Верш Невялічкі заклік
Чалавек зямлі не мае –
Ён тады не чалавек.
і чагосьці не хапае,
і не хопіць ужо спрадвек.
Досыць танна тут каштуе
Наша воля і жыццё.
Застаецца толькі падаць
У сваіх думак забыццё.
Блішчыць срэбра залатое,
Дыяманты тут гараць,
Толькі гэта не патрэбна,
Нам патрэбна толькі ўстаць,
Ды бурштыны праз далоню.
За адной швырне адну.
Не патрэбна нават срэбра –
Аддасі маю зямлю.
І зямлі, і роднай мовы,
Не кідайце ды не псуйце,
Не цурайцеся ніколі,
і ніколі не марнуйце.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Ня падай Снег падае на зямлю, Ня падай ты, як снег такі. Я песню табе спяю, Бягу я па зямлі. І бачу […]...
- БАЛАДА ІГНАТА БУЙНІЦКАГА (22.08.1861–22.09.1917) Ад роднай вёскі ў Вільню доўгая дарога, Але дарога гэта– быццам бы да Бога, І ты па ёй ідзеш […]...
- БАЛАДА ФЛАРЫЯНА ЖДАНОВІЧА (28.10.1884-22.10.1937) Выходзіш на сцэну, як на эшафот, І роднае слова, як зерне ў раллю, Ты сееш у сэрцы, каб заўтра […]...
- Песняры Прысвечана Я. Коласу і Я. Купале Як два браты для Беларусі, Два волата святой зямлі. Яны з дзяцінства ўзялі гуслі І за сабой народ вялі. Вялі […]...
- БАЛАДА ЗМІТРАКА АСТАПЕНКІ (27.11.1910- 1944(?)) За мову беларускую-турма, Без мовы роднай чалавек-слабы. Нібы агонь, сібірская зіма Выпальвае ў людзях таўро “Рабы”. А ты-не […]...
- У кутку гэтым я нарадзіўся У кутку гэтым я нарадзіўся, Тут і вырас, на гэтай зямлі. “Там патрэбны, на свет дзе з’явіўся,”- Словы тыя ў […]...
- Каб у адпачынку на прыродзе Каб у адпачынку на прыродзе, Мілай прыгажосцю цешыць сэрца, Людцы, беражыце асяроддзе – Вашым жа нашчадкам застанецца! Хай ўбачаць родныя […]...
- Заклік Сорамна ня мець грошаў, Сорамна не любіць пыл, Што кідае нам з вамі ў вочы Тэлебачанне з назвай “Мір”. Сорамна […]...
- БАЛАДА ТАДЭВУША РЭЙТАНА (20.08.1742–8.08.1780) “Забіце мяне, але не забівайце Айчыну!”– І крыжам ты лёг пад нагамі сваіх землякоў. Вялікае Княства быць цэлым, як […]...
- Да беларусаў Ёсць у мовы маёй прызначэнне- Чалавечую годнасць нясці, Каб мы ведалі продкаў карэнні, Каб і зноў каласком прарасці На зямліцы, […]...
- А што сэрца? Каму яно патрэбна А што сэрца? Каму яно патрэбна, Калі ўсе глядзяць толькі на цела? Калі вочы палаюць дзіўным срэблам, Але ім ўсё […]...
- БАЛАДА МІХАСЯ ЗАРЭЦКАГА (20.11.1901-29.10.1937) …А ты быў рамантык, вясёлы, прыгожы І верыў, што здзейсняцца мары твае У гэтай краіне, якая ўсё ж зможа […]...
- Навокал мяне атачаюць прасторы Навокал мяне атачаюць прасторы Цябе, Беларусі, прыгожых мясцін і гледзячы ўдалеч я ганаруся Што тут, у цябе, народжаны быў Праз […]...
- БАЛАДА МІХАСЯ СТРАЛЬЦОВА (14.02.1937-23.08.1987) Як сонца ў ранні напаўняе неба, Ты ў вершы кроў пераліваў сваю. Але каму сягоння гэта трэба? Не ведаў […]...
- На адкрыццё помніка Максіму Танку ў Мядзеле Глядзіць паэт у супрацьлеглы бок таму, хто Мястра аніколі не пабачыў, але імя чыё ў вуліцах шматлікіх гарадоў, у якіх […]...
- БАЛАДА ПАЎЛА ШПІЛЕЎСКАГА (31.10.1823-17.10.1861) Над Айчынай глыбокае неба, У якім наша сонца плыве Праз аблокаў халоднае срэбра, Праз малітвы, якія ў царкве Праспявалі […]...
- БАЛАДА ЛЮДВІКА НАРБУТА (7.09.1832-4.05.1863) Дубіцкі лес прыціх над рэчкай Котрай І над табой, забітым, маладым. І ўслед з крывёй папоўз за шабляй вострай […]...
