Верш Констэбль

Ещё вершы:

1. Ці ж сьвет наш благі? Ці ж сьвет наш благі? Падаюць ясныя кроплі… Падаюць… ці ж сьвет благі, Той, што дажджамі гаворыць Зараз з пачуцьцем […]...
2. Ірландская песня Зноў да паба Ў шлях не блізкі У калыске едуць віскі. Не муслім, не сын араба, Пасылаю нах АCABа! Ружачкай […]...
3. Метро “Асьцярожна. Дзьверы зачыняюцца”, І так спакойна ірвуць сувязьзі зь зямлёй. І кожнай станцыяй у мазгах мне адзначаецца Яшчэ кілометр – […]...
4. Слёзы сліваў Стаяць скалелыя сады. Сутонне сцішана сінее. Самлела сон сышоў сюды святлом сумлівым санцавея. Стаяць скалелыя сады. Спакусай свецяцця сузор’і. Сцюдзёна […]...
5. На тракцір! Для справы таямнічай, цьмянай, Наліце кавы мне духмянай. Мае камрады, мне дапамажыце – Гарбаты мне у рот лінеце! Каб свой […]...
6. Люблю я восеньскія знакі Люблю я восеньскія знакі, Калі барвовыя сады. I луг, Ягоны покрыў мяккі, He прыхапілі халады. Калі спружыняць пад нагамі Ля […]...
7. Гламурныя унтэрмэншы Гламурныя унтэрмэншы – Вораг найпершы. Сіянісцкія падсцілкі – Усе у Навінкі!! На нары, адпілкі!!! А нашыя мары: Бярозавы сок Калі […]...
8. Ёсць два няведанні, ў якіх вучуся Ёсць два няведанні, ў якіх вучуся Шчаслівым быць і знаць сваю пару: Не ведаў дня, калі я нараджуся, Ў якую […]...
9. ІМАНЕНТНАСЦЬ МАЎЧАННЯ Маўчанне золатам бывае не заўжды, Ягоны водбліск нейкі алхімічны: Ратуе ад знявагі і бяды, І – аздабляе здраднікаў аблічча. Паэтам […]...
10. Тады і не боязна піць Увогуле п..здзец зноў нейкі, Для добрых сноў знайсці дзе лекі? У Google пагляджу як нашыя ў хаккей Згулялі, ці акэй? […]...
11. Нічога не прашу я ў неба Нічога не прашу я ў неба: Я ў гэтым свеце толькі госць. Мне, Божа, лішняга не трэба- Не адбірай таго, […]...
12. Я лёс згубіў у хмызняках Мінае час, гады лятуць, А я ўсе блукаю, Шукаю шчасця я сляды, А дзе знайсці не знаю… Яго згубіў я […]...
13. Ад цывілізацыі не ўцячэш Перастану я чытаць І глядзець, і слухаць – Не хачу я болей знаць Тэлебайкі хлусаў. Прэч адкіну ад сябе Часопісы, […]...
14. Да беларусаў Ёсць у мовы маёй прызначэнне- Чалавечую годнасць нясці, Каб мы ведалі продкаў карэнні, Каб і зноў каласком прарасці На зямліцы, […]...
15. У зелянковых фарбах неба У зелянковых фарбах неба Па-над барвовым бліскам хмар. А тут нішчымна пахне глеба, Гібее восеньскі абшар. Пацешся забаўкай маленькай: Узбоч […]...
16. ДАРАДЦА ВЯСНЫ Вясна — як сам, як свае гады. Пасля зімы душа ледзь-ледзь не плача, бо на радзіме зноў цвітуць сады, сады […]...
17. Той горад Вар’яцтву падобна вяртанне сюды, Я з горада гэтага збег малады. Тут след мой не знойдзеш – ніводны Я ў горадзе […]...
18. Бойня Уяві сабе белыя дні: Гэты сад, кляштары, камяні – Іх сагрэй нашым сонечным сэрцам І смугою сваёй ахіні. Зацьвіце над […]...
19. Мае Сярэднявечныя прыгоды алкавечныя Варагі мне налілІ у кубак брагі А потым збіценю і мёду ў рог. Так на шляху з вараг у грэкі […]...
20. Шляхі да ісціны Жылі ў суседстве два Іваны. Адзін – мудрэц – Шукаў ва усім пачатак і канец, Другі – прастак – Жыў […]...
