць сняжынак на баль
У раскошы і бляску зямля.
Ды яна невясёлая зноў.
Мо шукае свайго караля
Сярод белых маўклівых снягоў?
Яе коні па небу ляцяць
Быццам час, паскараючы ход.
Іх нікому ўжо не дагнаць-
Пачынае адлік Новы год.
Ещё вершы:
- Краіна маўклівых сыноў Памяці сойму 1793 і з нагоды прызначэньня новага мітрапаліта ..Краіна маўклівых сыноў.. Усё па коле вяртаецца зноў, Нас з усходу […]...
- Начное неба ў задуменні Начное неба ў задуменні Ўладанні ціха аглядае, А месячык-пляткар Зямны аповед яму бае: – Там, на зямлі, Ужо многа год […]...
- Жыві Сярод дзяцей, Сярод людзей, Сярод нябачаных прывідаў Цябе я адшукаю, мілы, Цябе знайду я зноў Сярод снягоў, Сярод забытых часам […]...
- Жоўтай восені сумны звон Жоўтай восені сумны звон Зноў паціху трывожыць сэрца. Неба шэрага парасон Зрэдку промнямі усміхнецца. Нетаропка, нібы пастух, Вецер лісце дарогай […]...
- Крэва Камяні прамаўчаць, камяні прамаўляць ня ўмеюць, А калі б спавядаліся – хто бы той сповяд прыняў? Лёхі цёмныя тут, і […]...
- Я паўдня вандраваў па Віцебску Я паўдня вандраваў па Віцебску Па завулках крывых яго Я аўтограф нагам выціснуў I пакінуў сярод снягоў Я уверх ўсё […]...
- У Балотных Ялінах “хаваючыся напалову ў тумане, імчыць над змрочнай млёй дзікае паляванне караля Стаха “ У. Караткевіч У Балотных Ялінах жыве даўні […]...
- Што не заб”е, то зробіць нас мацнейшымі І выйдзе воўк снягоў хадой адважнай, Ён, князь лясоў, ступіў на след мой першы, Ён ведае чаго свабода важыць. І […]...
- У час бяссоння Ну што напішу я сягоння На гэтым маўклівым лісце?.. …Паціху ўсплывала Пагоня, Імчалі імклівыя коні У чорнай начной глухаце. Імчалі […]...
- Каралеўна Ты едзеш на дачу, ў Менск, і Карпаты, А я за ўдачу: на лес і паддаты. Не пойду нікуды магчыма […]...
- Жураўлі над Менскам Ня быў ў розных Краінах, Я сведкаю. Але чую вясною, Курлыканне зноў. То ляцяць жураўлі, Над паветкаю. То над Менскам […]...
- Спачуваннем справы не паправіш Спачуваннем справы не паправіш. За дваіх прыму яго адна, Толькі гукі чорна-белых клавіш Памяць рвуць мне з ночы да відна. […]...
- Адасланыя лісты Сярод лістоў, што ты вярнула, Знайшоў я шмат лістоў такіх: Напоўненых вясновым гулам, Блакітам неба дзён былых, Шмат слоў, якія […]...
- Завіруха ў траўні Завіруха ў траўні Не даруе небу: Нізрынае багнай У пялёсткі дрэў; На тэрасаў мэблю Сыплецца пабелам; Са снягоў сатканы Дзьмухаўцоў […]...
- Котка и Кароль Я Котка, якая так смела глядзела на Караля. А Сонца на небе блішчэла і ззяла яскрава. Сядзеў ён на троне, […]...
- Адвыкаю ад цябе Адвыкаю ад цябе. Сьмех і голас забываю. І надзей ужо ня маю Лашчыцца ў тваім цяпле. Адвыкаю ад цябе. Сэрца […]...
- ДЗіЦЯЧЫЯ АНЁЛЫ Гараць у полымі бярозавыя дровы, Ноч вугалькамі ў шыбу б’ ецца. Ляцяць над хатамі дзіцячыя Анёлы, Нясуць вянкі з пяшчотай […]...
- Сны пра Беларусь Ніхто не скажа, дзе днявуюць сны, Куды яны над ранкам адлятаюць, У цёплы край, ці ў ледзяную замець, У заўтра, […]...
- Зімой Здароў, марозны, звонкі вечар! Здароў, скрыпучы, мяккі снег! Мяцель не вее, сціхнуў вецер, I волен лёгкіх санак бег. Як мары, […]...
