Верш Да беларусаў
Ёсць у мовы маёй прызначэнне-
Чалавечую годнасць нясці,
Каб мы ведалі продкаў карэнні,
Каб і зноў каласком прарасці
На зямліцы, што нам засталася
Роднай Спадчынай, як запавет,
Каб крынічкай гаворка лілася,
Чысцінёй наталяла сусвет.
Не цурайцеся, людзі, не трэба,
Беларускае мовы сваёй!
Бо зачахне, змарнуецца глеба,
І не вырасце зерне на ёй.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Паслухай, як б’ецца Называеш сябе беларусам? Ганарышся крыві чысцінёй? Насамрэч трэба зваць цябе трусам, Раз саромешся мовы сваёй. Ты не чуеш? Кукуе зязюля. […]...
- Да мовы прынік беларускае Да мовы прынік беларускае І вытокі шукаю жыцьця: Ад ляхаў яго сьцежка вузкая, Ці з балтаў – галодных бадяг? Славяне […]...
- ЗА НЕЗАЛЕЖНАСЦЬ, БЕЛАРУСЬ! Святы Міндоўг пачыў, але ж зямлю яго Не змог ніхто паставіць на калені. Прымаючы, як крыж, ад брата цяжкае ярмо […]...
- Беларусаў – няма! Беларусаў – няма! Вывучаем дарма мы няродную мову ў школе. Мы яе адмялі, з Божых рук не ўзялі – і […]...
- Ратуйма мову Ратуйма мову – голас свайго краю – Каб не знямець аднойчы назаўжды! Але хутчэй – бо бедная канае Ад нелюбві, […]...
- У абарону беларусаў Мне надакучыў сцёб…над беларусам… І надакучыў так таму, што куча ўсяго таго лайна, што валіцца мо з сонму дзірак нам […]...
- Да этнагенезу беларусаў Што нам дзяліць? I як у свет ісці – I з ім усім па-людску падзяліцца?.. Травее важкі земляны насціл, I […]...
- Беларусаў завуць “лiцьвiнамi Беларусаў завуць “лiцьвiнамi” ў нас пад Пiнскам да гэтых часоў. “Лiцьвiны” вiнаватыя самi ў тым, што страцiлi ўласны назоў. Гэта […]...
- Невялічкі заклік Чалавек зямлі не мае – Ён тады не чалавек. і чагосьці не хапае, і не хопіць ужо спрадвек. Досыць танна […]...
- Бывае ноччу жызнь замрэ Бывае ноччу жызнь замрэ калодзеж апусцее, замолкнуць птушкі над ракой, у сэрцы цемна стане На раніцу прачнецца ўсе і птушкі […]...
- Пра грэх Не ведаю, ці было ўсё так, Як трэба было зрабіць. Ці можна было адчуць той смак, А потым салодка сніць… […]...
- Белпрусі Ці ёсць яшчэ зямля ў свеце З такім блакітным мірным небам?, Дзе так смяюцца і гуляюць дзеці, Дзе так духмяна […]...
- Даўніна У старадаўнія часы **Па ўсёй Русі, нібыта ў сне, Ліліся з неба галасы- **Анёлкі пелі гімн вясне, А на зямлі […]...
- Констэбль Калі спыняе вас констэбль (не англійскі) І задае пытанне: э бл., што за крок У вас такі туды-сюды не блізкі!? […]...
- Мова роднай хаты Мова роднай хаты Лупцавалі не раз беларуса-скарыся! І турмою палохалі пан і паняты. Толькі лепей застацца без волі і хаты, […]...
- БАЛАДА ПАЎЛЮКА БАГРЫМА (2.11.1812–1891) У Багрыма ціха ў хаце, Ды не стаў з нудоты зверам, Бо ёсць вершы, бо ёсць вера У Айчыну, […]...
- Такая гаворка От!.. Як прыкра… нават цяжка… Бессаромны, прыкры фас! Ветласць мовы – як сярмяжка, Нібы змылена ў запас! Гэта “тыпа словам […]...
- Жаночая гордасць Ёсць звон ручая, ёсць свежасць рос, ёсць веліч вяршыні горнай. I ёсць яшчэ адно з дзівос, гэта – жаночая гордасць. […]...
- З прыгажосцю ўсёй Беларусі З прыгажосцю ўсёй Беларусі Параўнацца нічога не можа, Бо яна – адіная наша Зямля родная, лепшая маці. Я шчаслівая, я […]...
- Гэтая мая Гэтая… мая закаханасць Выглядае, як недаспелая вішня, Як алая кветка без сцябліны. Але… гэта няправільна. Казаў Так і ты… Памылілася. […]...