- Я люблю Люблю я водар злотай нівы, Пахі лесу, цёмных вод. Як народ працалюбівы На святы водзіць карагод. Люблю я снег, люблю […]...
- Пойня Поўны месяц у небе, Учора прыкрыў зоры, Быццам тое кола, Нібы лодка ў моры. Але калі лодка, – Кола не […]...
- Першая маршчынка Першая маршчынка Сьлед свой правяла… Дзе ж мая дзяўчынка, Што, як мак, цьвіла? Той, хто поплеч крочыць, Зблізу не відзён. […]...
- А рэйкі ўсё лятуць А рэйкі ўсё лятуць у непагадзь, у неба. У забыцці аточаных дарог Хаваюць пасажыры хто кавалак хлеба, А хто ў […]...
- Што прайшло – ніколі не вярнуць Што прайшло – ніколі не вярнуць, Пра гэта нам сказаў сто год таму паэт. Жыццевая завея ўсё прадоўжвае дзьмуць, Заносячы […]...
- Самазнішчэнне Гучыць ці ганарова слова чалавек, Учыняючы самазнішчэнні з веку ў век? Воўк ніколі воўка не задзера, А кат з жывога […]...
- Насуперак Калі небудзь адгукнецца, Тое, што не заўважаў, Што не мае сёння месца, І ніколі не шукаў. Як ішло, так адбылося. […]...
- БАЛАДА АРШАНСКАЙ БІТВЫ (8.09.1514) Не вясна, ды Крапіўна ля Воршы, Як з палону, ідзе з берагоў. І крыляе над ёй чорны коршак, Бо […]...
- Дэкрэт Леніна У дзень той, помню, без прынукі У воласці маёй глухой Сышліся ўсе: дзяды і ўнукі, Бацькі і дзеці грамадой. На […]...
- Перасцярога Гэй, паглядзі ў неба, чалавек! Убач, што ў яго краёў няма! І была так і будзе кожны век, Пакуль Зямля […]...
- Сплятае смуткі на каклюшках Страшылі цёплы дзень раскаты артылерыйскіх батарэй, а мне б дайсці да роднай хаты, мне б дапаўзці да роднай хаты, патрэбна […]...
- Чалавек маленькага роста “Чалавек маленькага роста, чаму не рос, па чыёй віне?” Чалавек адказвае проста: “Гэта залежыць не ад мяне”. “Чалавек маленькага розума, […]...
- Прытча “Люстэрка і шкло У бацькі неяк сын спытаў: – Чаму – у беднага бываю – Ен сам багацця не прыдбаў, Але хоць як […]...
- Радаслоўная Рослы селянін з-пад Магілёва, Жыў мой прадзед у глухім сяле. Жыў на месцы ўсё жыццё, як дрэва, Ў цемры, як […]...
- Нішто нявечна Нішто нявечна ў гэтым свеце, Што нарадзілася – памрэ. І тая кветка ў суквецці Адзелянее, адцвіце. І тая птушка, што […]...
- Змены Штосьці павінна змяніцца, Але не ведаю як. З гэтым нельга мірыцца, Нельга мірыцца ніяк. Штосьці патрэбна рушыць І будаваць наноў: […]...
- БАЛАДА ВАСІЛЯ ВІТКІ (16.05.1911-05.07.1996) Жыццё-не казка. Казка– як жыццё, І ў кожнай казцы Беларусь жыве, Самотная, як восенню лісцё, Як срэбра павуціны на […]...
- Справа Я аддаў ёй свае сэрца, Яна сказала – гэта брак Але не трэба кідаць справу Каханне не даецца так! Шляхі […]...
- Сумленны грамадзянін Каб быць Сумленным грамадзянінам Трэба вушы заткнуць, Трэба вочы заплюснуць, Трэба рот чымсьці забіць… Абы толькі, Абы толькі Нічога дрэннага […]...
- Сцвіга Рака майго дзяцінства – Сцвіга Люблю твае крутыя берагі Дзе плавала і бегала па крыгах Лепшай не было ракі Гады […]...
- ШОС Роднай краіне, Родным дзецям, Роднаму гораду Роднай планеце, Роднаму лесу, Родзічам у хаце, і нават роднай Сястрычцы ў плацці, Хай […]...
- Так цвяроза яшчэ ніколі Так цвяроза яшчэ ніколі не глядзела на свой я лёс. Гэтых думак, што у няволі, Не забыць, не хапае слёз. […]...
- Мяжа часоў Чорна-белая нітка Сярод блякла-жоўтае глебы, Пакрытай восеньскай ноччу. Лістапад сваю справу сконыў, І ўжо праз пару хвілінаў Надыйдзе зіма. Дык […]...