- Рэха серанады Пад пурпурны тонкі вэлюм ноч схавала твар. Апельсінавая поўня спее спакваля, І аб ёй скуголіць сумны і стары ліхтар. Ап’янелая […]...
- Белы снег на далоні трымаю Белы снег на далоні трымаю, Растае ён у халодны ручай, Быццам родную мову губляю, У сэрцы гнеўны боль ды адчай. […]...
- Калі ляцяць у вырай журавы Калі ляцяць у вырай журавы, Крычаць і крык іх зразумелы. Яны ляцяць ад роднае зямлі У замежжа с’ёмныя кватэры. Калі […]...
- Пейзаж з буслянятамі Дні сплылі шумлівай чарадою, I як быццам ліха не было. На балотцах за смугой густою Бусляняты сталі на крыло. I […]...
- Дыхае ноч Дыхае ноч Верасамі і рутаю. Ціша наўсцяж ля ракі. Коні у мораку Бразгаюць путамі. Гаснуць сяла аганькі. Поўня спаважна Бясхмарнай […]...
- Успамінаў маіх кінастужкі Успамінаў маіх кінастужкі Не дакучыць ніколі круціць Вось з бярозы насенне, як птушкі Зноў над хатай ляціць і ляціць На […]...
- Тыя коні не пасьвяцца ў травах мурожных Тыя коні не пасьвяцца ў травах мурожных, Не бяруць хлеб даверліва зь цёплай далоні… Я жыву, адчуваючы жылкаю кожнай, Што […]...
- Зямля, дзе мы жывем Колерам зялёна-квітным, Як абрусам аксамітным, Луг, палі, лясныя скроні, Паўстаюць, як на далоні. Лес ў птушыных галасах, Ўсё, нібыта ў […]...
- На Яблычны Спас 1. На Яблычны Спас мне прысніўся наш сад, Што гэтаму святу таксама быў рад. Збіраюся разам з матуляй пайсці Ў […]...
- Чалавек шукае ідэал Чалавек шукае ідэал, (А яго, такога, не бывае) Ён імкнецца ў нетры, мора, акіян, Але нічога не дасягае. Ён хоча […]...
- Радасць Радуюся лету і шчодраму сонцу – Я у захапленні ад яго цяпла. Рад, што ёсць заўсёды, кожнае імгненне, і давеку […]...
- Сярод людзей, дзе чалавек? Сярод людзей, дзе чалавек? Ау! Крычу – яго ж няма. Няўжо такі наш час, наш век, Такая вось няўжо зямля. […]...
- Адгалоскі даўняй зімы Ці то мроіцца, Ці то помніцца, Бы даўно калісь За ваколіцай Санны след бяжыць_ Дзве палосачкі Ад майго сяла Да […]...
- ВУНЬ ТАМ, ЗА ЛЕСАМ Вунь там, за лесам, была вёска, Гадоў пятнаццаць, як няма. Сцяжынак вузкія палоскі, Сады, падмуркі, цішыня. Ляцяць у вырай птушкі […]...
- На магіле маці – А я, матулька, зноў адзін Прыехаў да цябе ў адведкі. Калі гаворыць з мамай сын, Нашто каб чулі гэта […]...
- Начны вартаўнік І зноў у рэстаранным дыме, Адзін ў мроях я сяджу… Нехта тут дзвярыма грымне – І імгненне аддаю працоўнаму жыццю: […]...
- Не вечар – ранак Аб чым завея мне скуголіць. Як быццам хто яе няволіць? У сэрцы смутак прарастае. А душу ветруга хістае. Прэч ад […]...
- Падснежнiкi Такiх далiкатных, паветрана-тонкiх Падснежнiкаў белых букет. Часцiнку вясны ручаiнава-звонкай, Ласкавага сонейка след. Прыгожыя кветкi старанна малюю. Я сёння крыху чарадзей: […]...
- Прабач мяне, я крыху старамодны Прабач мяне, я крыху старамодны, І веру ў чараўніцтва ды любоў. Сярод натоўпу буду я самотны, Не пераношу чорна-белых сноў. […]...
- ВЕДАЕ ПАЛЫН Сярод кветак сівы, знямелы, Нерухомы застыў палын. І здалося, што ў свеце цэлым Ён застаўся такі адзін. Ён адзін пад […]...
- Мы згубілі свайго Песняра Памяці Уладзіміра Мулявіна Мы згубілі свайго Песняра Больш не возьме гітару ён ў рукі Толькі з кожнага сёння двара Яго […]...