- Настаўнікам Не цурайцеся роднага слова. Гэта – ваш абавязак і хлеб, Гэта – душаў дзяціных аснова, Гэта – наша з галоўных […]...
- Апошняя восень беларускага воўка Зацугляны кастрычнік шэрасцю хмарнай вільготным адчаем воўка вітае жоўтым ліцем наўкола беларуская мова ападае да долу – ног Перуновых не […]...
- Карацела зіма, карацела І сьвяцілася зьнічкай лампаднай, Яе белае-белае цела Сірацела на дрэвах сада. Ападалі сьнягі лістападам, Залацелі прагаліны шчыра, Уяўлялі сябе вадаспадам […]...
- Выкапень На другім канцы пільнуюць, а на гэтым слоў няма. Тэлефонныя падмуркі не аднолькавы ў нуля. Той вышэй, а гэны нізкі. […]...
- НА ПАСТАЎШЧЫНЕ НА ПАСТАЎШЧЫНЕ З цёплым днём узбіраецца сонца вышэй, Сагравае зямлю на крывічскіх пагорках, Узняў песню жаўрук, з ім жыццё весялей […]...
- Пакутная мова Мова, наша Мова! Ты яшчэ ня спіш! З намі ты ад ранку, Гутарку тварыш! З намі размаўляеш, Пра сямью і […]...
- Багдановіч, ратуй Багдановіч, ратуй, Ад знікнення ратуй, ад нямоты. Пачуццём тым гаручым ратуй, Праз якое ты быў не самотны. Багдановіч, даруй, Што […]...
- БАЛАДА МІНДОЎГА (1195-1263) …Як ланцугі, звіняць касцёльныя званы І вестка, што не будзе болей тут вайны, Нібыта ў вочы пыл ляціць, ляціць […]...
- Таткава мова, матулін напеў Утульнаю, роднаю хаткаю, Смачнаю, цёплай аладкаю Вее ад мовы таткавай, Роднае мовы мае. Клопатам і пяшчотай, Асенняю пазалотай, Ці туманом […]...
- Голас Радзімы ляціць над Зямлёй Голас Радзімы ляціць над зямлёй Голас знявечаных цяжкай тугой, Што так па кропельцы цягам гадоў Мы адцураліся мовы бацькоў. Як […]...
- Радзіма 13.11.2014. За беларускае адраджэнне. Беларусь – мая старонка, Родны край маіх дзядоў. Разнясецца эхам звонкім Кліч Радзімы, кліч братоў. Вось […]...
- Віктару Сырыцу, старшыні Баранавіцкай гарадской Рады Таварыства беларускай мовы Віктару Сырыцу, старшыні Баранавіцкай гарадской Рады Таварыства беларускай мовы На сход, на ўсенародны, грозны, бурны сход Ідзі, аграблены, закованы народ! […]...
- Балада пра волатаў У змрочным скляпенні, да зданяў падобны Сядзіць анямелы, гаротны народ, He бачыць ён сонца, бо зыркія промні Яго не краналі […]...
- ЁН, ЯК і ТЫ Ты, пэўна, патрыёт сваёй краіны? Яе раптоўна, ты, як злодзей, не пакінуў? Вунь колькі зім ты з кіслай мінай Замежныя […]...
- БАЛАДА ФРАНЦІШКА АЛЯХНОВІЧА (9.03.1883–3.03.1944) У Вільні ёсць твая магіла, Але-у ёй цябе няма. Айчына, дзе дзіця згубіла?.. …Зноў вінаватая зіма, Вайны пажар і […]...
- Пераклад верша “Love” Henry David Thoreau Бы дзве планеты, быць бы нам… Ды раптам… зоркаю двайной… Ўзышлі і ззяем… недзе там, Дзе спалучыліся з табой… Сусветных […]...
- Мары мае ды надзеі Думкі, планы ды праблемы Не даюць мне спаць… Вынік вечнай тэарэмы, Дзе яго шукаць? Лёсам ці наканавана Мне знайсці той […]...
- Маёй краіне Людзі кажуць, што яе няма. Змаганні нашыя, пакуты – усё дарма. Няўжо нікому непатрэбная твая Такая родная, спрадвечная зямля? Прабач […]...
- Рэквіем па Беларусі Мовы няма… Паступова зьнікае. Мы, пэўна, ужо не адродзім Яе. Кожны другі Яе ганьбіць, турае Хутка ў Лета наша Мова […]...
- Я магу ў табе растварыцца Я магу ў табе растварыцца, Зліцца з вірнай, гарачай крывёю, Чысцінёй незямной наталіцца, Як бальзамам гаіцца табою. Толькі доўжыцца смага […]...