21. Гэтая мая Гэтая… мая закаханасць Выглядае, як недаспелая вішня, Як алая кветка без сцябліны. Але… гэта няправільна. Казаў Так і ты… Памылілася. […]...
22. БАЛАДА ЗМІТРАКА АСТАПЕНКІ (27.11.1910- 1944(?)) За мову беларускую-турма, Без мовы роднай чалавек-слабы. Нібы агонь, сібірская зіма Выпальвае ў людзях таўро “Рабы”. А ты-не […]...
23. Не трэба Не! Не трэба так здзіўляцца і нясці лухту. Я прыйшоў не за табою, хутка і пайду. Не гарэла, не жадала […]...
24. Вэрвольф Шэрыя крывіцкія нябёсы Ў восень аб’яднаюць лёсы І нашыя далоні Таксама. У сэрца і скроні Крама не цэліць, Цяпер можна […]...
25. Смяротны пах Ёсць боль затоенай тугі У кволым паху звялых кветак, Нібы ў канання час благі Ім родна марыцца палетак. Нібы шчэ […]...
26. Зіма. Завеі. Халады Зіма. Завеі. Халады. Камін патрэсквае паленнем. А за акном цвітуць сады дзівосным морам белапенным. Святло струменіцца з-за штор, кладзецца ўсмешкаю […]...
27. Пераможам мы Дзіму і Вову Дарэмна раззеўрыў Сваю пашчу скунс Бо мы супраць цемры Ідзем. Gott mіt uns! Дарэмна смяюцца Маскальскія Крэзы, У шыю ўвап’юцца […]...
28. Шэры Джон і Білі Шпіён У шрамах далоні, Упэўнены позірк, Ен бачыць усіх нас, паверце. Ідзе па пероне Душой у рок-н-роле Паходкаю легкай да смерці. […]...
29. Дзень Народзін канібала Дзень Народзін канібала А вось ежы досыць мала! Плачуць, плачуць яго дзеткі: “У супе косці ды шкарпэткі! Тата, тата, хочам […]...
30. Мне не патрэбна iншай зброi Мне не патрэбна iншай зброi, Здаўна я ведаю свой шлях. Не дакрануцца ўжо да мроi, Блакiт нябёсаў на вачах. Плыву […]...
31. Летняй ноччу Заплюшчу вочы – бачу градкі; Пішчыць назойлівы камар: Шукае месца для пасадкі – Вось-вось апусціцца на твар. Нічога не прашу […]...
32. Цікавілась лэдзі Цікавілась лэдзі: А ён куды едзе, Ў якую бэрлогу такую Мядзьведзем? Або нат і ў схрон, ебанат, На шмат дзён […]...
33. Вы звыкліся з думкай, што я акторка Вы звыкліся з думкай, што я акторка; Заўжды ўсміхаюся, вас весялю, Усіх павітаю, падмечу ўсё зорка І чорныя плямы жыцця […]...
34. У гэтым сне з Табою бачыў неба У гэтым сне з Табою бачыў неба, І мы ляталі ў сонных гарадах. Пакліч ізноў! Табе ж сягоння трэба Да […]...
35. БАЛАДА ЯНА БАРШЧЭЎСКАГА (1790-12.03.1851) Зноў дождж ідзе змываючы сцяжыны, Якімі нам вяртацца ў родны свет, Дзе беларусы ёсць, а ў іх Айчына– Як […]...
36. На кожны званок міжгародны На кожны званок міжгародны Шчымліва сцінаецца слых: Адрынь, абнясі, кут мой родны, Ад вестак жалобных і злых. Шчэ цепліцца ў […]...
37. Прашу ў цябе прабачэння! Калі пакрыўджу: забі як маскаля! Каханая, давай пачнем з нуля! Ну так. Паводзіў як вар’ят. Я сам сабе уласны кат. […]...
38. Як хутка верціцца Зямля Як хутка верціцца Зямля ў спрадвечнай зорнай завірусе. Чым адраджуся я пасля, з нябыту цёмнага? Калі травінкай,- хай на тым […]...
39. Арэлі Мы паселі на арэлі, Паляцелі праз нябёсы, Сонцу ў вочы паглядзелі, Раскудлачыў вецер косы. Птушкі побач – ім цікава, Але […]...
40. Дым плыў у напрамку возера Дым плыў у напрамку возера, палілі агонь увечары, садзілася сонца доўгае, каб весці размовы вечныя. Каму гэта трэба полымя, што […]...